بهبودی - تومور مغزی خوش خیم (غیر سرطانی)
پس از درمان برای تومور مغزی خوش خیم (غیر سرطانی)، ممکن است برای کنترل و درمان مشکلات بعدی به مراقبت‌های اضافی نیاز داشته باشید.
قرارهای پیگیری
تومورهای مغزی خوش خیم گاهی اوقات می‌توانند بعد از درمان دوباره رشد کنند، بنابراین برای بررسی علائم آن، قرارهای پیگیری منظم خواهید داشت.
قرارهای ملاقات شما ممکن است شامل بحث در مورد هر گونه علائم جدیدی که تجربه می‌کنید، معاینه فیزیکی و گاهی اوقات اسکن مغز باشد.
احتمالاً برای شروع، حداقل هر چند ماه یک بار قرارهای پیگیری خواهید داشت، اما در صورت عدم بروز مشکل، احتمالاً دفعات آن کمتر خواهد شد.
عوارض جانبی درمان
برخی از افرادی که تومور مغزی داشته‌اند، ممکن است ماه‌ها یا سال‌ها بعد از درمان، عوارض جانبی ناشی از درمان را تجربه کنند، مانند:
آب مروارید
مشکلات مربوط به تفکر، حافظه، زبان یا قضاوت
کاهش شنوایی
حملات میگرنی
ایجاد تومور در جای دیگری از بدن
بی حسی، درد، ضعف یا از دست دادن بینایی ناشی از آسیب عصبی (اما این عوارض نادر هستند)
سکته مغزی (این مورد نادر است)
اگر شما یا فردی که از او مراقبت می‌کنید٬ پس از درمان تومور مغزی هر گونه علائم نگران کننده‌ای را تجربه کردید، به پزشک مراجعه کنید.
اگر فکر می‌کنید سکته مغزی است، فوراً اورژانس محلی را شماره گیری کرده و آمبولانس بخواهید.
درمان حمایتی
مشکلاتی که توسط تومور مغزی ایجاد می‌شوند، همیشه بلافاصله پس از برداشتن یا درمان تومور برطرف نمی‌شوند.
به عنوان مثال، برخی از افراد همچنان دچار ضعف، تشنج (صرع)، مشکل در راه رفتن و مشکلات گفتاری هستند.
برای کمک به غلبه بر یا سازگاری با هر مشکلی که دارید، ممکن است به حمایت بیشتری نیاز داشته باشید.
این ممکن است شامل چنین درمان‌هایی باشد:
فیزیوتراپی برای کمک به هر گونه مشکل حرکتی که دارید
کاردرم انی برای شناسایی هر گونه مشکلی که در فعالیت های روزانه با آن مواجه هستید و ترتیب دادن هر گونه وسیله یا تغییراتی در خانه شما که ممکن است مفید باشد
گفتار و زبان درمانی برای کمک به مشکلات قورت دادن یا مشکلات ارتباطی
همچنین ممکن است برخی از افراد نیاز به مصرف مداوم داروهای ضد تشنج برای چند ماه یا بیشتر پس از درمان یا برداشتن تومور داشته باشند.
رانندگی و مسافرت
با توجه به قوانین راهنمایی و رانندگی محل زندگی شما٬ ممکن است پس از تشخیص تومور مغزی برای مدتی اجازه رانندگی نداشته باشید.
مدت زمانی که نمی‌توانید رانندگی کنید به عوامل زیر بستگی دارد:
آیا شما دچار حملات صرعی (تشنج) شده‌اید یا خیر
نوع تومور مغزی که دارید
محل تومور در مغز
چه علائمی دارید
چه نوع جراحی انجام داده‌اید
اگر مطمئن نیستید که باید رانندگی کنید یا خیر، تا زمانی که از اداره راهنمایی و رانندگی محلی، پزشک عمومی یا متخصص خود توضیحی دریافت نکرده‌اید، رانندگی نکنید..
رانندگی برخلاف توصیه‌های پزشکی هم خطرناک است و هم خلا ف قانون.
پرواز معمولاً زمانی امکان پذیر است که از عمل جراحی بهبود یافته‌اید، اما باید شرکت بیمه مسافرتی خود را از وضعیت خود مطلع کنید.
توصیه سبک زندگی
اگر رادیوتراپی داشته اید، پیروی از یک سبک زندگی سالم برای کاهش خطر سکته مغزی مهم است.
این به معنای ترک سیگار (اگر سیگاری هستید)، داشتن یک رژیم غذایی متعادل و انجام ورزش منظم است.
با این حال، برای ورزش‌هایی که باید انجام دهید محدودیت‌هایی وجود دارد.
ورزش و فعالیت
پس از درمان تومور مغزی، ممکن است به شما توصیه شود که برای همیشه از ورزش‌های برخوردی مانند فوتبال و بوکس اجتناب کنید.
پس از بهبودی، با موافقت پزشک می‌توانید فعالیت های دیگر را دوباره شروع کنید.
شنا بدون نظارت برای حدود یک سال پس از درمان توصیه نمی‌شود زیرا خطر تشنج در آب وجود دارد.
رابطه جنسی و بارداری
داشتن رابطه جنسی پس از درمان تومور مغزی غیر سرطانی بی‌خطر است.
ممکن است به زنان توصیه شود تا ۶ ماه یا بیشتر پس از درمان از باردار شدن خودداری کنند.
اگر قصد بارداری دارید، باید این موضوع را با تیم پزشکی خود در میان بگذارید.
بازگشت به سر کار
خستگی یک علامت رایج پس از دریافت درمان تومور مغزی است. این اغلب توانایی شما را برای بازگشت به کار محدود می‌کند.
اگرچه ممکن است بخواهید در اسرع وقت به کار و زندگی عادی خود بازگردید، اما احتمالاً بهتر است ابتدا به صورت پاره وقت کار کنید و فقط زمانی که احساس آمادگی کردید به صورت تمام وقت برگردید.
اگر دچار تشنج شده‌اید، نباید با ماشین آلات یا در ارتفاع کار کنید.
کمک و پشتیبانی
تومور مغزی اغلب زندگی را تغییر می‌دهد. ممکن است احساس عصبانیت، ترس و خستگی عاطفی داشته باشید.
اگر کنار آمدن با زندگی روزمره برایتان سخت است، با توجه به سیستم بهداشت و درمان محل زندگی شما٬ شاید بتوانید در مورد نیازهای خود با پزشک یا پرستار خود صحبت کنید تا شما را به یک مددکار اجتماعی معرفی کند. مددکار اجتماعی شما دقیقاً نوع کمک مورد نیاز شما را ارزیابی می‌کند.
همچنین تعدادی از سازمان‌های محلی وجود دارند که می‌توانند کمک و پشتیبانی کنند.
درمان
قبلی