علائم - سندرم تخمدان پلی کیستیک
اگر علائم سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) را تجربه کنید، آنها معمولاً در اواخر نوجوانی یا اوایل دهه ۲۰ شما آشکار میشوند.
همه زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک همه علائم را ندارند و هر یک از علائم میتواند از خفیف تا شدید متفاوت باشد.
برخی از زنان فقط مشکلات قاعدگی را تجربه می کنند یا نمی توانند باردار شوند یا هر دو.
علائم شایع سندرم تخمدان پلی کیستیک عبارتند از:
مشکل در باردار شدن (به دلیل تخمک گذاری نامنظم یا عدم تخمک گذاری)
رشد بیش از حد مو (هیرسوتیسم) - معمولاً روی صورت، سینه، پشت یا باسن
افزایش وزن
نازک شدن مو و ریزش مو از سر
پوست چرب یا آکنه
اگر هر یک از این علائم را دارید و فکر میکنید ممکن است سندرم تخمدان پلی کیستیک داشته باشید، باید با پزشک عمومی خود صحبت کنید.
مشکلات باروری
سندرم تخمدان پلی کیستیک یکی از شایع ترین علل ناباروری زنان است. بسیاری از زنان زمانی که برای باردار شدن مشکل دارند، متوجه میشوند که به این سندرم مبتلا هستند.
در طول هر چرخه قاعدگی، تخمدانها یک تخمک را به داخل رحم رها میکنند. این فرآیند تخمک گذاری نامیده میشود و معمولا یک بار در ماه اتفاق میافتد.
اما زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک تخمک گذاری نمیکنند یا به ندرت تخمک گذاری میکنند، به این معنی که پریودهای آنها نامنظم است یا اصلا پریود نمیشوند٬ بنابراین باردار شدن برایشان مشکل است.
خطرات در در سنین بالاتر
ابتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک میتواند احتمال ابتلا به مشکلات سلامتی دیگر را در سنین بالاتر افزایش دهد.
به عنوان مثال، زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک در معرض افزایش خطر ابتلا به این عوارض هستند:
دیابت نوع ۲ - یک بیماری مادام العمر که باعث میشود سطح قند خون فرد بسیار بالا برود
افسردگی و نوسانات خلقی - زیرا علائم سندرم تخمدان پلی کیستیک میتواند بر اعتماد به نفس و عزت نفس شما تأثیر بگذارد
فشار خون بالا و کلسترول بالا - که میتواند منجر به بیماری قلبی و سکته مغزی شود
آپنه خواب - زنان دارای اضافه وزن نیز ممکن است دچار آپنه خواب شوند، وضعیتی که باعث قطع تنفس در هنگام خواب میشود.
زنانی که برای سالها پریودهای بسیار نامنظم (کمتر از ۳ یا ۴ دوره در سال) داشتهاند، بیشتر از حد متوسط در معرض خطر ابتلا به سرطان دیواره رحم (سرطان آندومتر) هستند.
اما احتمال ابتلا به سرطان آندومتر همچنان کم است و میتوان با استفاده از درمانهایی برای تنظیم پریود مانند قرص ضد بارداری یا سیستم داخل رحمی (IUS) آن را به حداقل رساند.