top of page

Add a Title

مراحل زایمان و تولد

مرحله پنهان زایمان

مرحله پنهان زایمان زمانی است که دهانه رحم شما شروع به نرم شدن و باز شدن (گشاد شدن) می‌کند تا نوزاد بتواند به دنیا بیاید.

ممکن است به طور نامنظم انقباضات را احساس کنید، اما ممکن است ساعت‌ها یا حتی روزها طول بکشد تا وارد زایمان فعال شوید. این معمولا طولانی‌ترین مرحله زایمان است.

در این مرحله، انقباضات شما ممکن است از کمی ناراحت کننده تا حالتی دردناک‌تر متفاوت باشد. الگوی مشخصی برای تعداد انقباضاتی که دریافت می‌کنید یا مدت زمان آنها وجود ندارد.

در طول مرحله پنهان، خوب است که چیزی بخورید یا بنوشید، زیرا برای زمانی که زایمان شروع شد به انرژی نیاز دارید.

اگر زایمان شما در شب شروع می‌شود، سعی کنید راحت و آرام بمانید. اگر می‌توانید بخوابید.

اگر زایمان شما در طول روز شروع شد، به صورت ایستاده باشید و کمی فعالیت داشته باشید. این به پایین آمدن نوزاد به داخل لگن شما و گشاد شدن دهانه رحم کمک می‌کند.

تمرینات تنفسی، ماساژ و حمام یا دوش آب گرم ممکن است به کاهش درد در این مرحله اولیه زایمان کمک کند.

زایمان فعال (مرحله اول زایمان)

زایمان فعال زمانی است که دهانه رحم شما به حدود ۴ سانتی‌متر گشاد شده باشد و انقباضات شما قوی‌تر و منظم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تر باشد.

چه زمانی با ماما تماس بگیرید

با ماما یا بخش زایمان خود تماس بگیرید اگر:

  • انقباضات شما منظم است (هر ۵ دقیقه یا بیشتر)

  • کیسه آب شما پاره شده است

  • انقباضات شما بسیار شدید است و احساس می‌کنید به تسکین درد نیاز دارید

  • نگران چیزی هستید

اگر قبل از اینکه زایمان شما تثبیت شود به بیمارستان مراجعه کنید، ممکن است آنها پیشنهاد دهند که برای مدتی دوباره به خانه بروید.

هنگامی که زایمان تثبیت شد، مامای شما به طور دوره‌ای شما را بررسی می‌کند تا ببیند پیشرفت شما چگونه است و در صورت نیاز از جمله تسکین درد از شما حمایت کند.

می‌توانید راه بروید یا در موقعیتی قرار بگیرید که زایمان در آن راحت باشد.

ماما به طور منظم واژن شما را معاینه می‌کند تا ببیند زایمان شما چگونه پیشرفت می‌کند. اگر این معاینات را نمی‌خواهید، الزامی نیست.

دهانه رحم شما باید حدود ۱۰ سانتی‌متر باز شود تا نوزاد بتواند از آن عبور کند. این همان چیزی است که به آن گشاد شدن کامل دهانه رحم گفته می‌شود.

در اولین بارداری، زمان از شروع زایمان فعال تا گشاد شدن کامل دهانه رحم معمولا ۸ تا ۱۸ ساعت است. در بارداری دوم یا سوم، اغلب سریع‌تر است (حدود ۵ تا ۱۲ ساعت).

هنگامی که به پایان مرحله اول زایمان می‌رسید، ممکن است حس کنید که می‌خواهید زور بزنید.

نظارت بر نوزاد شما در زایمان

ماما و کادر پزشکی٬ شما و نوزادتان را در حین زایمان زیر نظر می‌گیرند تا مطمئن شوند که هر دوی شما به خوبی با آن کنار می‌آیید.

این کار شامل استفاده از یک دستگاه دستی کوچک برای گوش دادن به ضربان قلب نوزاد شما هر ۱۵ دقیقه است. شما می‌توانید تا جایی که دوست دارید آزادانه حرکت کنید.

اگر نگرانی در مورد شما یا نوزادتان وجود داشته باشد یا اگر تصمیم به دریافت اپیدورال بگیرید، ممکن است نظارت الکترونیکی ارائه شود.

نظارت الکترونیکی شامل بستن ۲ پد روی شکم شما می‌شود. یک پد برای نظارت بر انقباضات شما و دیگری برای نظارت بر ضربان قلب نوزاد شما استفاده می‌شود. این پدها به مانیتوری متصل می‌شوند که ضربان قلب نوزاد و انقباضات شما را نشان می‌دهد.

گاهی اوقات به جای آن می‌توان یک مانیتور قلب به نام «الکترود پوست سر جنین» به سر نوزاد وصل کرد. این می‌تواند اندازه‌گیری دقیق‌تری از ضربان قلب نوزاد شما ارائه دهد.

حتی اگر نگرانی وجود نداشته باشد، می‌توانید درخواست نظارت الکترونیکی کنید. داشتن نظارت الکترونیکی گاهی اوقات می‌تواند تحرک شما را محدود کند.

اگر به دلیل نگرانی در مورد ضربان قلب نوزادتان، مانیتورینگ (نظارت) الکترونیکی با پدهای روی شکم خود دارید، می‌توانید در صورت مشاهده طبیعی بودن ضربان قلب نوزاد، مانیتور را بردارید.

الکترود پوست سر جنین به طور معمول فقط زمانی که نوزاد شما به دنیا می‌آید برداشته می‌شود، نه قبل از آن.

سرعت بخشیدن به زایمان

گاهی اوقات زایمان ممکن است آهسته‌تر از حد انتظار باشد. این می‌تواند در صورتی اتفاق بیفتد که انقباضات شما به اندازه کافی مکرر نباشد، به اندازه کافی قوی نباشد یا اگر نوزاد شما در موقعیت نامناسبی قرار داشته باشد.

در این صورت، پزشک یا ماما ممکن است در مورد ۲ روش برای سرعت بخشیدن به زایمان با شما صحبت کنند: پاره کردن کیسه آب یا سرم اکسی‌توسین.

پاره کردن کیسه آب

پاره کردن غشایی که مایع اطراف نوزاد شما را در خود جای داده است (کیسه آب) اغلب برای اینکه انقباضات را قوی‌تر و منظم تر کند کافی است. این روش همچنین به عنوان پارگی مصنوعی غشاها (ARM) شناخته می‌شود.

ماما یا پزشک شما می‌تواند با ایجاد یک شکاف کوچک در غشاء در طی معاینه واژینال این کار را انجام دهد. این ممکن است باعث شود انقباضات شما شدیدتر و دردناک‌تر شود، بنابراین ماما در مورد تسکین درد با شما صحبت خواهد کرد.

سرم و آمپول اکسی‌توسین

اگر پاره کردن کیسه آب موثر نباشد، پزشک یا ماما ممکن است استفاده از دارویی به نام اکسی‌توسین (به عنوان سنتوسین نیز شناخته می‌شود) را برای تقویت انقباضات شما پیشنهاد کند. این دارو از طریق یک یک آمپول و یا سرم به داخل رگ، معمولا در مچ دست یا بازوی شما تزریق می‌شود.

اکسی‌توسین می‌تواند انقباضات شما را قوی‌تر و منظم‌تر کند و ممکن است به سرعت شروع به کار کند، بنابراین ماما در مورد گزینه‌های تسکین درد با شما صحبت خواهد کرد. همچنین به مانیتورینگ الکترونیکی برای بررسی وضعیت نوزاد با انقباضات و همچنین معاینات واژینال منظم برای بررسی عملکرد سرم یا آمپول نیاز خواهید داشت.

مرحله دوم زایمان

دومین مرحله زایمان از زمانی که دهانه رحم شما به طور کامل گشاد شده است تا زمان تولد نوزاد شما ادامه دارد.

پیدا کردن موقعیت مناسب برای زایمان

ماما به شما کمک می‌کند تا موقعیت راحتی برای زایمان پیدا کنید. ممکن است بخواهید بنشینید، به پهلو دراز بکشید، بایستید، زانو بزنید یا چمباتمه بزنید، اگرچه اگر به آن عادت ندارید، چمباتمه زدن ممکن است دشوار باشد.

اگر در حین زایمان کمر درد زیادی داشته‌اید، زانو زدن روی چهار دست و پا ممکن است به شما کمک کند. ایده خوبی است که قبل از شروع زایمان برخی از این موقعیت‌ها را امتحان کنید. با همراه زایمان خود صحبت کنید تا او بداند چگونه می‌تواند به شما کمک کند.

بدانید که همراه زایمان شما چه کاری می‌تواند انجام دهد.

بیرون راندن نوزاد

هنگامی که دهانه رحم شما به طور کامل گشاد شد، نوزاد شما به سمت پایین کانال زایمان به سمت ورودی واژن حرکت می‌کند. ممکن است احساس فشار کنید که کمی شبیه نیاز به دفع مدفوع باشد.

می‌توانید در حین انقباضات هر زمان که احساس فشار کردید، زور بزنید. ممکن است بلافاصله احساس فشار برای زور زدن نداشته باشید. اگر اپیدورال داشته‌اید، ممکن است اصلاً احساس فشار برای زور زدن نکنید.

اگر اولین فرزند خود را به دنیا می‌آورید، این مرحله زور زدن نباید بیش از ۳ ساعت طول بکشد. اگر قبلاً بچه‌دار شده‌اید و این بارداری اول شما نیست، نباید بیش از ۲ ساعت طول بکشد.

این مرحله از زایمان سخت است، اما ماما شما را کمک و تشویق می‌کند. همراه زایمان شما نیز می‌تواند از شما حمایت کند.

وقتی نوزاد شما به دنیا می‌آید چه اتفاقی می‌افتد؟

هنگامی که سر نوزاد شما تقریباً برای بیرون آمدن آماده است، ماما از شما می‌خواهد که زور زدن را متوقف کنید و چند نفس کوتاه بکشید و آنها را از طریق دهان بیرون دهید.

این به این دلیل است که سر نوزاد شما بتواند به آرامی به دنیا بیاید و به پوست و ماهیچه‌های ناحیه بین واژن و مقعد (پرینه) زمان دهد تا کشیده شود.

گاهی اوقات ماما یا پزشک شما برای جلوگیری از پارگی یا سرعت بخشیدن به زایمان، اپیزیوتومی را پیشنهاد می‌کند. این یک برش کوچک است که در پرینه شما ایجاد می‌شود.

قبل از ایجاد برش، یک آمپول بی‌حسی موضعی برای بی حس کردن ناحیه به شما تزریق می‌شود. پس از تولد نوزاد، اپیزیوتومی یا هر پارگی بزرگی بخیه زده می‌شود.

درباره بدن خود پس از زایمان از جمله اینکه چگونه با بخیه‌ها کنار بیایید اطلاعات کسب کنید.

پس از تولد سر نوزاد، بیشتر سختی‌ها تمام می‌شود. بقیه بدن او معمولاً در ۱ یا ۲ انقباض بعدی به دنیا می‌آید.

معمولاً می‌توانید بلافاصله نوزاد خود را در آغوش بگیرید و از کمی زمان پوست به پوست با او لذت ببرید.

می‌توانید هر زمان که دوست دارید به نوزاد خود شیر بدهید. در حالت ایده‌آل، نوزاد شما اولین شیر خود را ظرف یک ساعت پس از تولد دریافت می‌کند.

در مورد تماس پوست به پوست و شیردهی در چند روز اول بیشتر بخوانید.

مرحله ۳ زایمان

مرحله سوم زایمان پس از تولد نوزاد اتفاق می‌افتد، زمانی که رحم شما منقبض می‌شود و جفت از طریق واژن شما خارج می‌شود.

۲ راه برای مدیریت این مرحله از زایمان وجود دارد:

  • فعال - زمانی که برای انجام سریع‌تر آن درمان دریافت می‌کنید 

  • فیزیولوژیکی و طبیعی - زمانی که هیچ درمانی ندارید و این مرحله به طور طبیعی اتفاق می‌افتد

ماما هر دو روش را در حالی که هنوز باردار هستید یا در اوایل زایمان برای شما توضیح می‌دهد، بنابراین می‌توانید تصمیم بگیرید که کدام روش را ترجیح می‌دهید.

در برخی شرایط، مدیریت طبیعی توصیه نمی‌شود. ماما یا پزشک شما می‌توانند در صورت لزوم این موضوع را برای شما توضیح دهند.

مدیریت فعال چیست؟

ماما هنگام زایمان یا بلافاصله پس از آن، اکسی‌توسین را به ران شما تزریق می‌کند. این باعث می‌شود رحم شما منقبض شود.

شواهد نشان می‌دهد که بهتر است بند ناف را فورا قطع نکنید، بنابراین ماما بین ۱ تا ۵ دقیقه پس از تولد برای انجام این کار صبر می‌کند. اگر نگرانی‌هایی در مورد شما یا نوزادتان وجود داشته باشد - به عنوان مثال، اگر بند ناف به شدت دور گردن نوزاد شما پیچیده شده باشد، ممکن است این کار زودتر انجام شود.

هنگامی که جفت از رحم شما خارج شد، ماما بند ناف را - که به جفت متصل است - می‌کشد و جفت را از طریق واژن شما بیرون می‌کشد. این معمولا در عرض ۳۰ دقیقه پس از تولد نوزاد شما اتفاق می‌افتد.

مدیریت فعال باعث خروج سریع‌تر جفت می‌شود و خطر خونریزی شدید بعد از زایمان را کاهش می‌دهد، اما احتمال احساس تهوع و استفراغ را افزایش می‌دهد. همچنین می‌تواند دردهای بعد از زایمان را بدتر کند.

درباره جلوگیری از خونریزی شدید بعد از تولد بیشتر بخوانید.

مدیریت فیزیولوژیکی (طبیعی) چیست؟

اکسی توسین تزریق نمی‌شود و مرحله سوم زایمان به طور طبیعی اتفاق می‌افتد.

بند ناف تا زمانی که ضربانش متوقف نشود قطع نمی‌شود. این یعنی اینکه خون هنوز از جفت به جنین شما می‌رسد. این معمولاً ۲ تا ۴ دقیقه طول می‌کشد.

هنگامی که جفت از رحم شما خارج شد، باید کمی فشار در پایین شکم و باسن خود احساس کنید و باید جفت را به بیرون فشار دهید. ممکن است تا ۱ ساعت طول بکشد تا جفت خارج شود، اما معمولاً فقط چند دقیقه طول می‌کشد تا جفت بیرون بیاید.

اگر جفت به طور طبیعی جدا نشد یا خونریزی شدید داشتید، ماما یا پزشک شما به شما توصیه می‌کنند که به مدیریت فعال روی بیاورید. می‌توانید این کار را در هر زمانی در طول مرحله سوم زایمان انجام دهید.

درباره آنچه بلافاصله پس از زایمان اتفاق می‌افتد بیشتر بخوانید.

بیشتر در در زایمان و تولد چه اتفاقی می‌افتد

bottom of page