خطرات - تراشیدن پروستات از راه مجرای ادراری
خطرات
تراشیدن پروستات از طریق مجرای ادرار (TURP) به طور کلی یک عمل ایمن است. با این حال، مانند تمام انواع جراحی، خطرات بالقوه‌ای وجود دارد.
انزال رتروگراد (برگشت ادرار به مثانه)
انزال رتروگراد شایع ترین عارضه طولانی مدت این عمل بسته پروستات است و می‌تواند در ۶۵ تا ۷۵ درصد از مردان رخ دهد.
این زمانی اتفاق می‌افتد که مایع منی در حین رابطه جنسی یا خودارضایی از آلت تناسلی شما خارج نمی‌شود، بلکه به جای آن وارد مثانه شما می‌شود.
این عارضه به دلیل آسیب به اعصاب یا عضلات اطراف گردن مثانه ایجاد می‌شود که همان نقطه اتصال مجرای ادرار به مثانه است.
انزال رتروگراد مضر نیست و همچنان لذت ارگاسم را تجربه خواهید کرد.
با این حال، ممکن است بر باروری شما تأثیر بگذارد، بنابراین اگر این موضوع برای شما نگران کننده است، باید با جراح خود صحبت کنید.
ممک ن است به جای آن بتوان یک روش جایگزین به نام برش ترانس اورترال پروستات (TUIP) را انجام داد که خطر کمتری برای ایجاد انزال رتروگراد دارد.
همچنین گاهی اوقات با حفظ بافت پروستات نزدیک مجرای ادرار در حین انجام عمل تراشیدن پروستات از راه مجرای ادراری (TURP) می‌توان خطر را کاهش داد.
بی اختیاری ادرار
درجاتی از بی اختیاری ادرار، که در آن بدون اینکه بخواهید ادرار می‌کنید، بعد از این عمل بسیار رایج است.
این معمولا در هفته‌های بعد از جراحی بهتر می‌شود، اما گاهی اوقات می‌تواند به یک مشکل بلند مدت تبدیل شود.
این معمولاً به شکل «بی اختیاری ادراری فوریتی » است، که در آن شما تمایل ناگهانی به ادرار کردن دارید و اگر به اندازه کافی سریع توالت پیدا نکنید، کنترل مثانه خود را از دست می‌دهید.
درمان‌های متعددی برای بی‌اختیاری ادرار وجود دارد، از جمله تغییرات سبک زندگی، دارو و جراحی.
درباره درمان‌های غیر جراحی بی‌اختیاری ادرار و درمان‌های جراحی برای بی اختیاری ادرار بیشتر بخوانید.
اختلال در نعوظ
تا ۱۰ درصد از مردانی که عمل بسته پروستات را انجام می‌دهند، بعد از آن دچار مشکل در ایجاد و حفظ نعوظ (اختلال نعوظ) می شوند. این می تواند موقتی یا دائمی باشد.
در صورت نیاز، داروهایی برای کاهش مشکل تجویز می‌شود، اما اگر این موضوع برای شما نگران کننده است، باید با جراح خود صحبت کنید.
جراح شما ممکن است بتواند اطلاعات بیشتری در مورد خطر فردی شما ارائه دهد.
تنگی مجرای ادرار
اگر مجرای ادرار در حین عمل جراحی آسیب ببیند و دچار زخم شود، ممکن است تنگی مجرای ادرار (تنگی مجرای ادرار) رخ دهد.
علائم تنگی مجرای ادرار ممکن است شامل موارد زیر باشد:
زور زدن برای ادرار کردن
پاشش ادرار یا «جریان دوگانه و چندگانه ادرار »
چکه کردن قطرات ادرار بعد از اتمام دستشویی
درد خفیف هنگام ادرار کردن
اگر تنگی مجرای ادرار خفیف باشد، معمولاً با وارد کردن میله‌ای برای گشاد کردن مجرای ادرار قابل درمان است. تنگی شدیدتر ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد.
سایر خطرات
برخی از خطرات دیگر عمل تراشیدن پروستات از راه مجرای ادراری عبارتند از:
خونریزی - ممکن است در حین یا بعد از عمل خونریزی مداوم وجود داشته باشد که نیاز به تزریق خون باشد.
عفونت دستگاه ادراری (UTI) - عفونت‌های دستگاه ادراری را معمولاً می‌توان با آنتی بیوتیک با موفقیت درمان کرد.
احتباس ادرار - ماهیچه‌هایی که مثانه را کنترل می‌کنند ممکن است به طور موقت آسیب ببینند که می‌تواند منجر به مشکلات در تخلیه کامل مثانه شود. در برخی موارد، عملکرد طبیعی ماهیچه‌های مثانه طی چند هفته دوباره به دست می‌آید.
بزرگ شدن مجدد پروستات - برخی از مردان باید ظرف ۱۰ سال دوباره عمل بسته پروستات را انجام دهند
سندرم TURP
یک خطر نادر اما بالقوه جدی مرتبط با عمل تراشیدن پروستات از راه مجرای ادراری (TURP) به عنوان سندرم TURP شناخته می‌شود.
این زمانی اتفاق می‌افتد که مایع زیادی که برای شستن ناحیه اطراف پروستات در حین عمل استفاده می‌شود، وارد جریان خون شود.
علائم اولیه سندرم TURP عبارتند از:
در صورت درمان نشدن، ممکن است مشکلات تهدید کننده زندگی ایجاد شود، مانند تشنج یا حمله، تنگی نفس، آبی شدن پوست (سیانوز) و کما.
اگر در حین عمل جراحی٬ علائم سندرم TURP را تجربه کردید، جراح عمل را متوقف می‌کند و دارویی به نام دیورتیک به شما تزریق می‌کند که نوعی دارو برای خارج کردن مایعات از بدن است. اگر بعد از بازگشت به بخش، هر گونه علائمی را تجربه کردید، فوراً به پرسنل بیمارستان اطلاع دهید.
خطر سندرم TURP کمتر از ۱ درصد تخمین زده می‌شود و به احتمال زیاد با استفاده روزافزون تکنیک‌های جدیدی که از پمپاژ آب به مثانه جلوگیری می‌کند، حتی بیشتر کاهش می یابد.
مرگ
عمل بسته پروستات خطر بسیار کمی برای ایجاد مرگ دارد. در حال حاضر، خطر مرگ ناشی از این عمل کمتر از ۱ در ۱۰۰۰ نفر تخمین زده می‌شود. خطر معمولاً ناشی از عوارض مربوط به قلب یا عفونت جدی پس از عمل است.
روش‌های جایگزین
بعدی
بهبودی
قبلی