top of page

Add a Title

اختلال بدشکلی بدن (خودزشت‌انگاری)

اختلال بدشکلی بدن (BDD) یا اختلال خودزشت‌انگاری، یک وضعیت سلامت روان است که در آن فرد زمان زیادی را صرف نگرانی در مورد نقص‌های ظاهری خود می‌کند. این نقص‌ها اغلب برای دیگران قابل توجه نیست.

افراد در هر سنی می‌توانند اختلال بدشکلی بدن داشته باشند، اما در نوجوانان و بزرگسالان جوان شایع‌تر است. هم مردان و هم زنان به آن دچار می‌شوند.

داشتن اختلال بد شکلی بدن به این معنی نیست که شما خودشیفته یا خودخواه هستید. این اختلال می‌تواند بسیار ناراحت کننده باشد و تأثیر زیادی بر زندگی شما داشته باشد.

علائم اختلال بدشکلی بدن (خودزشت‌انگاری)

ممکن است اختلال بدشکلی بدن داشته باشید اگر:

  • در مورد یک ناحیه خاص از بدن خود (به خصوص صورت خود) بسیار نگران باشید.

  • زمان زیادی را صرف مقایسه ظاهر خود با دیگران کنید

  • زیاد در آینه به خود نگاه کنید یا به طور کلی از آینه دوری کنید

  • تلاش زیادی برای پنهان کردن عیوب انجام دهید - برای مثال، با صرف زمان طولانی برای شانه کردن موهای خود، آرایش کردن یا انتخاب لباس

  • پوست خود را بکشید تا آن را «صاف» کنید

اختلال بدشکلی بدن می‌تواند به طور جدی بر زندگی روزمره شما، از جمله کار، زندگی اجتماعی و روابط شما تأثیر بگذارد.

اختلال بدشکلی بدن همچنین می‌تواند منجر به افسردگی، آسیب رساندن به خود و حتی افکار خودکشی شود.

دریافت کمک برای اختلال بدشکلی بدن (خودزشت‌انگاری)

اگر فکر می‌کنید ممکن است اختلال بدشکلی بدن داشته باشید، باید به پزشک عمومی مراجعه کنید.

ایشان احتمالاً تعدادی سؤال در مورد علائم شما و تأثیر آنها بر زندگی شما خواهد پرسید.

پزشک همچنین ممکن است بپرسد که آیا فکری در مورد آسیب رساندن به خود داشته‌اید یا خیر.

ممکن است شما توسط پزشک عمومی معالجه شوید یا ممکن است شما را برای ارزیابی و درمان بیشتر به یک متخصص سلامت روان ارجاع دهد.

کمک گرفتن برای اختلال بدشکلی بدن می‌تواند بسیار دشوار باشد، اما مهم است که به یاد داشته باشید که دلیلی برای احساس شرم یا خجالت وجود ندارد.

دریافت کمک مهم است زیرا احتمالاً علائم شما بدون درمان از بین نخواهند رفت و ممکن است بدتر شوند.

درمان اختلال بدشکلی بدن (BDD)

علائم اختلال بدشکلی بدن با درمان بهتر می‌شود.

اگر علائم شما نسبتاً خفیف است، باید برای یک نوع گفتار درمانی به نام درمان شناختی رفتاری (CBT) معرفی شوید که به تنهایی یا به صورت گروهی انجام می‌دهید.

اگر علائم متوسطی دارید، باید CBT یا نوعی داروی ضد افسردگی به نام مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) به شما پیشنهاد شود.

اگر علائم شما شدیدتر است، یا سایر درمان‌ها موثر نیستند، باید درمان شناختی رفتاری (CBT) همراه با SSRI به شما پیشنهاد شود.

درمان شناختی رفتاری (CBT)

درمان شناختی رفتاری (CBT) با تغییر نحوه تفکر و رفتارتان می‌تواند به شما در مدیریت علائم اختلال بدشکلی بدن کمک کند.

این درمان به شما کمک می‌کند تا یاد بگیرید چه چیزی باعث ایجاد علائم شما می‌شود و روش‌های مختلف تفکر و برخورد با عادات خود را به شما می‌آموزد.

شما و درمانگر شما در مورد اهداف درمان به توافق خواهید رسید و برای رسیدن به آنها با یکدیگر همکاری خواهید کرد.

درمان شناختی رفتاری (CBT) برای درمان درمان اختلال بدشکلی بدن (خودزشت‌انگاری) معمولا شامل تکنیکی است که به عنوان پیشگیری از مواجهه و پاسخ (ERP) شناخته می‌شود.

این روش شامل رویارویی تدریجی با موقعیت‌هایی است که معمولاً باعث می‌شود با وسواس در مورد ظاهر خود فکر کنید و احساس اضطراب کنید.

درمانگر به شما کمک می‌کند تا راه‌های دیگری برای مقابله با احساسات خود در این موقعیت‌ها پیدا کنید تا به مرور زمان بتوانید بدون احساس ترس یا خودآگاهی با آنها کنار بیایید.

همچنین ممکن است برخی اطلاعات خودیاری به شما داده شود تا در خانه آنها را مطالعه کنید.  درمان شناختی رفتاری (CBT) شما ممکن است با توجه به علائم شما شامل کار گروهی باشد.

درمان شناختی رفتاری (CBT) برای کودکان و جوانان معمولاً شامل اعضای خانواده یا مراقبان آنها نیز می‌شود.

مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)

مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) نوعی داروی ضد افسردگی هستند.

انواع مختلفی از SSRI وجود دارد، اما فلوکستین بیشتر برای درمان ااختلال بدشکلی بدن (خودزشت‌انگاری) استفاده می‌شود.

ممکن است تا ۱۲ هفته طول بکشد تا SSRI‌ها بر علائم اختلال بدشکلی بدن شما تأثیر بگذارند.

اگر آنها برای شما مؤثر هستند، احتمالاً از شما خواسته می‌شود که مصرف آنها را برای چندین ماه ادامه دهید تا علائم شما بهبود یابد و از بازگشت آنها جلوگیری شود.

برخی عوارض جانبی رایج مصرف SSRI‌ها در عرض چند هفته از بین می‌روند.

پزشک در چند هفته اول شما را زیر نظر خواهد داشت. این مهم است که به ایشان بگویید که آیا به طور خاص مضطرب یا عاطفی هستید یا به فکر آسیب رساندن به خودتان هستید.

اگر به مدت ۶ تا ۱۲ ماه علائم را نداشتید، احتمالاً SSRI‌ها متوقف خواهند شد.

این کار با کاهش آهسته دوز در طول زمان انجام می‌شود تا اطمینان حاصل شود که علائم شما عود نمی‌کند و از عوارض جانبی ترک دارو (علائم ترک) مانند اضطراب جلوگیری شود.

بزرگسالان کمتر از ۳۰ سال باید هنگام مصرف SSRI به دقت تحت نظر قرار گیرند زیرا ممکن است احتمال بیشتری برای ایجاد افکار خودکشی یا تلاش برای آسیب رساندن به خود در مراحل اولیه درمان داشته باشند.

در صورت داشتن علائم شدید علائم اختلال بدشکلی بدن، SSRI ممکن است به کودکان و جوانان پیشنهاد شود.

دارو فقط باید پس از مراجعه به روانپزشک و پیشنهاد درمان به آنها پیشنهاد شود.

درمان بیشتر

اگر درمان با هر دو درمان شناختی رفتاری (CBT) و مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) علائم اختلال بدشکلی بدن شما را پس از ۱۲ هفته بهتر نکرد، ممکن است نوع دیگری از SSRI یا یک ضد افسردگی دیگر به نام کلومیپرامین برای شما تجویز شود.

اگر هیچ بهبودی در علائم خود مشاهده نکردید، ممکن است به یک کلینیک سلامت روان یا بیمارستانی که در زمینه اختلال بدشکلی بدن (خودزشت‌انگاری) تخصص دارد، ارجاع شوید.

این خدمات احتمالاً ارزیابی عمیق‌تری از اختلال بدشکلی بدن شما انجام خواهند داد.

آنها ممکن است درمان شناختی رفتاری (CBT) یا نوع دیگری از درمان و همچنین نوع متفاوتی از داروهای ضد افسردگی را به شما پیشنهاد دهند.

علل اختلال بدشکلی بدن (خودزشت‌انگاری)

دقیقاً مشخص نیست که چه چیزی باعث اختلال بدشکلی بدن می‌شود، اما ممکن است با این موارد مرتبط باشد:

  • ژنتیک - اگر یکی از بستگان شما دچار اختلال بدشکلی بدن، اختلال وسواس فکری جبری (OCD) یا افسردگی باشد، احتمال دچار شدن به اختلال بدشکلی بدن بیشتر است.

  • عدم تعادل شیمیایی در مغز

  • یک تجربه آسیب زا در گذشته - اگر در کودکی مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اید، ممکن است به اختلال بدشکلی بدن دچار شوید.

برخی از افرادی که دچار اختلال بدشکلی بدن (خودزشت‌انگاری) هستند٬ همچنین دچار یک وضعیت روانی دیگر مانند  اختلال وسواس فکری جبری (OCD)، اختلال اضطراب فراگیر یا اختلال خوردن نیز هستند.

چه کارهایی می‌توانید برای کمک به اختلال بدشکلی بدن (خودزشت‌انگاری) انجام دهید

گروه‌های پشتیبانی برای BDD

برای برخی از افراد ممکن است تماس با یک گروه پشتیبانی یا پیوستن به آنها برای کسب اطلاعات، مشاوره و نکات عملی در مورد مقابله با BDD مفید باشد.

می‌توانید از پزشک خود بپرسید که آیا گروهی در منطقه شما وجود دارد یا خیر.

سلامت روانی

اگر احساس ضعف یا اضطراب دارید، تمرینات ذهن‌آگاهی ممکن است به شما کمک کند.

برخی از افراد دور هم جمع شدن با دوستان یا خانواده یا تلاش برای انجام کاری جدید برای بهبود سلامت روانی خود را مفید می‌دانند.

همچنین ممکن است انجام برخی تمرینات تمدد اعصاب و تنفس برای تسکین استرس و اضطراب مفید باشد.

bottom of page