Add a Title
درمان - فوبیا
بسیاری از افراد مبتلا به فوبیا نیازی به درمان ندارند و اجتناب از موضوع ترس آنها برای کنترل مشکل کافی است.
با این حال، ممکن است همیشه نتوان از برخی فوبیاها مانند ترس از پرواز اجتناب کرد. در این حالت، ممکن است تصمیم بگیرید برای اطلاع از گزینههای درمانی، کمک و مشاوره حرفهای بگیرید.
اکثر فوبیاها قابل درمان هستند، اما هیچ درمان واحدی تضمین نمیکند که برای همه فوبیاها مؤثر باشد. در برخی موارد، ممکن است ترکیبی از درمانهای مختلف توصیه شود.
انواع اصلی درمان عبارتند از:
گفتار درمانی
دارو
درمانهای گفتاری
درمانهای گفتاری، مانند مشاوره، اغلب در درمان فوبیا بسیار موثر هستند. به طور خاص، درمان شناختی رفتاری (CBT) برای درمان فوبیا بسیار موثر است.
درمان شناختی رفتاری (CBT)
درمان شناختی رفتاری (CBT) نوعی مشاوره است که میتواند با تغییر نحوه فکر کردن و رفتارتان به شما در مدیریت مشکلاتتان کمک کند. میتوان از آن برای ایجاد روشهای عملی برای مقابله با فوبیای شما استفاده کرد.
یکی از بخشهای فرآیند درمان شناختی رفتاری که اغلب برای درمان فوبیاهای ساده استفاده میشود، شامل مواجهه تدریجی با منبع ترس شما است، بهطوریکه شما نسبت به آن کمتر مضطرب شوید. این روش به نام «حساسیت زدایی» یا «درمان مواجهه» شناخته میشود.
به عنوان مثال، اگر از مارها میترسید (اوفیدیو فوبیا)، درمانگر شما ممکن است ابتدا از شما بخواهد که درباره مارها مطالعه کنید. سپس ممکن است تصویری از یک مار به شما نشان دهد. بعداً ممکن است ترتیب یک بازدید از خانه خزندگان باغ وحش محلی شما را فراهم کند تا به مارهای واقعی نگاه کنید. مرحله نهایی این است که شما یک مار را در دست بگیرید.
مواجهه درمانی با افزایش تدریجی سطح مواجهه با ترستان کار میکند، که به شما امکان میدهد بر فوبیای خود کنترل بیشتری داشته باشید. با پیشرفت درمان، باید نسبت به فوبیای خود کمتر احساس اضطراب کنید.
استفاده از مواجهه درمانی کامپیوتری برای درمان فوبیاهای خاص در بزرگسالان توصیه نمیشود.
دارو
معمولاً دارو برای درمان فوبیا توصیه نمیشود، زیرا گفتار درمانی معمولاً مؤثر است و هیچ عارضه جانبی ندارد. با این حال، گاهی اوقات ممکن است برای درمان اثرات فوبیا، مانند اضطراب، دارو تجویز شود.
انواع مختلفی از دارو وجود دارد که ممکن است تجویز شود.
داروهای ضد افسردگی
داروهای ضد افسردگی اغلب برای کمک به کاهش اضطراب تجویز میشوند. مهارکنندههای انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) اغلب برای درمان اضطراب، فوبیای اجتماعی یا اختلال هراس (پانیک) تجویز میشوند. این داروها میتوانند شامل این موارد باشند:
ونلافاکسین که یک مهارکننده بازجذب سروتونین و نورآدرنالین (SNRI) است نیز ممکن است برای اضطراب تجویز شود.
عوارض جانبی رایج این درمانها عبارتند از:
حالت تهوع
ناراحتی معده
آنها همچنین ممکن است در ابتدا اضطراب شما را بدتر کنند و مشکلات جنسی ایجاد کنند.
کلومیپرامین یک نوع ضد افسردگی سه حلقهای (TCA) است که برای درمان برخی از انواع فوبیا مجوز دارد. عوارض جانبی عبارتند از:
موکلوبماید نوعی داروی ضد افسردگی از گروه داروهای ضد افسردگی مهارکننده مونوآمین اکسیداز (MAOI) است. گاهی اوقات برای درمان فوبیای اجتماعی تجویز میشود.
موکلوبماید با انواع خاصی از غذا تداخل دارد، بنابراین اگر این دارو برای شما تجویز شده است، بروشور اطلاعاتی همراه آن را بخوانید تا بدانید از کدام غذاها اجتناب کنید.
سایر عوارض جانبی احتمالی موکلوبماید عبارتند از:
مشکلات خواب
سرگیجه
مشکلات معده
سردرد
بیقراری
اگر برای شما داروهای ضد افسردگی تجویز شده است، بسیار مهم است که مصرف آنها را به طور ناگهانی قطع نکنید. توقف ناگهانی میتواند باعث ایجاد «علائم ترک» شود. با پزشک عمومی خود مشورت کنید، که میتواند به تدریج دوز شما را کاهش دهد.
آرامبخشها
بنزودیازپینها گروهی از داروها هستند که به عنوان آرام بخشهای خفیف طبقهبندی میشوند. آنها شامل داروهایی مانند دیازپام (والیوم) هستند و گاهی اوقات به صورت کوتاهمدت با کمترین دوز ممکن برای درمان اضطراب شدید استفاده میشوند.
مانند داروهای ضد افسردگی، بنزودیازپینها نیز باید به تدریج قطع شود تا از علائم ترک جلوگیری شود.
مسدود کنندههای بتا
مسدودکنندههای بتا (بتا بلاکرها) اغلب برای درمان بیماریهای قلبی عروقی مانند مشکلات قلبی و فشار خون بالا استفاده میشوند. آنها همچنین گاهی اوقات برای کمک به کاهش علائم اضطراب مانند تپش قلب تجویز میشوند.
بتا بلاکرها ضربان قلب را کاهش میدهند و فشار خون شما را کم میکنند. پروپرانولول یک مسدود کننده بتا است که معمولاً برای درمان اضطراب استفاده میشود.
عوارض جانبی احتمالی عبارتند از:
مشکلات معده
سردی انگشتها
خستگی
مشکلات خواب