تشخیص - سندرم پای بیقرار
هیچ آزمایش واحدی برای تشخیص سندرم پای بیقرار وجود ندارد.
تشخیص بر اساس علائم، سابقه پزشکی و سابقه خانوادگی، معاینه فیزیکی و نتایج آزمایش خواهد بود.
پزشک عمومی شما باید بتواند سندرم پای بیقرار را تشخیص دهد، اما در صورت عدم اطمینان ممکن است شما را به متخصص مغز و اعصاب ارجاع دهد.
چهار معیار اصلی وجود دارد که پزشک عمومی یا متخصص شما برای تایید تشخیص به دنبال آن خواهد بود. که عبارتند از:
میل شدید به حرکت دادن پاها، معمولاً با یک احساس ناراحت کننده، مانند خارش یا سوزن سوزن شدن
علائم شما زمانی که در حال استراحت یا غیرفعال هستید ظاهر می‌شوند یا بدتر می‌شوند
علائم شما با حرکت دادن پاها یا کشیدن آنها تسکین می‌یابد
علائم شما در عصر یا شب بدتر می‌شود
ارزیابی علائم شما
پزشک عمومی یا متخصص شما برای کمک به ارزیابی شدت علائم، در مورد الگوی علائم شما سوال خواهد کرد.
برای مثال، پزشک ممکن است از شما بپرسد:
هر چند وقت یکبار علائم را تجربه می‌کنید
علائم شما چقدر برایتان ناخوشایند هستند
آیا علائم شما باعث ناراحتی قابل توجهی می‌شوند؟
آیا خواب شما مختل شده است و باعث خستگی در طول روز می‌شود؟
نگهداری یک دفترچه یادداشت خواب ممکن است به پزشک شما در ارزیابی علائم شما کمک کند.
می توانید از دفترچه یادداشت برای ثبت عادات روزانه خواب خود، مانند زمان رفتن به رختخواب، مدت زمان به خواب رفتن، دفعات بیدار شدن در شب و دوره‌های خستگی در طول روز استفاده کنید.
علائم خفیف سندرم پای بیقرار معمولاً با ایجاد تغییر در شیوه زندگی قابل درمان است.
مثلا:
ایجاد یک الگوی خواب منظم
اجتناب از محرک‌ها، مانند کافئین، الکل یا تنباکو، در عصر
اگر علائم شما شدیدتر باشد، ممکن است برای کنترل آنها به دارو نیاز داشته باشید.
درباره درمان سندرم پای بیقرار بیشتر بخوانید.
آزمایش‌های خون
پزشک عمومی ممکن است شما را برای آزمایش خون معرفی کند تا دلایل احتمالی سندرم پای بیقرار را تأیید یا رد کند.
به عنوان مثال، ممکن است برای رد شرایطی مانند کم خونی، دیابت و مشکلات عملکرد کلیه آزمایش خون انجام دهید.
به خصوص مهم است که میزان آهن خون خود را بررسی کنید زیرا کمبود آهن گاهی اوقات می‌تواند باعث سندرم پای بیقرار ثانویه شود.
کمبود آهن را می توان با قرص آهن درمان کرد.
تست‌های خواب
اگر سندرم پای بیقرار دارید و خواب شما به شدت مختل شده است، ممکن است به کلینیک خواب ارجاع داده شوید.
گاهی اوقات، ممکن است پلی سومنوگرافی توصیه شود. این آزمایشی است که ضربان تنفس، امواج مغزی و ضربان قلب شما را در طول یک شب اندازه گیری می‌کند.
نتایج آزمایش پلی سومنوگرافی تأیید می‌کند که آیا در هنگام خواب٬ حرکات دوره‌ای اندام (PLMS) دارید یا خیر.
درمان
بعدی
علل
قبلی