top of page

Varicocele

واریکوسل

واریکوسل به گروهی از رگ‌های بزرگ شده در نزدیکی بیضه‌ها گفته می‌شود. این مشکل بیشتر در بیضه چپ رخ می‌دهد، اما ممکن است در هر دو طرف نیز دیده شود.

واریکوسل می‌تواند هر فردی را که بیضه دارد تحت تاثیر قرار دهد و اغلب در دوران بلوغ که جریان خون به اندام‌های تناسلی افزایش می‌یابد، ظاهر می‌شود. 

برخی از واریکوسل‌ها ممکن است مادرزادی باشند و در سال‌های نوجوانی قابل تشخیص باشند که ممکن است بر رشد بیضه‌ها تاثیر بگذارند.

آیا واریکوسل دارید؟

واریکوسل معمولاً علائمی نشان نمی‌دهد، اما ممکن است این علائم را تجربه کنید:

مهم

باید به طور منظم بیضه‌های خود را بررسی کنید. وجود توده در بیضه‌ها می‌تواند نشانه سرطان بیضه باشد که اگر زود تشخیص داده شود، درمان آن آسان‌تر است.

فورا با اورژانس محلی تماس بگیرید یا به اورژانس بروید اگر:

  • درد ناگهانی و شدید در بیضه دارید

  • درد بیضه همراه با احساس تهوع، استفراغ یا درد در شکم دارید

  • درد بیضه دارید که بیش از ۱ ساعت طول کشیده یا در زمان استراحت ادامه دارد

اینها می‌تواند نشانه یک مشکل جدی باشد که باید در اسرع وقت در بیمارستان درمان شود.

واریکوسل چگونه تشخیص داده می‌شود؟

پزشک عمومی می‌تواند واریکوسل را تشخیص دهد. ایشان سوابق پزشکی شما را بررسی کرده، درباره علائم شما سؤال خواهد کرد و یک معاینه فیزیکی انجام می‌دهد.

پزشک ممکن است در طول معاینه فیزیکی از شما بخواهد بایستید، نفس عمیق بکشید، بینی و دهان خود را ببندید و با فشار دادن، هوا را بیرون برانید. این روش به نام مانور والسالوا شناخته می‌شود.

در حالی که نفس خود را حبس کرده‌اید و فشار می‌آورید، پزشک کیسه بیضه شما را برای بررسی وریدهای بزرگ شده لمس می‌کند.

آزمایش‌های تکمیلی برای تایید تشخیص

ایشان همچنین ممکن است این آزمایش‌ها را برای تأیید تشخیص خود تجویز کند:

  • سونوگرافی لگن - دید دقیقی از سیاهرگ‌های بیضه شما به پزشک می‌دهد. این رایج‌ترین آزمایش تصویربرداری است که برای کمک به تشخیص واریکوسل تجویز می‌شود.

  • تجزیه و تحلیل مایع منی - در طول تجزیه و تحلیل مایع منی، شما شما در یک ظرف مخصوص خودارضایی می‌کنید. سپس نمونه منی شما به آزمایشگاه فرستاده می‌شود تا در آنجا تکنسین‌ها وجود و سلامت کلی اسپرم شما را بررسی کنند. این آزمایش زمانی تجویز می‌شود که نگرانی‌هایی درباره تأثیر واریکوسل بر باروری شما وجود داشته باشد. 

  • آزمایش خون - در طول آزمایش خون، متخصص آزمایشگاه با استفاده از یک سوزن کوچک نمونه خون کوچکی از شما می‌گیرد. سپس سطح هورمون‌ها از جمله هورمون محرک فولیکول (FSH) و تستوسترون بررسی می‌شود

خودتان چه کارهایی می‌توانید برای کمک به واریکوسل انجام دهید؟

برای واریکوسل درجه پایین، پزشک عمومی شما ممکن است گزینه‌های درمان‌های خانگی را پیشنهاد کند. 

اگر واریکوسل شما مشکلی ایجاد نمی‌کند یا بر باروری شما تأثیر ندارد، ممکن است نیازی به درمان نداشته باشید. با این حال، می‌توانید اقداماتی را برای بهبود خود انجام دهید:

انجام دهید

برنامه روزانه خود را تنظیم کنید تا از فعالیت‌هایی که باعث ناراحتی می‌شود، پرهیز کنید

در حین ورزش یا ایستادن طولانی‌مدت، از لباس زیر تنگ‌تر یا محافظ بیضه استفاده کنید تا علائم را کاهش دهید

برای تسکین درد و ناراحتی، کیسه‌های یخ یا سرد (پیچیده شده در حوله) را به مدت ۱۵ دقیقه روی کیسه بیضه خود قرار دهید.

از استامینوفن یا ایبوپروفن برای کاهش درد استفاده کنید استفاده کنید٬ اما اگر مطمئن نیستید ابتدا با داروساز خود مشورت کنید.

عمل جراحی

اگر واریکوسل باعث ناراحتی یا در مواردی که بر عملکرد باروری تأثیر می‌گذارد، معمولاً جراحی توصیه می‌شود.

در حین عمل چه اتفاقی می افتد؟

عمل جراحی به‌عنوان یک مورد روزانه انجام می‌شود، به این معنی که معمولاً شما بخشی از روز یا تمام روز را در بیمارستان خواهید ماند.

اگر عمل تحت بیهوشی عمومی عمومی انجام شود، در طول عمل خواب خواهید بود. اگر بی‌حسی نخاعی داشته باشید، در طول عمل بیدار خواهید بود، اما احساس یا درد در ناحیه پایین کمر نخواهید داشت.

عمل حدود ۲۰-۴۰ دقیقه طول می‌کشد. واریکوسل با استفاده از جراحی باز٬ لاپاراسکوپی، یا آمبولیزاسیون برداشته می‌شود. جراح به شما توصیه خواهد کرد که کدام تکنیک برای شما مناسب است.

جراحی باز

یک برش کوچک در ناحیه کشاله ران ایجاد می‌شود. رگ‌ها شناسایی شده، بسته و بریده می‌شوند. این کار بر جریان خون سالم در ناحیه تأثیری نمی‌گذارد، زیرا رگ‌های جایگزین سالم باقی می‌مانند.

برش پوستی با استفاده از بخیه‌های قابل جذب بسته می‌شود.

جراحی لاپاراسکوپی

یک برش کوچک درست زیر ناف و دو برش دیگر به اندازه ۱ میلی‌متر برای قرار دادن ابزارهای باریک ایجاد می‌شود.

از یک دوربین لوله‌مانند برای مشاهده واریکوسل استفاده می‌شود و ابزارهای جراحی خاص برای بست و بریدن رگ به کار می‌روند.

برش‌های پوستی با استفاده از بخیه‌های قابل جذب بسته می‌شود.

آمبولیزاسیون

این روش شامل مسدود کردن رگ‌ها در بخش رادیولوژی است. این عمل تحت بی‌حسی موضعی انجام می‌شود.

از طریق سوزنی که در کشاله ران شما قرار می‌گیرد سیم‌هایی وارد بدن می‌شوند تا این سیاهرگ‌های اضافی را مسدود کنند.

در هنگام ترخیص از بیمارستان چه انتظاری باید داشت

برای کاهش ناراحتی و تورم و همچنین کاهش خطر ایجاد هماتوم (کبودی)، باید از لباس زیر حمایتی استفاده کنید.

در چند روز اول از پوشیدن شلوارهای تنگ خودداری کنید، شلوارهای ورزشی گشاد بهترین گزینه هستند.

رگ‌های بالای بیضه چپ شما ممکن است بلافاصله پس از جراحی کمی برجسته‌تر شوند. این باید بهبود یابد اما ممکن است کاملاً ناپدید نشود.

ممکن است مقداری درد و ناراحتی را تجربه کنید که با مصرف مسکن برطرف می‌شود.

از روز بعد از عمل روزانه دوش بگیرید تا زخم بهبود یابد. در ۲ هفته اول هیچ فعالیت سنگین یا ورزش شدید انجام ندهید، این شامل رابطه جنسی نیز می‌شود. با توجه به نوع کار خود، باید بتوانید پس از چند روز به سر کار بازگردید.

با پزشک عمومی خود تماس بگیرید اگر:

شما دچار هر یک از این علائم می‌شوید:

  • مشکل در دفع ادرار

  • تورم یا قرمزی شدید کیسه بیضه

  • خونریزی یا ترشح از زخم

  • افزایش درد یا دردی که با داروهای مسکن قابل کنترل نیست

  • تب

 چه چیزی باعث واریکوسل می‌شود؟

علت دقیق واریکوسل مشخص نیست، اما ممکن است نقص دریچه‌ای در رگ‌ها باعث گشاد شدن رگ‌ها شود.

واریکوسل همیشه قابل مشاهده نیست اما بر جریان خون در بیضه‌ها تأثیر می‌گذارد. اگر بزرگ شود، می‌تواند باعث کوچک شدن بیضه‌ها و احتمالاً کاهش باروری شما شود. ترمیم واریکوسل ممکن است باروری را بهبود بخشد، اما این تضمین شده نیست.

آیا می‌توان از واریکوسل جلوگیری کرد؟

متخصصان پزشکی مطمئن نیستند که چه چیزی باعث ایجاد واریکوسل می‌شود. در نتیجه، آن‌ها مطمئن نیستند که چگونه می‌توان از آن‌ها جلوگیری کرد.

سوالات متداول در مورد واریکوسل

آیا واریکوسل باعث اختلال نعوظ می‌شود؟

آیا واریکوسل عوارض دیگری دارد؟


bottom of page