Add a Title
حقیقت در مورد شیرین کنندهها
شیرین کنندههای کم کالری یا بدون کالری موادی هستند که به جای شکر برای شیرین کردن غذاها و نوشیدنیها استفاده میشوند.
این شیرین کنندهها در محصولاتی مانند نوشیدنیها، دسرها و غذاهای آماده، کیکها، آدامس و خمیر دندان یافت میشوند.
شیرین کنندههایی که معمولا استفاده میشوند:
آسه سولفام
آسپارتام
اریتریتول
ساخارین
سوربیتول
گلیکوزیدهای استویول
سوکرالوز
زایلیتول
آیا شیرین کنندهها ایمن هستند؟
در بسیاری از کشورهای پیشرفته، قبل از اینکه بتوان از شیرین کنندهها در مواد غذایی و نوشیدنی ها استفاده کرد، ارزیابی دقیق ایمنی بر روی آنها انجام میشود.
تمام شیرین کنندههای تایید شده به عنوان جایگزینی ایمن و قابل قبول برای مصرف شکر در نظر گرفته می شوند. قوانین مشخص میکنند که چه مقدار شیرین کننده و در چه محصولاتی میتوانند استفاده شوند.
نیازی نیست میزان مصرف روزانه شیرین کننده خود را پیگیری کنید، زیرا عادات غذایی ما هنگام مشخص کردن مکان و مقدار استفاده از شیرین کنندهها در نظر گرفته میشود.
شیرین کنندهها و سلامتی
شیرین کنندههای کم کالری یا بدون کالری لزوماً یک غذا یا نوشیدنی را سالم نمیکنند، اما میتوانند در کاهش مصرف قند شما مفید باشند. مصرف زیاد قند خطر پوسیدگی دندان را افزایش میدهد. بنابراین، استفاده از شیرین کنندههای بدون کالری در غذا و نوشیدنی، تا زمانی که محصول حاوی هیچ قندی نباشد، میتواند به کاهش خطر پوسیدگی دندان کمک کند.
با این حال، نوشابههای گازدار به دلیل محتوای اسیدی خود، صرف نظر از اینکه حاوی شکر، شیرین کنندههای کم کالری یا بدون کالری باشند، با فرسایش دندان مرتبط هستند.
به طور کلی، همه افراد باید قند کمتری مصرف کنند، اما شیرین کنندههای کم کالری یا بدون کالری میتوانند جایگزین مفیدی برای افرادی باشند که میخواهند مصرف قند خود را کاهش دهند و در عین حال طعم شیرین را حفظ کنند.
نتایج تحقیقات در مورد شیرین کنندهها و سلامتی متفاوت است.
شواهد حاصل از آزمایشهای کوتاه مدت روی نوشیدنیهایی که با شیرین کنندههای بدون کالری شیرین شدهاند٬ نشان میدهد که مصرف آنها به جای نوشیدنیهایی که با شکر شیرین شدهاند٬ به کاهش مصرف انرژی و کم شدن سرعت افزایش وزن کمک کند. هیچ مدرکی وجود ندارد که شیرینکنندهها اشتها را در انسان تحریک کنند.
شواهد حاصل از مطالعات مشاهدهای طولانیمدت در مورد وزن، نتایج متناقضی را نشان میدهد، اما این نوع تحقیقات محدود است و یافتهها را نمیتوان مستقیماً با مصرف شیرینکننده مرتبط کرد.
گزارشهایی مبنی بر ارتباط استفاده از شیرین کنندهها با سایر مشکلات سلامتی وجود داشته است، اما پایه شواهد برای این موضوع محدود است. برای مثال موسسه تحقیقات سرطان انگلستان اعلام کرده است که شیرین کنندهها باعث سرطان نمیشوند.
شیرین کننده آسپارتام برای افرادی که فنیل کت ونوری (PKU) دارند مناسب نیست. فنیل کتونوری یک وضعیت ارثی نادر است. چون آسپارتام حاوی فنیل آلانین است که افرادی فنیل کتونوری (PKU) دارند٬ نمیتوانند آن را متابولیزه کنند.
اگر محصولی حاوی آسپارتام باشد، لیست مواد تشکیل دهنده شامل آسپارتام خواهد بود. همچنین روی برچسب محصول هشدار جداگانه ای مبنی بر داشتن منبع فنیل آلانین وجود خواهد داشت.
افرادی که فنیل کتونوری (PKU) دارند باید برای این هشدار برچسبهای مواد غذایی را بررسی کنند.
برخی از شیرین کنندهها که به عنوان پلیول شناخته میشوند (مانند سوربیتول، زایلیتول و اریتریتول) میتوانند در صورت مصرف زیاد اثر ملین داشته باشند.
برخی از مواد غذایی به طور طبیعی حاوی پلیول هستند، مانند برخی میوهها و سبزیجات.
اگر پلیولهای اضافه شده به یک غذا یا نوشیدنی بیش از ۱۰ درصد از محصول را تشکیل دهند، برچسب محصول باید بیان کند که مصرف بیش از حد ممکن است اثرات ملین ایجاد کند.