top of page

Syphilis

سیفلیس

سیفلیس یک عفونت مقاربتی (STI) است. اگر درمان نشود، می‌تواند باعث مشکلات جدی و تهدید کننده زندگی شود.

بررسی کنید که آیا سیفلیس دارید

علائم سیفلیس اغلب خفیف است و به سختی قابل تشخیص است. آنها به مرور زمان تغییر می‌کنند و ممکن است بیایند و بروند.

علائم سیفلیس عبارتند از:

  • زخم‌های کوچک روی آلت تناسلی، واژن یا اطراف مقعد - این زخم‌ها معمولاً بدون درد هستند و ممکن است فقط یکی از آنها را داشته باشید.

  • زخم در نواحی دیگر، از جمله در دهان یا روی لب‌ها، دست‌ها یا مقعد

  • زگیل‌های سفید یا خاکستری که بیشتر روی آلت تناسلی، واژن یا اطراف مقعد شما ایجاد می‌شوند

  • راش‌های پوستی در کف دست‌ها و کف پاها که گاهی اوقات می‌تواند در تمام بدن پخش شود - این معمولاً خارش ندارد.

  • لکه‌های سفید در دهان

  • علائم شبیه آنفولانزا، مانند تب، سردرد و خستگی

  • تورم غدد

  • ریزش موی تکه تکه روی سر، ریش و ابرو

ممکن است ۳ هفته یا بیشتر طول بکشد تا علائم سیفلیس پس از آلوده شدن ظاهر شود.

گاهی اوقات علائم می‌توانند بهبود یابند یا به طور کامل از بین بروند، اما اگر درمان نشده‌اید، عفونت هنوز در بدن شما وجود دارد.

یعنی شما هنوز هم می‌توانید آن را منتقل کنید و در خطر ابتلا به مشکلات جدی در آینده هستید.

به یک کلینیک سلامت جنسی بروید یا به پزشک عمومی مراجعه کنید اگر:

شما یا شریک جنسی شما علائم سیفلیس را دارید

  • شریک جنسی‌تان به شما گفته است که به سیفلیس یا سایر عفونت‌های مقاربتی (STI) مبتلا است.

  • اخیراً با یک شریک جدید رابطه جنسی داشته‌اید و از کاندوم استفاده نکرده‌اید

  • باردار هستید یا قصد بارداری دارید و فکر می‌کنید ممکن است سیفلیس داشته باشید

  • از سوزنی برای تزریق مواد مخدر استفاده کرده‌اید که توسط فردی که ممکن است سیفلیس داشته باشد استفاده شده است

انجام آزمایش سیفلیس تنها راه برای تأیید ابتلا به سیفلیس است. در این صورت، درمان باید در اسرع وقت آغاز شود. 

روش‌های دیگر برای انجام آزمایش سیفلیس

همچنین می‌توانید آزمایش سیفلیس را در این موارد انجام دهید:

  • در دوران بارداری (قبل از تولد)، در صورت باردار بودن.

  • با استفاده از کیت تست خانگی - ممکن است بتوانید کیت را به صورت آنلاین یا از داروخانه خریداری کنید.

شما از یک کیت تست خانگی در خانه استفاده می کنید و آن را برای آزمایش به آزمایشگاه می‌فرستید.

در آزمایش سیفلیس چه اتفاقی می‌افتد

اگر علائم سیفلیس دارید، پزشک یا پرستار آلت تناسلی، واژن و مقعد شما را برای زخم‌های سیفلیس بررسی می‌کند. آنها ممکن است از یک سواب (مانند گوش پاک کن) برای جمع آوری نمونه مایع از هر زخم استفاده کنند.

 آنها همچنین سایر قسمت‌های بدن شما را برای سایر علائم سیفلیس مانند راش پوستی، زخم یا زگیل مانند بررسی می‌کنند. آنها همچنین ممکن است نمونه خون بگیرند.

همچنین ممکن است همزمان آزمایش سایر عفونت‌های مقاربتی (STIs) نیز داشته باشید.

تماس با شرکای جنسی

اگر شما سیفلیس دارید، شرکای جنسی فعلی و گذشته شما نیز نیاز به آزمایش و درمان دارند.

درمان سیفلیس

سیفلیس با آنتی بیوتیک‌ها درمان می‌شود که ممکن است به صورت آمپول، قرص یا کپسول مصرف کنید.

ممکن است درمان قبل از مشخص شدن نتیجه آزمایش شما شروع شود. مدت زمان درمان به مرحله سیفلیس شما بستگی دارد.

در برخی افراد، درمان می‌تواند عوارض جانبی شبیه آنفولانزا مانند تب بالا، سردرد و درد عضلانی ایجاد کند. این حالت معمولا تا ۲۴ ساعت طول می‌کشد.

شما باید برای آزمایش مجدد ۶ و ۱۲ هفته پس از شروع درمان به مطب پزشک عمومی یا کلینیک سلامت جنسی مراجعه کنید.

مهم

تا زمانی که شما و شریک زندگی‌تان درمان را به پایان نرسانده‌اید و آزمایشات نشان نداده‌اند که درمان موثر بوده است، از رابطه جنسی (واژینال، مقعدی یا دهانی) خودداری کنید.

عوارض سیفلیس

اگر درمان نشود، سیفلیس می‌تواند باعث مشکلات جدی و بالقوه تهدید کننده زندگی شود، از جمله:

  • مشکلات قلبی مانند آنژین، آنوریسم آئورت و نارسایی قلبی

  • مشکلات مغزی مانند تشنج ، مشکلات حافظه، تغییرات شخصیتی و زوال عقل

  • مشکلات عصبی مانند درد بسیار شدید، سوزن سوزن، درد مفاصل و آسیب تدریجی مفاصل

  • مشکلات پوستی، استخوانی، بیضه، کبد و هر اندام دیگری

برخی از این مشکلات ممکن است تا سال‌ها پس از آلوده شدن به سیفلیس ظاهر نشوند.

سیفلیس در دوران بارداری

اگر باردار هستید و سیفلیس دارید، می‌توانید آن را قبل از تولد به نوزاد خود منتقل کنید. این به عنوان سیفلیس مادرزادی شناخته می‌شود.

ابتلا به سیفلیس در دوران بارداری نیز می‌تواند خطر سقط جنین، زایمان زودرس و مرده زایی را افزایش دهد.

اگر باردار هستید٬ با توجه به محل زندگی شما احتمالا غربالگری برای سیفلیس به شما پیشنهاد می‌شود تا قبل از ایجاد هر گونه مشکل جدی بتوان آن را پیدا کرد و درمان کرد.

چگونه به سیفلیس مبتلا می‌شوید

شایع‌ترین راه ابتلا به سیفلیس، داشتن رابطه جنسی محافظت نشده (واژینال، مقعدی یا دهانی بدون کاندوم) با فردی است که آلوده است.

شما می‌توانید در صورت تماس با زخم‌های روی آلت تناسلی، واژن، باسن (مقعد) یا داخل دهان فرد آلوده، به این عفونت مبتلا شوید.

همچنین ممکن است سیفلیس به این روش‌ها منتقل شود:

  • به جنین در دوران بارداری (سیفلیس مادرزادی)

  • از طریق تزریق مواد مخدر با سوزنی که فرد آلوده از آن استفاده کرده است.

  • در طول انتقال خون یا پیوند عضو (این امر نادر است زیرا همه اهداهای خون و عضو برای سیفلیس بررسی می‌شوند)

پیشگیری از سیفلیس

برای جلوگیری از ابتلا به سیفلیس و انتقال آن به دیگران می‌توانید کارهایی انجام دهید.

انجام دهید

هنگام رابطه جنسی مقعدی یا واژینال از کاندوم استفاده کنید

در صورت رابطه جنسی دهانی از کاندوم برای پوشاندن آلت تناسلی یا یک مربع لاتکس یا پلاستیکی (سد) برای پوشاندن واژن استفاده کنید

اگر شما یا شریک زندگیتان مبتلا به سیفلیس هستید، مطمئن شوید که درمان را کامل کرده‌اید

انجام ندهید

اسباب بازی‌ها  و وسایل جنسی را به اشتراک نگذارید (یا قبل از اینکه فرد دیگری از آنها استفاده کند، آنها را بشویید و با یک کاندوم نو بپوشانید).

در صورت تزریق مواد مخدر از سوزن مشترک استفاده نکنید


bottom of page