سیتومگالوویروس

سیتومگالوویروس (CMV) یک ویروس شایع است که معمولاً بی‌ضرر است. گاهی اوقات در نوزادان و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند مشکلاتی ایجاد می‌کند.

علائم سیتومگالوویروس (CMV)

سیتومگالوویروس معمولاً هیچ علامتی ایجاد نمی‌کند و اکثر مردم نمی‌دانند که به آن مبتلا هستند.

برخی از افراد در اولین باری که به سیتومگالوویروس مبتلا می‌شوند، علائمی شبیه آنفولانزا پیدا می‌کنند، از جمله:

• تب

• درد عضلات

• خستگی

• راش‌‌های پوستی

• حالت تهوع

• گلو درد

• تورم غدد

این علائم معمولا بدون درمان در عرض ۳ هفته بهبود می‌یابند.

عوارض سیتومگالوویروس 

هنگامی که نوزادی با عفونت سیتومگالوویروس متولد می‌شود، به آن سیتومگالوویروس مادرزادی گفته می‌شود.

اکثر نوزادان مبتلا به سیتومگالوویروس مادرزادی هیچ علامتی ندارند.

اما سیتومگالوویروس مادرزادی گاهی اوقات می‌تواند باعث مشکلاتی شود، از جمله:

• راش پوستی

• زرد شدن پوست و سفیدی چشم (یرقان)

• وزن کم هنگام تولد

• سر کوچک‌تر از حد معمول (میکروسفالی)

• تشنج 

• مشکلات شنوایی در یک یا هر دو گوش

• مشکلات چشمی

• مشکلات کبد و طحال

نوزادانی که با سیتومگالوویروس مادرزادی متولد می‌شوند ممکن است آزمایش‌هایی برای بررسی کلیه‌ها، کبد، مغز، چشم‌ها و شنوایی‌شان انجام دهند و تا سن ۵ سالگی به طور مرتب ویزیت‌های پیگیری داشته باشند..

سیتومگالوویروس چگونه گسترش می‌یابد؟

سیتومگالوویروس عمدتا از طریق تماس نزدیک با فردی که قبلا به آن مبتلا شده است، شیوع پیدا می‌کند.

شما می‌توانید آن را از طریق تماس با مایعات بدن، از جمله بزاق، خون، شیر مادر، ادرار و مدفوع و همچنین از طریق رابطه جنسی منتقل کنید.

سیتومگالوویروس فقط زمانی قابل انتقال است که فعال باشد. ویروس زمانی فعال است که:

• شما برای اولین بار به سیتومگالوویروس مبتلا می‌شوید - کودکان خردسال اغلب برای اولین بار در مهد کودک دچار سیتومگالوویروس می‌شوند

• ویروس به دلیل ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن دوباره فعال شده است

• مجددا با نوع (سویه) دیگری از سیتومگالوویروس آلوده شده‌اید

سیتومگالوویروس مادرزادی ناشی از انتقال عفونت فعال سیتومگالوویروس به جنین شما در دوران بارداری است.

درمان سیتومگالوویروس 

اگر سیتومگالوویروس علامتی ایجاد نکند، ممکن است شما یا بچه شما به هیچ درمانی نیاز نداشته باشید.

در حال حاضر هیچ درمانی برای سیتومگالوویروس در بارداری وجود ندارد، اما در بیشتر موارد این ویروس هیچ مشکلی ایجاد نمی‌کند.

ممکن است از داروهای ضد ویروسی برای درمان در این موارد استفاده شود:

• نوزادانی که پس از تولد با سیتومگالوویروس مادرزادی تشخیص داده می‌شوند

• افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند

• افرادی که پیوند سلول‌های بنیادی یا پیوند عضو داشته‌اند

این درمان ویروس را ضعیف کرده و احتمال مشکلات جدی را کاهش می‌دهد، اما عفونت سیتومگالوویروس را درمان نمی‌کند.

برای کاهش احتمال ابتلا به سیتومگالوویروس در بارداری چه کارهایی می‌توانید انجام دهید؟

بهترین راه برای کاهش احتمال ابتلا به سیتومگالوویروس (CMV) در دوران بارداری این است که:

• دست‌های خود را با آب و صابون بشویید - به خصوص پس از تعویض پوشک، غذا دادن به کودکان خردسال یا پاک کردن بینی آنها

• به طور مرتب اسباب‌بازی‌ها یا سایر وسایلی را که ممکن است بزاق یا ادرار کودکان خردسال روی آنها وجود داشته باشد بشویید

• از به اشتراک گذاشتن غذا، قاشق٬ کارد و چنگال و لیوان نوشیدنی یا قرار دادن پستانک نوزاد در دهان خودداری کنید.

• از بوسیدن دهان کودکان خردسال خودداری کنید

در حال حاضر هیچ واکسنی برای سیتومگالوویروس وجود ندارد.