زوال عقل عروقی

بررسی اجمالی
علائم
علل
درمان

زوال عقل (دمانس) عروقی نوع شایعی از زوال عقل است که ناشی از کاهش جریان خون به مغز است.

زوال عقل به مشکلات توانایی‌های ذهنی گفته می‌شود که ناشی از تغییرات تدریجی و آسیب به مغز است. این عارضه در افراد زیر ۶۵ سال نادر است.

زوال عقل عروقی به مرور زمان بدتر می‌شود، اگرچه گاهی اوقات کند کردن روند آن ممکن است.

علائم زوال عقل عروقی

زوال عقل عروقی می تواند به طور ناگهانی شروع شود یا به تدریج در طول زمان آغاز شود.

علائم عبارتند از:

کندی تفکر
مشکل در برنامه ریزی و درک
مشکلات تمرکز
تغییرات در خلق و خو، شخصیت یا رفتار
احساس گیجی و سردرگمی
مشکل در راه رفتن و حفظ تعادل
علائم بیماری آلزایمر، مانند مشکلات حافظه و زبان (بسیاری از افراد مبتلا به زوال عقل عروقی همچنین به بیماری آلزایمر مبتلا هستند)

این مشکلات می تواند فعالیت های روزانه را به طور فزاینده ای دشوار کند و فرد مبتلا به این بیماری در نهایت ممکن است قادر به مراقبت از خود نباشد.

دریافت مشاوره پزشکی

اگر فکر می‌کنید علائم اولیه زوال عقل را دارید، به ویژه اگر بالای ۶۵ سال سن دارید، به پزشک عمومی مراجعه کنید.

در صورت تشخیص زودهنگام، درمان ممکن است بتواند از بدتر شدن زوال عقل عروقی جلوگیری کند، یا حداقل آن را آهسته کند.

اگر نگران فرد دیگری هستید، او را تشویق کنید که وقت ملاقات با پزشک عمومی بگذارد و شاید پیشنهاد دهید همراه او بروید.

پزشک عمومی شما می تواند برخی از بررسی های ساده را برای یافتن علت علائم شما انجام دهد. در صورت نیاز، پزشک عمومی شما را به کلینیک حافظه یا متخصص دیگری برای آزمایشات بیشتر ارجاع دهد.

درباره تشخیص زوال عقل بیشتر بخوانید

آزمایشات برای تشخیص زوال عقل (دمانس) عروقی

هیچ آزمایش واحدی برای زوال عقل عروقی وجود ندارد.

آزمایشاتی که برای تشخیص لازم است عبارتند از:

ارزیابی علائم - برای مثال، اینکه آیا اینها علائم معمولی زوال عقل عروقی هستند یا خیر
سابقه پزشکی کامل، از جمله پرسیدن در مورد سابقه بیماری‌های مرتبط با زوال عقل عروقی، مانند سکته مغزی یا فشار خون بالا
ارزیابی توانایی های ذهنی - این معمولا شامل چندین فعالیت و سوال است
اسکن مغز، مانند اسکن ام آر آی یا سی تی اسکن، برای بررسی تغییراتی که در مغز شما رخ داده است.

درباره ی آزمایشات مورد استفاده برای تشخیص زوال عقل بیشتر بدانید.

درمان‌های زوال عقل عروقی

در حال حاضر هیچ درمان قطعی برای زوال عقل عروقی وجود ندارد و هیچ راهی برای بازگرداندن سلول‌های مغزی از دست رفته قبل از تشخیص بیماری وجود ندارد.

اما درمان گاهی اوقات می‌تواند به کند کردن روند زوال عقل عروقی کمک کند.

هدف از درمان، مقابله با علت زمینه‌ای است که ممکن است سرعت از بین رفتن سلول‌‌های مغزی را کاهش دهد.

درمان اغلب شامل موارد زیر است:

داشتن یک رژیم غذایی سالم و متعادل
کاهش وزن اگر اضافه وزن دارید
ترک سیگار
ورزش کردن
کاهش مصرف الکل
مصرف داروهایی مانند داروهایی که برای درمان فشار خون بالا، کاهش کلسترول یا جلوگیری از لخته شدن خون استفاده می‌شوند

درمان‌های دیگر، از جمله فیزیوتراپی، کاردرمانی، فعالیت‌های زوال عقل (مانند کافه‌های حافظه) و درمان‌های روان‌شناختی، می‌توانند به کاهش تأثیر مشکلات موجود کمک کنند.

چشم انداز زوال عقل عروقی

زوال عقل عروقی به مرور زمان بدتر می‌شود. این اتفاق می‌تواند به صورت ناگهانی و با دوره‌هایی بینابین که علائم در آنها چندان تغییر نمی‌کند رخ دهد، اما پیش بینی زمان وقوع آن دشوار است.

معمولا به کمک های مراقبتی در منزل نیاز است و برخی از افراد در نهایت به مراقبت در آسایشگاه سالمندان نیاز پیدا خواهند کرد.

اگرچه درمان می‌تواند کمک کننده باشد، زوال عقل عروقی می‌تواند به طور قابل توجهی طول عمر را کاهش دهد.

اما این رقم بسیار متغیر است و بسیاری از افراد سال‌ها با این بیماری زندگی می‌کنند یا بر اثر عوامل دیگری فوت می‌کنند.

اگر برای شما یا یکی از عزیزانتان زوال عقل تشخیص داده شده است، به یاد داشته باشید که تنها نیستید. سازمان های داوطلبانه ، می‌توانند برای شما و خانواده شما مشاوره و پشتیبانی ارائه دهند.

علل زوال عقل عروقی

زوال عقل عروقی ناشی از کاهش جریان خون به مغز است که باعث آسیب و در نهایت مرگ سلول‌های مغزی می‌شود.

این می‌تواند ناشی از موارد زیر باشد:

تنگ شدن و انسداد رگ‌های خونی کوچک داخل مغز
سکته مغزی، که در آن جریان خون بخشی از مغز به طور ناگهانی قطع می‌شود
تعدادی از «سکته‌های خفیف» (که حملات ایسکمیک گذرا یا TIA نیز نامیده می‌شود) که باعث آسیب کوچک اما گسترده به مغز می‌شود.

در بسیاری از موارد، این مشکلات به شرایط زمینه ای مانند فشار خون بالا و دیابت و همچنین عوامل سبک زندگی مانند سیگار کشیدن و اضافه وزن مرتبط هستند.

مقابله با این موارد ممکن است خطر ابتلا به زوال عقل عروقی را در سال‌های بعد کاهش دهد، اگرچه هنوز مشخص نیست که به طور دقیق چه میزان می‌توان خطر ابتلا به زوال عقل را کاهش داد.