Add a Title
عوارض جانبی - داروهای ضد افسردگی
عوارض جانبی داروهای ضد افسردگی در ابتدا میتواند مشکلاتی ایجاد کند، اما معمولاً با گذشت زمان بهبود مییابند.
مهم است که درمان را ادامه دهید، حتی اگر تحت تأثیر عوارض جانبی قرار گرفتهاید، زیرا چندین هفته طول میکشد تا درمان اثر کند. با گذشت زمان، متوجه خواهید شد که فواید درمان از هر گونه مشکل ناشی از عوارض جانبی بیشتر است.
در طول چند ماه اول درمان، معمولاً حداقل هر ۲ تا ۴ هفته یک بار به پزشک یا پرستار متخصص خود مراجعه خواهید کرد تا میزان عملکرد دارو را سنجیده شود.
برای اطلاعات بیشتر در مورد داروی خاص خود، بروشور اطلاعات بیمار را که به همراه آن ارائه میشود، ببینید.
عوارض جانبی رایج SSRI و SNRI
عوارض جانبی رایج مهارکنندههای انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) و مهارکنندههای بازجذب سروتونین-نورآدرنالین (SNRIs) میتواند شامل این زیر باشد:
احساس آشفتگی، لرزش یا اضطراب
حالت تهوع و استفراغ
از دست دادن اشتها
خوب نخوابیدن (بیخوابی) یا احساس خوابآلودگی شدید
مشکلات در رسیدن به ارگاسم در طول رابطه جنسی یا خودارضایی
مشکلات در به دست آوردن یا حفظ نعوظ (اختلال نعوظ)
این عوارض جانبی باید در عرض چند هفته بهبود یابد، اگرچه برخی از آنها ممکن است گاهی ادامه داشته باشند.
داروهای ضد افسردگی سه حلقهای (TCAs)
عوارض جانبی رایج TCAها میتواند شامل این موارد باشد:
تاری خفیف دید
یبوست
مشکلات دفع ادرار
خواب آلودگی
سرگیجه
افزایش وزن
تعریق بیش از حد (به خصوص در شب)
مشکلات ریتم قلب (آریتمی)، مانند تپش قلب قابل توجه یا ضربان قلب سریع (تاکی کاردی)
عوارض جانبی باید پس از چند هفته کاهش یابد زیرا بدن شما به تدریج به دارو عادت میکند
خطرات بالقوه سلامتی
سندرم سروتونین
سندرم سروتونین مجموعهای از عوارض جانبی غیر معمول، اما بالقوه جدی است که به SSRI و SNRI مرتبط است.
سندرم سروتونین زمانی رخ میدهد که مقدار یک ماده شیمیایی به نام سروتونین در مغز شما بیش از حد بالا میرود.
سندرم سروتونین معمولاً زمانی رخ میدهد که شما یک SSRI یا SNRI را همراه با دارو (یا مادهای) دیگری مصرف میکنید که آن نیز باعث افزایش مقدار سروتونین میشود، مانند یک ضد افسردگی دیگر یا مخمر سنتجان.
علائم سندرم سروتونین میتواند شامل این موارد باشد:
گیجی
تحریکپذیری
انقباض عضلانی
تعریق
لرزیدن
اسهال
اگر این علائم را تجربه کردید، باید مصرف دارو را متوقف کنید و فوراً از پزشک عمومی یا متخصص خود راهنمایی بگیرید. اگر این امکان پذیر نیست، از اورژانس محلی مشاوره بگیرید.
علائم سندرم سروتونین شدید عبارتند از:
تشنج
ضربان قلب نامنظم (آریتمی)
بی هوشی
اگر علائم شدید سندرم سروتونین را تجربه کردید، فوراً با اورژانس محلی تماس گرفته و با درخواست آمبولانس، کمک فوری پزشکی دریافت کنید.
هیپوناترمی
سالمندانی که داروهای ضد افسردگی مصرف می کنند، به ویژه آنهایی که SSRI مصرف میکنند، ممکن است کاهش شدید سطح سدیم (نمک) را تجربه کنند که به عنوان هیپوناترمی شناخته میشود.
این عارضه ممکن است منجر به تجمع مایع در داخل سلولهای بدن شود که میتواند بالقوه خطرناک باشد.
هیپوناترمی میتواند به این دلیل اتفاق بیفتد که SSRIs میتوانند اثرات هورمونی را که مقدار سدیم و مایعات را در بدن تنظیم میکند، مسدود کنند. افراد مسن آسیبپذیر هستند زیرا با افزایش سن افراد٬ تنظیم سطح مایعات برای بدن دشوارتر میشود.
هیپوناترمی خفیف میتواند علائمی شبیه افسردگی یا عوارض جانبی داروهای ضد افسردگی ایجاد کند، مانند:
حالت تهوع
سردرد
درد عضلانی
کاهش اشتها
گیجی
هیپوناترمی شدیدتر میتواند باعث این عوارض شود:
احساس بیحالی و خستگی
سرگردانی
تحریک
تشنج
جدیترین موارد هیپوناترمی میتواند باعث توقف تنفس یا کما شود.
اگر مشکوک به هیپوناترمی خفیف هستید، باید با پزشک عمومی خود تماس بگیرید و فعلاً مصرف SSRI را متوقف کنید.
اگر به هیپوناترمی شدید مشکوک هستید، با اورژانس محلی تماس بگیرید و آمبولانس بخواهید.
هیپوناترمی را میتوان با تزریق محلول سدیم به بدن از طریق قطره وریدی درمان کرد.
دیابت
مصرف طولانی مدت SSRIها و TCAها با افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ مرتبط بوده است، اگرچه مشخص نیست که آیا مصرف این داروهای ضد افسردگی مستقیماً باعث ایجاد دیابت میشود یا خیر.
ممکن است افزایش وزن برخی از افراد با استفاده از داروهای ضد افسردگی، خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را افزایش دهد.
افکار خودکشی
در موارد نادر، برخی از افراد در اولین مصرف داروهای ضد افسردگی، افکار خودکشی و خودآزاری را تجربه میکنند. جوانان زیر ۲۵ سال بیشتر در معرض این خطر قرار دارند.
اگر در زمان مصرف داروهای ضدافسردگی در هر زمانی به فکر خودکشی یا خودآزاری افتادید، با پزشک عمومی خود تماس بگیرید یا فوراً به اورژانس مراجعه کنید.
ممکن است مفید باشد که به یکی از اقوام یا دوستان نزدیک خود بگویید که مصرف داروهای ضد افسردگی را شروع کردهاید و از او بخواهید بروشوری را که همراه با داروهای شما ارائه میشود بخواند.
سپس باید از او بخواهید که به شما بگوید که آیا فکر میکند علائم شما بدتر میشود یا نگران تغییرات رفتاری شما است.