درمان - سندرم خستگی مزمن
هدف درمان سندرم خستگی مزمن یا آنسفالومیلیت میالژیک کمک به تسکین علائم شما است.
درمان شما با توجه به علائمی که دارید تنظیم خواهد شد.
ممکن است متوجه شوید دوره‌هایی وجود دارد که علائم شما بهتر می‌شوند، و همچنین دوره‌هایی که علائم شما شدیدتر هستند.
برنامه های درمانی برای سندرم خستگی مزمن
هیچ روش واحدی برای مدیریت سندرم خستگی مزمن وجود ندارد که برای همه مفید باشد، اما گزینه‌های درمانی متعددی وجود دارد.
پزشک شما باید همه گزینه‌ها را با شما در میان بگذارد و مزایا و خطرات هر درمانی را توضیح دهد.
پزشک باید با شما همکاری کند تا یک برنامه درمانی متناسب با شما و شرایط و ترجیحات شما ایجاد کند.
ممکن است به توصیه‌هایی در مورد ایجاد تغییرات در سبک زندگی، درمان‌های تخصصی یا ترکیبی از هر دو نیاز داشته باشید.
اگر علائم شما شدید است، پزشک شما باید از یک متخصص برای مشاوره کمک بگیرد.
برنامه درمانی شما باید به طور مرتب مورد بررسی قرار گیرد.
درمان‌های تخصصی
درمان‌های تخصصی متعددی برای سندرم خستگی مزمن وجود دارد.
مدیریت انرژی
مدیریت انرژی درمانی است که به شما آموزش می‌دهد تا بدون اینکه باعث بدتر شدن علائم خود شوید، بهترین استفاده را از سطح انرژی خود در زندگی روزمره داشته باشید.
به عنوان بخشی از این درمان، ممکن است از شما خواسته شود تا فعالیت‌های روزانه خود را با استفاده از دفترچه یادداشت یا برنامه‌های تلفن همراه خود کنترل کنید.
برخی از افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن دریافته‌اند که برنامه‌های ورزشی می‌تواند علائم آنها را بهتر کند. اما برخی دیگر نیز متوجه شده‌اند که این کار هیچ تاثیری نداشته و یا حتی باعث بدتر شدن علائم شده است.
اگر فکر می‌کنید با افزایش سطح فعالیت بدنی احساس بهتری خواهید داشت، باید یک برنامه شخصی سازی شده با حمایت یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی (مانند فیزیوتراپ) با تجربه کار با افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن به شما ارائه شود.
درمان با ورزش تدریجی (GET) که به دنبال افزایش تدریجی سطح فعالیت بدنی است، برای اف راد مبتلا به سندرم خستگی مزمن توصیه نمی‌شود.
درمان شناختی رفتاری (CBT)
پزشک شما ممکن است در مورد اینکه آیا درمان شناختی رفتاری (CBT) گزینه مناسبی برای شما است یا خیر با شما صحبت کند.
درمان شناختی رفتاری (CBT)٬ نوعی درمان گفتاری است که به افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن کمک می‌کند تا با نگاهی متفاوت به داشتن یک بیماری مزمن، این بیماری را مدیریت کنند.
هدف درمان شناختی رفتاری (CBT)٬ کمک به شما برای زندگی با علائم است. این درمان به طور مستقیم علائم سندرم خستگی مزمن را درمان نمی‌کند.
درمانگر CBT شما به طور ایده آل باید تجربه برخورد با سندرم خستگی مزمن را داشته باشد.
دارو
هیچ داروی خاصی برای درمان سندرم خستگی مزمن وجود ندارد، اما می‌توان از دارو برای تسکین برخی از علائم استفاده کرد.
مسکن‌های بدون نسخه می‌توانند به کاهش سردرد و همچنین درد عضلات و مفاصل کمک کنند. پزشک عمومی می‌تواند مسکن‌های قوی‌تری را تجویز کند، اگرچه آنها فقط باید به‌صورت کوتاه‌مدت استفاده شوند.
در صورت داشتن درد طولانی مدت ممکن است به کلینیک مدیریت درد ارجاع داده شوید.
داروهای ضد افسردگی می‌توانند برای افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن که دچار درد هستند یا مشکل خواب دارند مفید باشند. آمی تریپتیلین یک داروی ضد افسردگی است که ممکن است برای کمک به کاهش درد عضلانی تجویز شود.
تغییر سبک زندگی
علاوه بر درمان‌های تخصصی برای سندرم خستگی مزمن، ایجاد تغییرات در سبک زندگی نیز می‌تواند به شما کمک کند.
رژیم غذایی و مکمل‌ها
مهم است که به طور منظم غذا بخورید و رژیم غذایی سالم و متعادلی داشته باشید. اگر به عنوان مثال، علائم سندرم خستگی مزمن خرید یا تهیه غذا را برای شما دشوار می‌کند، باید توصیه‌های عملی در مورد چگونگی دستیابی به این هدف به شما ارائه شود.
برخی از افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن شدید ممکن است به دلیل کاهش اشتها و مشکلات جویدن و قورت دادن، در معرض خطر سوء تغذیه قرار گیرند.
ممکن است به یک متخصص تغذیه که تجربه کار با افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن را دارد ارجاع داده شوید.
رژیم‌های غذایی که گروه‌های غذایی خاصی را حذف می‌کنند برای افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن توصیه نمی‌شوند. همچنین شواهد کافی برای توصیه مکمل‌هایی مانند ویتامین B12، ویتامین C، منیزیم یا کوآنزیم Q10 وجود ندارد.
خواب، استراحت و آرامش
ممکن است مشکلات خوابی داشته باشید که باعث بدتر شدن علائم سندرم خستگی مزمن شما شود. برای مثال، شما ممکن است:
در به خواب رفتن مشکل داشته باشید
خواب شما سبک و بی کیفیت یا ناآرام باشد
به مقدار زیاد نیاز به خواب داشته باشید
در طول روز بخوابید و در شب بیدار باشید
در مورد چگونگی برقراری الگوی خواب طبیعی به شما توصیه هایی ارائه می‌شود. خوابیدن زیاد به طور معمول علائم سندرم خستگی مزمن را بهتر نمی‌کند و خوابیدن در طول روز می‌تواند باعث شود شب‌ها خوابتان نبرد.
شما باید به تدریج الگوی خواب خود را تغییر دهید و پزشک باید به طور مرتب روند بهبودی شما را بررسی کند. اگر خواب شما بعد از ایجاد تغییرات بهتر نشد، ممکن است مشکل خواب زمینه‌ای داشته باشید که نیاز به رسیدگی داشته باشد.
احتمالاً نیاز به استراحت در طول روز خواهید داشت و پزشک شما باید در مورد بهترین راه برای انجام این کار به شما توصیه کند. به عنوان مثال، پزشک ممکن است پیشنهاد دهد که هر دوره استراحت را به ۳۰ دقیقه محدود کنید و تکنیک‌های آرامش، مانند تمرینات تنفسی را به شما آموزش دهند.
اگر سندرم خستگی مزمن شدید دارید و نیاز دارید بیشتر وقت خود را در رختخواب بگذرانید، این موضوع می‌تواند مشکلاتی از جمله زخم بستر و لخته شدن خون ایجاد کند. این مشکلات و راه‌های جلوگیری از آنها باید برای شما و مراقبانتان توضیح داده شود.
تجهیزات
ممکن است تجهیزاتی وجود داشته باشد که بتوانید برای کمک به زندگی روزمره از آنها استفاده کنید، مانند ویلچر یا بالابر پله.
شواهد کمی وجود دارد یا اصلا مدرکی وجود ندارد که این موارد را توصیه کند:
استراحت کامل - هیچ مدرکی وجود ندارد که این کار مفید باشد.
طب مکمل - شواهد کافی برای مفید بودن آن در سندرم خستگی مزمن وجود ندارد.
پسرفت یا عود
پسرفت یا عود زمانی است که علائم شما برای مدتی بدتر می‌شود.
اینها بخشی از سندرم خستگی مزمن هستند و می‌توانند ناشی از عوامل متعددی مانند عفونت یا فعالیت برنامه‌ریزی نشده باشند. گاهی اوقات هیچ علت مشخصی وجود ندارد.
پزشکانی که شما را معالجه می‌کنند می‌توانند با این موارد به شما در مدیریت این شرایط کمک کنند:
قرار دادن زمان استراحت بیشتر بین فعالیت‌های فعلی شما
آموزش تکنیک های آرامش و تنفس
تشویق شما به خوش بینی در مورد بهبودی خود
تشخیص
قبلی