Add a Title
(SSRIs) بررسی اجمالی - مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین
مهارکنندههای انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) نوعی داروی ضد افسردگی هستند که به طور گسترده مورد استفاده قرار میگیرند.
این داروها عمدتاً برای درمان افسردگی، به ویژه موارد مداوم یا شدید، تجویز میشوند و اغلب همراه با روشهای درمانی گفتاری مانند درمان شناختی رفتاری (CBT) به کار میروند.
این داروها معمولاً به عنوان اولین انتخاب دارویی برای درمان افسردگی تجویز میشوند، زیرا عموماً عوارض جانبی کمتری نسبت به بیشتر انواع دیگر داروهای ضد افسردگی دارند.
علاوه بر افسردگی، این نوع داروها را میتوان برای درمان تعدادی دیگر از مشکلات سلامت روان استفاده کرد، از جمله:
فوبیای شدید، مانند آگورافوبیا و فوبیای اجتماعی
مهارکنندههای انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) گاهی اوقات میتوانند برای درمان سایر بیماریها مانند سندرم پیش از قاعدگی (PMS)، فیبرومیالژیا و سندرم روده تحریک پذیر (IBS) است فاده شوند. گاهی اوقات، ممکن است برای درمان درد نیز تجویز شوند.
نحوه عملکرد مهارکنندههای انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)
گمان میرود که SSRIها با افزایش مقدار سروتونین در مغز کار میکنند.
سروتونین یک انتقالدهنده عصبی است. انتقالدهنده عصبی یک ماده شیمیایی پیامرسان است که سیگنالها را بین سلولهای عصبی در مغز حمل میکند. تصور میشود که سروتونین تأثیر مثبتی بر خلقوخو، احساسات و خواب دارد.
پس از ارسال یک پیام، سروتونین معمولاً توسط سلولهای عصبی مجدداً جذب میشود (که به آن «بازجذب» گفته میشود) . SSRIها با مسدود کردن («مهار کردن») بازجذب عمل میکنند، به این معنا که سروتونین بیشتری در دسترس است تا پیامهای بیشتری بین سلولهای عصبی مجاور منتقل کند.
خیلی سادهانگارانه است اگر بگوییم افسردگی و شرایط مربوط به سلامت روان ناشی از مقدار کم سروتونین است، اما افزایش میزان سروتونین میتواند علائم را بهبود بخشد و افراد را نسبت به انواع دیگر درمانها مانند درمان شناختی رفتاری (CBT) خوشبینتر و پاسخگوتر کند.
دوز و مدت درمان
مهارکنندههای انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) معمولا به شکل قرص مصرف میشوند. زمانی که تجویز میشوند، شما با کمترین دوز ممکن که برای بهبود علائم شما لازم است، شروع میکنید.
معمولاً باید به مدت ۲ تا ۴ هفته مصرف شوند تا اثرات آنها احساس شود. ممکن است در ابتدا عوارض جانبی خفیفی را تجربه کنید، اما مهم است که مصرف دارو را متوقف نکنید. این عوارض معمولاً به سرعت از بین میروند.
اگر پس از ۴ تا ۶ هفته مصرف SSRI هیچ بهبودی را احساس نکردید، با پزشک عمومی یا متخصص سلامت روان خود صحبت کنید. آنها ممکن است دوز شما را افزایش دهند یا نوع دیگری از داروی ضد افسردگی را برای شما تجویز کنند.
یک دوره درمان معمولاً حداقل ۶ ماه پس از بهبود شما ادامه مییابد، اگرچه گاهی دورههای طولانیتری توصیه میشود و ممکن است به برخی افراد با مشکلات مکرر توصیه شود که آنها را به طور نامحدود مصرف کنند.
مواردی که باید در نظر گرفت
مهارکنندههای انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) میتوانند در صورت بارداری، شیردهی یا زیر ۱۸ سال بودن تجویز شوند، اما این بستگی به این دارد که آیا پزشک عمومی شما فکر میکند مزایای آن بیشتر از خطرات است یا خیر. با پزشک خود در مورد بهترین راهکار برای شما یا بچهتان صحبت کنید.
همچنین در صورت داشتن مشکلات سلامتی زمینهای از جمله دیابت، صرع و بیماری کلیوی، SSRIها باید با احتیاط مصرف شوند.
برخی از SSRIها می توانند به طور غیرقابل پیشبینی با سایر داروها، از جمله برخی مسکنها و داروهای گیاهی بدون نسخه، مانند مخمر سنتجان، واکنش نشان دهند. همیشه بروشور اطلاعاتی همراه با داروی SSRI خود را بخوانید تا بررسی کنید که آیا دارویی وجود دارد که باید از آن اجتناب کنید.
عوارض جانبی
بیشتر افراد هنگام مصرف SSRIs تنها چند عارضه جانبی خفیف را تجربه خواهند کرد. این عوارض در ابتدا ممکن است آزاردهنده باشند، اما بهطور کلی با گذشت زمان بهبود مییابند.
عوارض جانبی شایع SSRIs ممکن است شامل موارد زیر باشد:
احساس تحریکپذیری، لرزش یا اضطراب
اسهال و احساس تهوع یا استفراغ
تاری دی د
مشکل در رسیدن به ارگاسم در طول رابطه جنسی یا خودارضایی
در مردان، مشکل در به دست آوردن یا حفظ نعوظ (اختلال نعوظ)
معمولاً وقتی برای اولین بار شروع به مصرف SSRIs میکنید، لازم است هر چند هفته یکبار به پزشک خود مراجعه کنید تا در مورد عملکرد دارو صحبت کنید. همچنین در هر زمانی که دچار عوارض جانبی آزاردهنده یا مداوم شدید، میتوانید با پزشک خود تماس بگیرید.
انواع مهارکنندههای انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)
انواع رایجتر SSRIها که تجویز میشود عبارتند از:
داپوکستین
فلوکستین (پروزاک)
فلووکسامین
ورتیوکستین
بیشتر در مهارکنندههای انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)
بررسی اجمالی - مهارکنندههای انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)