Add a Title
چگونه به فرد مبتلا به اختلال خوردن کمک کنید
اگر دوست یا یکی از بستگان شما دچار اختلال خوردن مانند بی‌اشتهایی، پرخوری عصبی (بولیمیا) یا اختلال پرخوری پرخاشگرانه است، احتمالا می‌خواهید هر کاری که می‌توانید برای بهبودی او انجام دهید.
شما با تلاش برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد اختلالات خوردن و چگونگی حمایت از او، کار فوق‌العاده‌ای انجام می‌دهید - این نشان می‌دهد که به او اهمیت می‌دهید و این به درک احساسات او کمک می‌کند.
دریافت کمک حرفه‌ای از پزشک، پرستار مطب یا پرستار مدرسه یا دانشگاه بهترین شانس را برای بهبودی دوست یا یکی از اعضای خانواده شما فراهم می‌کند.
اما این می‌تواند یکی از سخت‌ترین مراحل برای کسی باشد که با اختلال خوردن زندگی می‌کند، بنابراین سعی کنید او را به دریافت کمک تشویق کنید یا پیشنهاد دهید همراه او باشید.
شما می‌توانید به روش‌های دیگری نیز از او حمایت کنید:
به تلاش خود ادامه دهید - ممکن است او تمایلی به بیرون رفتن یا شرکت در فعالیت‌ها نداشته باشد، اما همچنان سعی کنید با او صحبت کنید و مانند گذشته از او دعوت کنید. حتی اگر او شرکت نکند، باز هم از اینکه از او دعوت شده است، خوشحال خواهد شد. این کار باعث می‌شود او احساس ارزشمندی به عنوان یک فرد داشته باشد.
سعی کنید عزت نفس او را تقویت کنید - شاید با گفتن اینکه او چقدر فرد فوق‌العاده‌ای است و چقدر از حضور او در زندگی خود قدردانی می‌کنید و از حمایت او خوشحال هستید.
وقت خود را به او اختصاص دهید، به حرف‌هایش گوش دهید و سعی کنید نصیحت یا انتقاد نکنید - این کار می‌تواند سخت باشد، به خصوص زمانی که با حرف‌ها و رفتارهای او در مورد خودش و آنچه می‌خورد، موافق نیستید. به یاد داشته باشید، لازم نیست همه پاسخ‌ها را بدانید. مهم این است که مطمئن شوید او می‌داند که برای او حضور دارید. این امر به ویژه زمانی صادق است که احساس می‌کنید دوست یا یکی از اعضای خانواده شما دوستی، کمک و حمایت شما را رد می‌کند.
اختلالات خوردن چگونه درمان می‌شود؟
درمان با به نوع اختلال خوردن دوست یا بستگان شما متفاوت خواهد بود.
درمان‌های گفتاری
معمولاً شامل نوعی درمان گفتاری خواهد بود، زیرا کمک به غذا خوردن و رسیدن به وزن سالم در صورت نیاز، معمولاً کافی نیست.
دوست یا یکی از اعضای خانواده شما با یک درمانگر در مورد مشکلات عاطفی که منجر به اختلال خوردن او شده است صحبت خواهد کرد و روش‌های سالم‌تری برای مقابله با این احساسات را یاد می‌گیرد. درمان او ممکن است شامل شرکت در یک برنامه خودیاری هدایت شده نیز باشد.
خانواده درمانی
برخی از افراد ممکن است خانواده درمانی نیز داشته باشند که نوعی گروه درمانی است. فرد مبتلا به اختلال خوردن تشویق می‌شود تا برای درمان اختلال خود با اعضای خانواده همکاری کند.
خانواده درمانی معمولاً شامل والدین و خواهر و برادر می‌شود، اما گاهی اوقات ممکن است شامل دوستان نزدیک یا سایر اعضای خانواده شود.
مدت درمان
درمان طی چند ماه انجام می‌شود تا دوست یا یکی از اعضای خانواده شما بتواند به آرامی به تغییرات عادت کند. هر چه زودتر شروع کند، شانس بهبودی‌اش بیشتر است.
در طول درمان، او همچنین معاینات منظمی برای مراقبت از سلامت جسمی خود خواهد داشت.
در مورد نحوه درمان اختلالات خوردن بیشتر بخوانید
آیا او باید به بیمارستان برود؟
اکثر افراد مبتلا به اختلالات خوردن نیازی به بستری شدن در بیمارستان ندارند. آنها به صورت سرپایی تحت نظر قرار می‌گیرند، به این معنی که برای قرار ملاقات یا هر درمانی به بیمارستان مراجعه می‌کنند.
برخی از افرا دی که اختلالات غذایی پیشرفته یا جدی‌تری دارند ممکن است نیاز داشته باشند برای قرارهای طولانی‌تر به عنوان یک بیمار سرپایی به بیمارستان مراجعه کنند یا برای حمایت و درمان شدیدتر در بیمارستان بستری شوند.
آیا باید در بیمارستان به او سر بزنم؟
این بستگی به این دارد که دوست یا خویشاوند شما چه می‌خواهد، شما چه احساسی دارید و مرکز درمانی چه اجازه‌ای می‌دهد.
به او اطلاع دهید که به فکرش هستید و دوست دارید ملاقاتش کنید. اگر این امکان وجود ندارد، همیشه می‌توانید با او تماس بگیرید، پیامک ارسال کنید یا ایمیل بزنید تا به او اطلاع دهید که همچنان برای حمایت در کنارش هستید.
آیا می‌توان افراد را مجبور کرد برای اختلالات خوردن کمک بگیرند؟
اگر دوست یا یکی از اعضای خانواده شما وزن بسیار زیادی را از دست داده باشد، ممکن است با خطر گرسنگی دادن خود و عوارض جدی روبرو شود. او ممکن است به دلیل کمبود غذا نتواند به درستی فکر کند و مجبور به دریافت درمان نجات‌دهنده زندگی شود.
در چنین شرایطی، پزشک ممکن است تصمیم بگیرد او را برای درمان تخصصی به بیمارستان بفرستد. این کار فقط پس از مشورت پزشک با همکاران و موافقت همه آنها با تصمیم پزشک قابل انجام است.
در بسیاری از کشورها این به نام «محدودیت اجباری» شناخته می‌شود و طبق قوانین قانون بهداشت روان انجام می‌شود.
آیا با آمدن به خانه، درمان می‌شود؟
دوست یا یکی از اعضای خانواده شما همچنان به حمایت شما نیاز خواهد داشت. اکثر افراد مبتلا به اختلال خوردن بهبود می‌یابند و روش‌های مثبت‌تری برای مقابله با آن یاد می‌گیرند.
اما بهبودی از اختلال خوردن می‌تواند بسیار دشوار و زمان‌بر باشد. دوست یا یکی از اعضای خانواده شما حتی ممکن است به رفتارهای قدیمی خود بازگردد، یا در طول بهبودی دوباره دوره‌هایی از اختلال خوردن را تجربه کند.
ممکن است بخشی از او بخواهد بهتر شود، در حالی که بخش دیگر ممکن است از کنار گذاشتن اختلال خوردن بسیار بترسد. او ممکن است فکر کند: «می‌خوام بهتر شم، اما نمی‌خوام وزن کم یا اضافه کنم.»
احتمالاً روزهای خوب و بد خواهد داشت. در زمان‌های استرس، مشکلات مربوط به غذا خوردن ممکن است بیشتر برگردد. تغییر نحوه تفکر و احساس افراد مبتلا به اختلالات خوردن هرگز آسان نیست و زمان می‌برد.