top of page

Add a Title

درمان - اختلال پرخوری

بیشتر افرادی که دچار اختلال پرخوری هستند با درمان و حمایت بهبود می‌یابند. 

با توجه به سیستم بهداشت و درمان محل سکونت شما درمان می‌تواند متفاوت باشد.

خودیاری هدایت شده

احتمالاً به عنوان اولین قدم در درمان اختلال پرخوری، یک برنامه خودیاری هدایت شده به شما پیشنهاد می‌شود. این اغلب شامل کار از طریق یک کتاب خودیاری یا راهنمای خودیاری آنلاین، همراه با جلسات با یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی، مانند یک درمانگر است.

پیوستن به یک گروه پشتیبانی خودیاری نیز ممکن است مفید باشد.

اگر درمان خودیاری به تنهایی کافی نباشد یا بعد از ۴ هفته به شما کمک نکرده است، ممکن است درمان شناختی رفتاری یا دارو نیز به شما پیشنهاد شود.

درمان شناختی رفتاری (CBT)

اگر درمان شناختی رفتاری (CBT) به شما پیشنهاد شود، معمولاً در جلسات گروهی با افراد دیگر خواهد بود، اما ممکن است به صورت جلسات ۱ به ۱ با یک درمانگر نیز ارائه شود.

باید حدود ۲۰ جلسه در ۲۰ هفته به شما پیشنهاد شود که هر جلسه حدود ۹۰ دقیقه برای یک جلسه گروهی طول بکشد.

درمان شناختی رفتاری (CBT) شامل صحبت با یک درمانگر است که به شما کمک می کند تا الگوهای افکار، احساسات و رفتارهایی را که می‌توانند در اختلال خوردن شما نقش دارند، کشف کنید.

آنها به شما کمک خواهند کرد تا:

  • برای وعده‌های غذایی و میان‌وعده‌هایی که باید در طول روز داشته باشید برنامه‌ریزی کنید. این به شما در ایجاد عادات غذایی منظم کمک می‌کند.

  • بررسی کنید که چه چیزی باعث پرخوری شما می‌شود

  • احساسات منفی نسبت به بدن خود را تغییر داده و آنها را مدیریت کنید

  • به عادات غذایی جدید خود پایبند باشید تا دوباره دچار پرخوری نشوید

در حین درمان نباید سعی کنید رژیم بگیرید زیرا این امر می‌تواند توقف پرخوری را دشوارتر کند.

دارو

داروهای ضد‌افسردگی نباید به عنوان تنها درمان اختلال پرخوری ارائه شوند. اما ممکن است به شما یک داروی ضد افسردگی در ترکیب با درمان شناختی رفتاری یا درمان خودیاری پیشنهاد شود تا به شما در مدیریت سایر شرایط کمک کند، از جمله:

  • اضطراب یا افسردگی

  • فوبیای اجتماعی

  • اختلال وسواس فکری جبری (OCD)

داروهای ضد افسردگی به ندرت برای کودکان یا جوانان زیر ۱۸ سال تجویز می‌شود.

درباره داروهای ضد افسردگی بیشتر بدانید

بیشتر در اختلال پرخوری

bottom of page