تشخیص - سرطان پروستات
اگر علائمی دارید که میتواند ناشی از سرطان پروستات باشد، باید به پزشک عمومی مراجعه کنید.
هیچ آزمایش قطعی و واحدی برای سرطان پروستات وجود ندارد. پزشک عمومی مزایا و معایب تستهای مختلف را با شما در میان میگذارد تا از اضطراب غیرضروری جلوگیری کند.
پزشک عمومی احتمالاً:
برای بررسی عفونت، نمونه ادرار میخواهد
نمونه خون میگیرد تا سطح آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA) شما را که آزمایش PSA نامیده میشود، آزمایش کند
پروستات شما را با وارد کردن انگشت دستکش دار به مقعد شما معاینه کند که به آن معاینه رکتوم دیجیتال (معاینه مقعدی) میگویند
پزشک عمومی خطر ابتلا به سرطان پروستات را بر اساس تعدادی از عوامل، از جمله سطح PSA و نتایج معاینه پروستات، و همچنین سن، سابقه خانوادگی و گروه قومی ارزیابی میکند.
اگر در معرض خطر هستید، باید برای بحث در مورد گزینههای آزمایشهای بیشتر به بیمارستان تخصصی ارجاع داده شوید.
اسکن ام آر آی
اگر سطح PSA شما بالا باشد، پزشک ممکن است شما را برای اسکن ام آر آی پروستات به بیمارستان ارجاع دهد. اگر اسکن مشکلی را نشان دهد، میتوان بعداً با بیوپسی آن را هدف گرفت.
انجام بیوپسی برای تشخیص سرطان پروستات
چند نوع بیوپسی وجود دارد که ممکن است در بیمارستان استفاده شود، از جمله موارد زیر:
بیوپسی ترانس پرینال
در این روش، سوزنی از طریق پوست پشت کیسه بیضه وارد پروستات می شود. این کار معمولاً تحت بیهوشی عمومی انجام میشود. این روش از نظر خطر عفونت مزیت کمتری دارد.
بیوپسی ترانس رکتال
در طی این بیوپسی، یک پروب سونوگرافی وارد مقعد شما میشود. این کار به پزشک یا پرستار متخصص اجازه میدهد تا ببیند سوزن را از کجا وارد کند تا نمونههای کوچکی از بافت پروستات شما را بردارد.
این روش میتواند ناخوشایند و گاهی دردناک باشد، بنابراین ممکن است به شما بیحسی موضعی برای بی حس کردن ناحیه و به حداقل رساندن هر گونه ناراحتی داده شود. مانند هر روش دیگری، ممکن است عوارضی از جمله خونریزی و عفونت وجود داشته باشد.
همچنین ممکن است در طی معاینه سیستوسکوپی٬ بیوپسی انجام شود.
مشکلات مربوط به بیوپسی
اگرچه بیوپسی قابل اعتمادتر از آزمایش PSA است، اما همچنان ممکن است مشکلاتی وجود داشته باشد، از جمله:
ندیدن سرطان - پزشکان میتوانند پروستات را با استفاده از سونوگرافی ببینند اما ممکن است همیشه توموری را تشخیص ندهند.
نیاز به بیوپسی مجدد در صورت تداوم علائم یا افزایش مداوم سطح PSA - ممکن است ابتدا یک اسکن ام آر آی دیگر داشته باشید.
یافتن سرطانهای کوچک و کمخطری که نیازی به درمان ندارند اما ممکن است باعث اضطراب شما شوند - و این احتمال وجود دارد که مجبور شوید تحت عمل جراحی یا رادیوتراپی با فواید کم یا بدون فایده قرار بگیرید که عوارض جانبی مانند بی اختیاری ادرار و اختلال نعوظ (ناتوانی جنسی) ایجاد میکند.
نمونههای بافتی از بیوپسی در آزمایشگاه مورد مطالعه قرار میگیرند. در صورت یافتن سلولهای سرطانی، میتوان آنها را بیشتر مورد مطالعه قرار داد تا مشخص شود سرطان چقدر سریع گسترش مییابد.
این کار «مرحله بندی و درجه بندی» نامیده میشود و به پزشکان در تصمیم گیری در مورد مناسبترین درمان کمک میکند.
در مورد مرحله سرطان و درجه سرطان بیشتر بدانید.
آزمایشات بیشتر برای سرطان پیشرفته
اگر احتمال قابل توجهی وجود دارد که سرطان از پروستات شما به سایر قسمتهای بدن سرایت کرده باشد، ممکن است آزمایشهای بیشتری توصیه شود.
از جمله:
اسکن ام آر آی ، سی تی اسکن یا پت اسکن (PET) - این اسکنها تصویری دقیق از داخل بدن شما ایجاد میکنند.
اسکن هستهای استخوان، که میتواند تشخیص دهد که آیا سرطان به استخوان های شما سرایت کرده است یا خیر - مقدار کمی رنگ رادیواکتیو به رگ تزریق میشود و سپس در قسمتهایی از استخوان که هرگونه ناهنجاری وجود دارد جمع میشود.