علل - سندرم گیلن باره
تصور می‌شود که سندرم گیلن باره به دلیل مشکل در سیستم ایمنی، دفاع طبیعی بدن در برابر بیماری و عفونت ایجاد می‌شود.
به طور معمول٬ سیستم ایمنی به هر میکروبی که وارد بدن می‌شود حمله می‌کند. اما در افراد مبتلا به سندرم گیلن باره، مشکلی پیش می‌آید و به اشتباه به اعصاب حمله می‌کند.
این به اعصاب آسیب می‌زند و سیگنال‌های مغز را که از طریق آنها حرکت می‌کنند متوقف می‌کند که می‌تواند باعث مشکلاتی مانند بی‌حسی، ضعف و درد در اندام‌ها شود.
دقیقا مشخص نیست که چرا این اتفاق می‌افتد. این بیماری از فردی به فرد دیگر منتقل نمی‌شود و ارثی نیست.
محرک‌های احتمالی
گاهی اوقات به نظر می رسد که سندرم گیلن باره محرک خاصی دارد. اینها برخی از محرک‌های اصلی هستند.
عفونت‌ها
در بیشتر موارد، سندرم گیلن باره چند روز یا چند هفته پس از عفونت رخ می‌دهد.
عفونت‌هایی که به عنوان محرک این بیماری شناخته شده‌اند عبارتند از:
مسمومیت غذایی - به خصوص اگر ناشی از باکتری کمپیلوباکتر باشد
سیتومگالوویروس - یک ویروس رایج که معمولاً هیچ علامتی ایجاد نمی‌کند
برخی از بیماری‌های گرمسیری، از جمله تب دنگی و ویروس زیکا
واکسیناسیون‌ها
در گذشته، واکسیناسیون‌ها (به ویژه واکسن آنفلوانزای استفاده شده در ایالات متحده در طول شیوع آنفلوانزای خوکی در سال ۱۹۷۶) با افزایش خطر ابتلا به سندرم گیلن باره مرتبط بود.
اما تحقیقات از آن زمان نشان داده است که خطر ابتلا به این بیماری پس از واکسیناسیون بسیار کم است.
به عنوان مثال، مطالعه‌ای روی واکسنی که در طول شیوع آنفلوانزای خوکی در سال ۲۰۰۹ (۱۳۸۸ شمسی) استفاده شد، نشان داد که از هر یک میلیون نفری که واکسن را دریافت کردند، کمتر از ۲ مورد اضافی سندرم گیلن باره وجود داشت.
و شواهد نشان می‌دهد که احتمال ابتلا به سندرم گیلن باره از عفونت‌هایی مانند آنفولانزا، بیشتر از واکسنی است که برای پیشگیری از عفونت مانند واکسن آنفولانزا طراحی شده است.
تشخیص
بعدی
علائم
قبلی