top of page

Add a Title

تریکوتیلومانیا (اختلال کندن مو)

تریکوتیلومانیا، که به عنوان تریچ نیز شناخته می‌شود، زمانی اتفاق می‌افتد که فردی نمی‌تواند در برابر وسوسه کَندن موهای خود مقاومت کند.

آنها ممکن است موهای سر خود یا جاهای دیگر، مانند ابرو یا مژه‌های خود را بیرون بکشند.

این اختلال در نوجوانان و جوانان شایع‌تر است. معمولا بین سنین ۱۰ تا ۱۳ سالگی شروع می‌شود.

علائم تریکوتیلومانیا (اختلال کندن مو)

افراد مبتلا به این اختلال٬ میل شدیدی برای کندن موهای خود دارند و تا زمانی که این کار را انجام ندهند، تنش رو به رشدی را احساس می‌کنند. پس از کندن موهای خود، احساس آرامش می‌کنند.

ممکن است فردی گاهی اوقات در پاسخ به یک موقعیت استرس‌زا موهای خود را بیرون بکشد، یا ممکن است این کار را بدون فکر واقعی انجام دهد.

اکثر افراد مبتلا به این اختلال موهای سر خود را بیرون می‌کشند، اما برخی موهای نواحی دیگر را بیرون می‌کشند٬ مانند:

  • ابروها

  • مژه‌ها

  • ناحیه تناسلی

  • ریش یا سبیل

بیرون کشیدن مو ممکن است باعث ایجاد تکه‌های طاسی با شکل غیرمعمول در سر شود و یک طرف سر را بیشتر از طرف دیگر تحت تاثیر قرار دهد.

این اختلال می‌تواند باعث احساس شرم و کاهش عزت نفس شود. افراد مبتلا ممکن است سعی کنند این وضعیت را پنهان نگه دارند.

علل تریکوتیلومانیا

کاملاً مشخص نیست که چه چیزی باعث این اختلال می‌شود. اما می‌تواند به این دلایل باشد:

  • راهی برای مقابله با استرس یا اضطراب 

  • عدم تعادل شیمیایی در مغز، شبیه به اختلال وسواس فکری جبری (OCD)

  • تغییرات در سطح هورمون در دوران بلوغ

  • ژنتیکی - بیش از یک نفر در یک خانواده ممکن است دچار این اختلال شود.

برای برخی از افراد، کندن مو می‌تواند به عادتی تبدیل شود که ترک آن سخت است. هرچه بیشتر موهای خود را بیرون بکشند، بیشتر تمایل به ادامه دادن به این کار پیدا می‌کنند.

چه زمانی به پزشک عمومی مراجعه کنید

اگر موهای خود را بیرون می‌کشید یا متوجه شدید که بچه‌تان این کار را انجام می‌دهد، به پزشک عمومی مراجعه کنید.

همچنین در صورتی که شما یا فرزندتان عادت به خوردن مو دارید، باید به پزشک عمومی مراجعه کنید. این کار می‌تواند باعث ایجاد گلوله‌های مو در معده شود که منجر به بیماری جدی می‌شود.

پزشک عمومی ممکن است نواحی بدون مو را معاینه کند تا مطمئن شود که علت دیگری برای ریزش مو وجود ندارد، مانند عفونت پوستی.

 اگر پزشک عمومی شما فکر کند دچار اختلال کندن مو شده‌اید، ممکن است برای یک نوع درمان به نام درمان شناختی رفتاری (CBT) معرفی شوید.

درمان تریکوتیلومانیا

تریکوتیلومانیا معمولاً با استفاده از یک نوع درمان شناختی رفتاری به نام «آموزش معکوس عادت»٬ درمان می‌شود.

هدف از این درمان، کمک به شما برای جایگزین کردن یک عادت بد با عادتی است که مضر نیست. درمان معمولا شامل موارد زیر است:

  • نگهداشتن دفترچه یادداشت برای ثبت مواقعی که موهای خود را می‌کَنید

  • شناسایی عوامل محرک کندن مو و یادگیری نحوه جلوگیری از آنها

  • جایگزین کردن کندن مو با یک عمل دیگر، مانند فشار دادن یک توپ ضد استرس

  • دریافت حمایت عاطفی و دلگرمی از عزیزان

داروهای ضد افسردگی معمولا برای درمان این اختلال تجویز نمی‌شوند.

چیزهایی که خودتان می‌توانید امتحان کنید

در اینجا چند نکته از افراد مبتلا به اختلال کندن مو وجود دارد که ممکن است در هنگام احساس هوس به کندن مو به شما کمک کند:

  • یک توپ ضد استرس یا چیزی شبیه به آن را فشار دهید.

  • دست خود را مشت کنید و عضلات آن بازو را منقبض کنید.

  • از یک وسیله ضد اضطراب استفاده کنید.

  • یک دستمال سر یا یک کلاه سفت و چسبان بپوشید.

  • آهنگ مورد علاقه خود را با صدای بلند بخوانید تا زمانی که میل به کندن از بین برود

  • یک حمام آرام بخش برای کاهش استرس یا اضطراب بگیرید

  • تا زمانی که تمایل به کندن مو از بین برود، تمرینات تنفس عمیق انجام دهید

  • ورزش کنید

  • روی انگشتان خود چسب زخم بزنید

  • موهای خود را کوتاه کنید

دریافت حمایت

همچنین صحبت کردن در مورد این اختلال با افرادی که به آنها اعتماد دارید ممکن است مفید باشد، زیرا پنهان کردن آن گاهی اوقات می‌تواند اضطراب شما را بدتر کند.

بسیاری از افرادی که یاد گرفته‌اند این اختلال را مدیریت کنند، می‌گویند که صحبت کردن با دیگران در مورد این عارضه منجر به کاهش کندن مو شده است.

bottom of page