top of page

Add a Title

اعتیاد به هروئین و تریاک: کمک بگیرید

اگر به هروئین و تریاک معتاد هستید و می‌خواهید آن را ترک کنید، می‌توانید از پزشک عمومی یا خدمات محلی درمان مواد مخدر  در کشور محل زندگی خود کمک بخواهید.

اگر آماده ترک مواد نیستید، همچنان می‌توانید برای ایمن و سالم ماندن کمک بگیرید.

نحوه درمان هروئین

هروئین یک ماده مخدر اپیوئیدی افیونی است ( به عنوان اپیوئید نیز شناخته می‌شود). سایر اپیوئیدها شامل کدئین، تریاک و مورفین هستند.

اگر برای ترک اعتیاد به هروئین یا سایر اپیوئیدها به درمان نیاز دارید، می‌توانید به پزشک عمومی مراجعه کنید یا با خدمات محلی مبارزه با مواد مخدر در محل زندگی خود تماس بگیرید.

بطور کلی در اولین قرار ملاقات شما، پزشک یا مددکار اجتماعی سوالات زیادی از شما خواهد پرسید، از جمله:

  • چقدر هروئین مصرف می‌کنید

  • آیا مواد مخدر دیگر یا الکل مصرف می‌کنید

  • سلامت جسمی و روانی شما چگونه است

  • شرایط شخصی شما چگونه است - به عنوان مثال، کجا زندگی می‌کنید و با چه کسانی زندگی می‌کنید

  • آیا قبلاً سابقه درمان اعتیاد به مواد مخدر داشته‌اید

آنها همچنین از شما یک نمونه ادرار می‌خواهند. این نمونه برای تایید اینکه شما از هروئین استفاده می‌کنید آزمایش می‌شود.

با توجه به محل زندگی شما٬ این موارد می‌تواند کمی متفاوت باشد.

در بسیاری از کشورهای پیشرفته یک مددکار اجتماعی کلیدی به شما اختصاص داده خواهد شد که به شما در ایجاد یک برنامه درمانی فردی کمک کند. در طول درمان به طور منظم با این مددکار ملاقات خواهید کرد.

ترک هروئین: نگهداری یا سم زدایی؟

مددکار اصلی شما به شما در انتخاب بین ۲ روش مختلف ترک هروئین کمک خواهد کرد: درمان نگهدارنده یا سم‌زدایی.

  • درمان نگهدارنده - در این روش، شما بجای هروئین یک داروی جایگزین مانند متادون یا بوپرنورفین مصرف می‌کنید و سپس در یک دوز ثابت از این داروی جایگزین باقی می‌مانید.

  • سم‌زدایی - در این روش، ابتدا داروی جایگزین هروئین را دریافت می‌کنید و سپس به تدریج از آن دارو نیز کاسته می‌شود تا در نهایت مصرف هیچ یک از آنها را نداشته باشید.

هدف هر دو درمان کمک به ترک تدریجی هروئین و کاهش علائم ترک است.

اگر مشکلی وجود ندارد، معمولاً در حالی که به درمان نگهدارنده روی می‌آورید یا سم‌زدایی می‌کنید، در خانه زندگی می‌کنید.

سم زدایی از هروئین اگر در خانه خود شما انجام شود می‌تواند تا ۱۲ هفته طول بکشد.

در هر زمان می‌توانید از درمان نگهدارنده به سم‌زدایی تغییر دهید.

حداقل در ۳ ماه اول، دوز روزانه متادون یا بوپرنورفین شما توسط مددکار اجتماعی یا داروساز تحت نظارت قرار می‌گیرد.

اگر به الکل یا سایر مواد مخدر مانند بنزودیازپین‌ها نیز اعتیاد دارید، از شما برای ترک آنها نیز حمایت می‌شود.

خطر مصرف بیش از حد (Overdose)

سم زدایی باعث کاهش تحمل شما به هروئین می‌شود. به این معنی که خطر مصرف بیش از حد در صورت مصرف هروئین یا سایر مواد مخدر مانند بنزودیازپین‌ها پس از سم زدایی بیشتر است.

سم‌زدایی و توانبخشی بستری

سم زدایی بصورت بستری شدن در بیمارستان یا مراکز توانبخشی معمولا فقط در صورتی پیشنهاد می‌شود که:

  • برای سایر مشکلات سلامت جسمی یا روانی به کمک پزشکی نیاز دارید

  • علاوه بر هروئین، نیاز به سم‌زدایی از الکل یا داروی دیگری مانند بنزودیازپین‌ها دارید.

  • قبلاً سم‌زدایی در خانه قبلاً برای شما مؤثر نبوده است

پشتیبانی دیگر برای اعتیاد به مواد افیونی

سایر انواع کمک و حمایتی که ممکن است در طول ترک هروئین به شما ارائه شود عبارتند از:

  • گفتار درمانی - اگر در هنگام سم زدایی به کمک برای رفع اضطراب یا افسردگی نیاز دارید، ممکن است به شما یک درمان گفتاری مانند درمان شناختی رفتاری (CBT) پیشنهاد شود.

  • گروه‌های خودیاری - مددکار شما در مورد گروه‌های خودیاری محلی مانند انجمن معتادان گمنام (NA) اطلاعاتی به شما ارائه می‌دهد.

  • حمایت از خانواده و مراقبان - مددکار شما می‌تواند برای افرادی که نزدیک شما هستند و تحت تاثیر اعتیاد شما قرار گرفته‌اند، حمایت ترتیب دهد (به «مشاوره برای خانواده‌های مصرف کنندگان مواد مخدر» مراجعه کنید).

  • کمک به حفظ سلامت - این کمک‌ها می‌تواند شامل هر چیزی از مشاوره در مورد تغذیه سالم تا آزمایش‌های عفونت‌هایی مانند اچ آی وی باشد.

  • مشوق‌ها - ممکن است برای ادامه درمان و ترک هروئین، به شما پاداش‌هایی مانند کوپن یا دوزهای متادون برای مصرف در خانه داده شود.

بعد از سم‌زدایی چه اتفاقی می‌افتد؟

با توجه به محل زندگی‌تان بعد از سم‌زدایی، مددکار شما برای مدتی از شما حمایت می‌کند تا به ترک هروئین ادامه دهید.

این حمایت ممکن است شامل کمک به مسائلی مانند مسکن یا بازگشت به کار یا تحصیل باشد.

بیشتر در کمک و پشتیبانی برای اعتیاد


bottom of page