Add a Title
تشخیص - اختلال شخصیت مرزی
اگر نگران اختلال شخصیت مرزی (BPD) هستید، به پزشک عمومی خود مراجعه کنید. ایشان ممکن است در مورد علائم شما و اینکه چگونه بر کیفیت زندگی شما تأثیر می‌گذارد بپرسند.
با توجه به محل زندگی شما و سیستم بهداشت و درمان آن٬ فرآیند تشخیص ممکن است متفاوت باشد.
پزشک عمومی شما همچنین می‌خواهد سایر شرایط رایج‌تر سلامت روان مانند افسردگی را رد کند و مطمئن شود که هیچ خطر فوری برای سلامتی و رفاه شما وجود ندارد.
اگر پزشک عمومی شما به اختلال شخصیت مرزی مشکوک باشد، احتمالاً برای ارزیابی عمیق‌تر به روانشناس ارجاع داده می‌شوید. بپرسید آیا سرویسی که به آن ارجاع می‌دهید تجربه کار با اختلالات شخصیتی را دارد یا خیر.
ارزیابی
معیارهای شناخته شده بین المللی برای تشخیص اختلال شخصیت مرزی استفاده می‌شود. معمولاً اگر به ۵ یا بیشتر از سؤالات زیر پاسخ «بله» بدهید، تشخیص مثبت می‌شود:
آیا ترس شدیدی از تنها ماندن دارید که باعث می‌شود کارهایی انجام دهید که به نظر می‌رسد غیرعادی یا افراطی هستند، مانند تماس تلفنی مداوم با کسی (اما به غیر از رفتارهای خودآزاری یا خودکشی)؟
آیا الگوی روابط عاطفی شدید و ناپایدار با دیگران دارید که بین فکر کردن به اینکه عاشق آن شخص هستید و او فوق العاده است و نفرت از آن شخص و فکر کردن به اینکه او وحشتناک هستند، تغییر می‌کند؟
آیا تا به حال احساس کرده‌اید که نسبت به خود حسی قوی ندارید و در مورد خودتان مطمئن نیستید؟
آیا در ۲ حوزه که بالقوه آسیب زا هستند، مانند رابطه جنسی ناامن، سوء مصرف مواد مخدر یا خرج کردن بی پروا، درگیر فعالیت‌های تکانشی و بدون فکر می‌شوید (اما به استثنای رفتارهای خودآزاری یا خودکشی)؟
آیا در گذشته خود بارها تهدید یا اقدام به خودکشی کرده‌اید و به خود آسیب رسانده‌اید؟
آیا نوسانات خلقی شدید مانند احساس افسردگی شدید، اضطراب یا تحریک‌پذیری دارید که از چند ساعت تا چند روز طول می‌کشد؟
آیا احساس پوچی و تنهایی طولانی مدت دارید؟
آیا احساسات ناگهانی و شدید خشم و پرخاشگری دارید و اغلب کنترل خشم برای‌تان مشکل است؟
وقتی در موقعیت‌های استرس‌زا قرار می‌گیرید، آیا احساس پارانویا دارید یا احساس می‌کنید ارتباط‌تان با دنیا یا بدن، افکار و رفتارتان قطع شده است؟
درگیر کردن خانواده‌تان
هنگامی که تشخیص اختلال شخصیت مرزی تأیید شد، توصیه می‌شود که به خانواده نزدیک، دوستان و افرادی که به آنها اعتماد دارید در مورد تشخیص خود بگویید.
دلایل متعددی برای این امر وجود دارد.
بسیاری از علائم اختلال شخصیت مرزی بر روابط شما با افراد نزدیک شما تأثیر می‌گذارد، بنابراین مشارکت آنها در درمان ممکن است آنها را از وضعیت شما آگاه کند و درمان شما را مؤثرتر کند.
پس از آن خانواده و دوستان شما می‌توانند برای هر رفتاری که ممکن است نشان‌دهنده بحرانی بودن شما باشد هوشیار بمانند.
آنها همچنین ممکن است از گروه‌های پشتیبانی محل ی و سایر خدمات برای افرادی که با یک فرد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی در ارتباط هستند بهره مند شوند.
با این حال، تصمیم برای صحبت در مورد وضعیت‌تان کاملاً با شماست و محرمانه بودن شما همیشه باید رعایت شد.