تشخیص - سندرم خستگی مزمن
هیچ آزمایش خاصی برای سندرم خستگی مزمن یا آنسفالومیلیت میالژیک وجود ندارد. اما دستورالعملهای مشخصی برای کمک به پزشکان برای تشخیص آن وجود دارد.
پزشک عمومی باید در مورد سابقه پزشکی شما سوال کند و معاینه فیزیکی انجام دهد.
ایشان همچنین ممکن است برای رد سایر شرایط مانند کم خونی (کمبود گلبولهای قرمز)، کم کاری تیروئید یا مشکلات کبد و کلیه، آزمایشاتی مانند آزمایش خون یا ادرار را برای شما تجویز کنند.
از آنجایی که علائم برخی بیماریهای دیگر شبیه به سندرم خستگی مزمن است، تشخیص آن ممکن است کمی طول بکشد، زیرا ابتدا باید سایر بیماریها را رد کرد.
در همین حال، ممکن است پزشک توصیههایی در مورد مدیریت علائم شما به شما ارائه دهد.
دستورالعملهای تشخیص سندرم خستگی مزمن
دستورالعملهای مؤسسه ملی بهداشت و مراقبت عالی بریتانیا بیان میکند که پزشکان باید در صورت وجود همه موارد زیر و نبود علت دیگری برای آنها، تشخیص اختلال مغز و نخاع (ME/CFS) را در نظر بگیرند:
دستورالعملهای مؤسسه ملی بهداشت و مراقبت عالی بریتانیا بیان میکند که اگر همه موارد زیر وجود داشته باشند و علت دیگری برای آنها وجود نداشته باشد٬ پزشکان باید تشخیص سندرم خستگی مزمن را در نظر بگیرند:
خستگی مفرط
مشکلات خواب
مشکلات تفکر و تمرکز
بدتر شدن علائم بعد از فعالیت بدنی یا ذهنی
پزشک معالج ممکن است در صورت عدم اطمینان از تشخیص یا شدید بودن علائم شما، در مورد سایر علائمی که میتوانند بر افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن تأثیر بگذارند، از شما سؤال کند، مانند:
اگر پزشک عمومی در تشخیص تردید داشته باشد یا علائم شما شدید باشد، ممکن است شما را به یک متخصص ارجاع دهد.