Add a Title
اپیزیوتومی و پارگی پرینه
گاهی اوقات پزشک یا ماما ممکن است نیاز داشته باشند که در حین زایمان، برشی در ناحیه بین واژن و مقعد (پرینه) ایجاد کنند. این عمل اپیزیوتومی نامیده میشود.
اپیزیوتومی باعث میشود دهانه واژن کمی عریض‌تر شود و به خروج راحت‌تر نوزاد کمک کند.
گاهی اوقات ممکن است پرینه زن با خروج نوزاد دچار پارگی شود. در برخی زایمان‌ها، اپیزیوتومی می‌تواند به جلوگیری از پارگی شدید یا سرعت بخشیدن به زایمان در صورت نیاز به خروج سریع نوزاد کمک کند.
اگر پزشک یا ماما تشخیص دهند که در حین زایمان به اپیزیوتومی نیاز دارید، در این مورد با شما صحبت خواهند کرد. به طور معمول، اپیزیوتومی به صورت روتین انجام نمی‌شود.
از هر ۱۰ مادری که برای اولین بار زایمان طبیعی دارند، ۹ نفر دچار نوعی پارگی، خراشیدگی یا اپیزیوتومی می‌شوند.
اپیزیوتومی ممکن است در موارد زیر انجام شود:
نوزاد در خطر است و نیاز به خروج سریع دارد، یا
نیاز به فورسپس یا وکیوم باشد، یا
خطر پارگی مقعد وجود داشته باشد
اگر دچار پارگی یا اپیزیوتومی شده‌اید، به احتمال زیاد برای ترمیم آن به بخیه نیاز خواهید داشت. از بخیه‌های قابل جذب استفاده میشود، بنابراین برای برداشتن آنها نیازی به مراجعه مجدد به بیمارستان ندارید.
با ماما یا پزشک عمومی خود تماس بگیرید اگر اپیزیوتومی یا پارگی داشتهاید و: |
هر یک از اینها ممکن است به معنای ابتلا به عفونت باشد. |
چرا ممکن است به اپیزیوتومی نیاز داشته باشید؟
در صورت دچار شدن نوزاد به وضعیتی به نام دیسترس جنینی ممکن است اپیزیوتومی توصیه شود. دیسترس جنینی وضعیتی است که در آن ضربان قلب نوزاد قبل از تولد سریع‌تر یا آهسته‌تر میشود.
این بدان معنی است که ممکن است نوزاد اکسیژن کافی دریافت نکند و برای جلوگیری از خطر آسیب‌های زایمان یا مرگ جنین باید به سرعت به دنیا بیاید.
دلیل دیگر برای اپیزیوتومی این است که برای استفاده از ابزارهایی مانند فورسپس یا وکیوم برای کمک به زایمان، نیاز به گشاد کردن واژن شما وجود دارد.
ممکن است انجام این کار ضروری باشد اگر:
زایمان بریچ داشته باشید. این زمانی است که نوزاد در وضعیتی به دنیا می‌آید که باسن یا پاهای او رو به بیرون است (با پا یا باسن خارج میشود).
چندین ساعت است که برای زایمان تلاش می‌کنید و اکنون بعد از زور زدن خسته شده‌اید.
شما یک مشکل جدی سلامتی مانند بیماری قلبی دارید و توصیه میشود زایمان تا حد امکان سریع انجام شود تا خطرات سلامتی بیشتری کاهش یابد.
تحقیقات نشان می‌دهد که در برخی از زایمان‌ها، به ویژه با زایمان با فورسپس، اپیزیوتومی ممکن است از پارگی‌هایی که بر عضله مقعد (پارگی درجه ۳) تأثیر می‌گذارد، جلوگیری کند.
اپیزیوتومی چگونه انجام میشود
اپیزیوتومی معمولاً یک عمل ساده است. برای بی حس کردن ناحیه اطراف واژن از بی‌حسی موضعی استفاده میشود تا شما هیچ دردی احساس نکنید. اگر قبلاً اپیدورال داشتهاید، می‌توان قبل از برش، دوز داروی بی‌حسی را افزایش داد.
در صورت امکان، پزشک یا ماما یک برش مورب کوچک از پشت واژن ایجاد می‌کند که به سمت پایین و بیرون به یک طرف هدایت میشود. برش بعد از زایمان با استفاده از بخیه‌های قابل جذب بخیه زده میشود.
بهبودی پس از اپیزیوتومی
برش‌های اپیزیوتومی معمولاً طی یک ساعت پس از تولد نوزاد ترمیم می‌شوند. ممکن است در ابتدا خونریزی زیادی از بخیه داشته باشید، اما این خونریزی باید با فشار و بخیه متوقف شود.
بخیه‌ها باید طی ۱ ماه پس از زایمان بهبود یابند. در مورد اینکه در دوران بهبودی باید از چه فعالیت‌هایی اجتناب کنید، با ماما یا متخصص زنان و زایمان خود صحبت کنید.
کنار آمدن با درد
بعد از اپیزیوتومی کمی احساس درد طبیعی است.
مسکن هایی مانند استامینوفن می‌توانند به تسکین درد کمک کنند و در دوران شیردهی استفاده از آنها بی‌خطر است.
همچنین مصرف ایبوپروفن در دوران شیردهی ایمن تلقی میشود، اما بهتر است قبل از مصرف با پزشک خود مشورت کنید.
آسپرین توصیه نمی‌شود زیرا می‌تواند از طریق شیر مادر به نوزاد شما منتقل شود. ماما در صورت عدم اطمینان از مصرف مسکن‌ها به شما توصیه می‌کند.
ممکن است برای تسکین درد شدید نیاز به داروهای مسکن قوی‌‌تر با نسخه پزشک، مانند کدئین باشد.
با این حال، داروهای نسخه‌ای تنها ممکن است بر توانایی شما برای شیردهی ایمن تأثیر بگذارد. پزشک عمومی یا ماما می‌توانند در این مورد به شما مشاوره دهند.
برای کاهش درد، یک کیسه یخ را روی محل برش قرار دهید. از قرار دادن مستقیم یخ روی پوست خودداری کنید زیرا ممکن است باعث آسیب شود.
قرار دادن بخیه‌ها در معرض هوای تازه می‌تواند به روند بهبودی کمک کند. درآوردن لباس زیر و دراز کشیدن روی یک حوله روی تخت برای حدود ۱۰ دقیقه یک یا دو بار در روز ممکن است مفید باشد.
اینکه درد پس از اپیزیوتومی بیش از ۲ تا ۳ هفته طول بکشد، غیرمعمول است. اگر درد بیش از این مدت طول کشید، با پزشک، یا سایر متخصصان بهداشت صحبت کنید.
رفتن به توالت
برای جلوگیری از عفونت، برش و ناحیه اطراف آن را تمیز نگه دارید. بعد از رفتن به توالت، برای شستشو آب گرم را روی ناحیه واژن خود بریزید.
ریختن آب گرم روی ناحیه بیرونی واژن هنگام ادرار کردن نیز ممکن است به کاهش ناراحتی کمک کند.
ممکن است متوجه شوید که چمباتمه زدن روی توالت (فرنگی) به جای نشستن روی آن، سوزش هنگام ادرار کردن را کاهش می‌دهد.
هنگامی که مدفوع می‌کنید، ممکن است فشار دادن یک پد تمیز روی ب رش و فشار ملایم روی آن برای‌تان مفید باشد. این کار می‌تواند به کاهش فشار روی برش کمک کند.
هنگام پاک کردن با دستمال توالت، حتماً از جلو به عقب به آرامی پاک کنید. این کار به جلوگیری از عفونت برش و بافت اطراف توسط باکتری‌های موجود در مقعد شما کمک می‌کند.
اگر دفع مدفوع برای‌تان دردناک است، مصرف ملین ممکن است کمک کند. این نوع دارو معمولاً برای درمان یبوست استفاده میشود و باعث نرم شدن و دفع آسان‌تر مدفوع میشود.
برای اطلاعات بیشتر، در مورد درمان یبوست بخوانید.
درد هنگام رابطه جنسی
هیچ قانونی در مورد زمان شروع دوباره رابطه جنسی بعد از زایمان وجود ندارد.
در هفته‌های پس از زایمان، بسیاری از زنان علاوه بر خستگی، احساس درد نیز می‌کنند، چه اپیزیوتومی داشته باشند چه نداشته باشند. عجله نکنید. اگر رابطه جنسی باعث درد شود، لذت‌بخش نخواهد بود.
اگر دچار پارگی یا اپیزیوتومی شده‌اید، درد در حین رابطه جنسی در چند ماه اول بسیار شایع است.
اگر دخول دردناک است، این موضوع را بیان کنید. اگر وانمود کنید که همه چیز خوب است در حالی که اینطور نیست، ممکن است به مرور زمان به جای اینکه از رابطه جنسی لذت ببرید آن را به به عنوان مزاحمت ببینید. این به شما یا شریک زندگی‌تان کمکی نمی‌کند.
شما هنوز هم می‌توانید بدون داشتن دخول احساس نزدیک بودن و صمیمیت داشته باشید - برای مثال، از طریق خودارضایی متقابل.
درد گاهی می‌تواند به خشکی واژن مرتبط باشد. می‌توانید از روان کننده بر پایه آب که در داروخانه‌ها موجود است استفاده کنید.
از روان کننده‌های روغنی مانند وازلین یا لوسیون مرطوب کننده استفاده نکنید، زیرا این مواد می‌توانند باعث تحریک واژن و آسیب به کاندوم‌ها یا دیافراگم‌های لاتکس شوند.
شما می‌توانید حتی ۳ هفته پس از تولد نوزاد باردار شوید، حتی اگر در حال شیردهی باشید و پریودهای‌تان دوباره شروع نشده باشد.
از نوعی پیشگیری از بارداری استفاده کنید (مگر اینکه بخواهید دوباره باردار شوید).
شما معمولاً این فرصت را خواهید داشت تا قبل از ترک بیمارستان (اگر نوزاد خود را در بیمارستان به دنیا آورده‌اید) و در معاینه پس از زایمان در مورد گزینه‌های پیشگیری از بارداری خود صحبت کنید.
همچنین می‌توانید در هر زمان با پزشک عمومی، ماما یا بهداشت‌یار صحبت کنید یا به کلینیک پیشگیری از بارداری بروید.
عفونت
به علائمی که نشان می‌دهد بریدگی یا بافت اطراف آن ممکن است عفونی شده است توجه کنید، مانند:
پوست قرمز و متورم
ترشح چرک یا مایع از بریدگی
درد مداوم
بوی غیر معمول
در صورت مشاهده هر گونه علائم احتمالی عفونت، در اسرع وقت به پزشک عمومی یا ماما اطلاع دهید تا مطمئ ن شوند درمان مورد نیاز خود را دریافت می‌کنید.
تمرینات
تقویت عضلات اطراف واژن و مقعد با انجام تمرینات کف لگن می‌تواند به بهبودی کمک کند و فشار روی برش و بافت اطراف را کاهش دهد.
تمرینات کف لگن شامل فشار دادن عضلات اطراف واژن و مقعد است، انگار برای جلوگیری از رفتن به توالت یا گوزیدن، به خود فشار وارد می‌کنید.
یک ماما می‌تواند نحوه انجام تمرینات را توضیح دهد. همچنین می‌توانید در صفحه ما درباره ورزش در بارداری بیشتر در مورد تمرینات کف لگن مطالعه کنید.
بافت اسکار (جای زخم)
در برخی از زنان، بافت اسکار (جای زخم) برجسته، برآمده یا خارش‌دار در اطراف محل پارگی یا اپیزیوتومی ایجاد میشود. اگر بافت اسکار شما برای‌تان مشکل ایجاد می‌کند، به پزشک خود اطلاع دهید.
جلوگیری از پارگی پرینه
ماما می‌تواند در هنگام زایمان، زمانی که سر نوزاد قابل مشاهده میشود، به شما در جلوگیری از پارگی کمک کند.
ماما از شما می‌خواهد که زور زدن را متوقف کنید و چند نفس کوتاه و سریع بکشید یا به سرعت هوا را از دهان خود خارج کنید.
این کار به این دلیل انجام میشود که سر نوزاد به آرامی بیرون بیاید و به پوست و ماهیچه‌های پرینه زمان دهد تا بدون پارگی کشیده شوند.
پوست پرینه معمولاً به خوبی کشیده میشود، اما ممکن است پاره شود، به خصوص در زنانی که برای اولین بار زایمان می‌کنند.
ماساژ دادن پرینه در چند هفته آخر با رداری می‌تواند احتمال نیاز به اپیزیوتومی را در حین زایمان کاهش دهد.
نوع و دفعات ماساژ در مطالعات تحقیقاتی متفاوت است. در اکثر موارد، ۱ یا ۲ انگشت را وارد واژن کنید و فشار رو به پایین یا کشویی به سمت پرینه اعمال کنید.
بیشترین فایده برای زنانی بود که این کار را هر روز تکرار می‌کردند.
بیشتر در در زایمان و تولد چه اتفاقی می‌افتد
اپیزیوتومی و پارگی پرینه