top of page

Brugada syndrome

سندرم بروگادا

سندرم بروگادا یک بیماری قلبی نادر است که معمولاً ارثی است. این بیماری می‌تواند بر ضربان قلب شما تأثیر بگذارد و تهدید کننده زندگی باشد، اما کارهایی وجود دارد که می‌توانید برای کاهش خطر مشکلات جدی انجام دهید.

علائم سندرم بروگادا

سندرم بروگادا معمولاً هیچ علامتی ایجاد نمی‌کند. گاهی اوقات این سندرم زمانی کشف می‌شود که به دلایل دیگری از شما نوار قلب گرفته می‌شود.

اگر دچار علائم شوید، ممکن است شامل موارد زیر باشد:

علائم معمولاً در بزرگسالی شروع می‌شود، اما در هر سنی ممکن است رخ دهد.

سندرم بروگادا همچنین می تواند باعث ضربان قلب بسیار سریع یا نامنظم شود. این می‌تواند منجر به ایست قلبی شود، که در آن قلب شما آنقدر سریع می‌زند که خون کافی به مغز نمی‌رسد، بنابراین شما بی‌هوش می‌شوید و تنفس متوقف می‌شود.

با اورژانس محلی تماس بگیرید اگر:

  • کسی به طور طبیعی نفس نمی‌کشد و حرکت نمی‌کند یا پاسخگو نیست - ممکن است دچار ایست قلبی شده باشد.

  • کسی دچار تشنج یا حمله شده است.

  • کسی غش کرده یا بیهوش شده است و ظرف ۱ دقیقه نمی توان او را بیدار کرد.

از اورژانس محلی تقاضای آمبولانس کنید

از اورژانس محلی مشورت بگیرید اگر:

به سندرم بروگادا مبتلا تشخیص داده شده‌اید یا نگران ابتلا به آن هستید و:

  • غش کرده‌اید یا بیهوش شده‌اید و حالا بهبود یافته‌اید

  • سرگیجه‌ای دارید که برطرف نمی‌شود یا به طور مداوم برمی‌گردد

  • تپش قلبی دارید که به طور مداوم برمی‌گردد، بیش از چند دقیقه طول می‌کشد یا بدتر می‌شود

  • دچار تشنج یا حمله شده‌اید و حالا بهبود یافته‌اید

همچنین در صورتی که والدین، فرزند، خواهر یا برادر شما به سندرم بروگادا مبتلا شده‌اند یا به طور غیرمنتظره فوت کرده‌اند (ممکن است برای بررسی قلب به آزمایش هم نیاز داشته باشید)، برای ویزیت فوری پزشک عمومی اقدام کنید.

آزمایش‌های مربوط به سندرم بروگادا

اگر پزشک عمومی فکر کند که شما ممکن است به سندرم بروگادا یا بیماری قلبی دیگری مبتلا باشید، شما را به متخصص قلب (کاردیولوژیست) ارجاع می‌دهد.

شما تست‌هایی را انجام خواهید داد٬ از جمله:

  • نوار قلب، که در آن حسگرهایی روی سینه شما قرار می‌گیرد تا قلب شما را بررسی کند.

  • تست تحریک پذیر،  که در حین نوار قلب به شما دارو داده می‌شود.

از آنجایی که سندرم بروگادا معمولاً ارثی است، ممکن است آزمایش ژنتیکی نیز به شما پیشنهاد شود تا مشخص شود آیا ژن‌های مرتبط با این بیماری را دارید یا خیر.

مهم

اگر به سندرم بروگادا مبتلا تشخیص داده شده‌اید، اعضای نزدیک خانواده شما نیز باید آزمایش شوند، زیرا احتمال دارد آنها نیز به این بیماری مبتلا باشند.

درمان‌های سندرم بروگادا

اگر به سندرم بروگادا مبتلا هستید اما هیچ علامتی نداشته‌اید، به طور معمول به درمان پزشکی نیاز نخواهید داشت. اکثر افراد مبتلا به این بیماری خطر کمی برای مشکلات جدی دارند.

به طور منظم برای بررسی سلامت قلب شما، تحت نظر خواهید بود.

دفیبریلاتور کاردیوورتر قابل کاشت (ICD)

پزشکان ممکن است به شما توصیه کنند که یک دفیبریلاتور کاردیوورتر (ICD) قابل کاشت نصب کنید.

این یک وسیله کوچک است که به روشی مشابه با ضربان ساز، زیر پوست سینه شما قرار می گیرد. این دستگاه ریتم قلب شما را کنترل می‌کند و در صورت نیاز برای اصلاح ریتم، شوک الکتریکی به قلب شما ارسال می‌کند.

شما فقط در صورتی به ICD نیاز خواهید داشت که:

  • علائمی مانند ایست قلبی، تپش قلب یا غش داشته باشید.

  • پزشکان بر اساس نتایج نوار قلب شما فکر می‌کنند که در معرض خطر بالای ابتلا به ریتم خطرناک قلب هستید.

چگونه خطر مشکلات ریتم قلب را در صورت ابتلا به سندرم بروگادا کاهش دهیم؟

اگر به سندرم بروگادا مبتلا هستید، مهم است از عواملی که می توانند باعث مشکلات ریتم قلب شوند، اجتناب کنید. تیم درمان شما در این مورد به شما توصیه‌هایی ارائه خواهند کرد.

انجام دهید

قبل از مصرف هر گونه دارو با پزشک یا داروساز مشورت کنید - برخی داروها می توانند برای افراد مبتلا به سندرم بروگادا مشکل ایجاد کنند.

در صورت ناخوشی استامینوفن یا ایبوپروفن برای کمک به پیشگیری از تب مصرف کنید.

انجام ندهید

الکل زیادی مصرف نکنید - طبق دستورالعمل‌های توصیه شده، بیش از ۱۴ واحد در هفته و در ۳ روز یا بیشتر مصرف نکنید.

دچار کم آبی بدن نشوید - اگر استفراغ می‌کنید یا اسهال دارید ممکن است به محلول‌های آبرسانی مجدد نیاز داشته باشید.

در ورزش یا فعالیت های بسیار شدید شرکت نکنید.

از اورژانس محلی مشورت بگیرید اگر:

  • دچار تب بالایی شده‌اید که بعد از مصرف استامینوفن یا ایبوپروفن پایین نمی‌آید.

ممکن است به شما توصیه شود برای تحت نظر بودن به اورژانس مراجعه کنید.

چگونه به سندرم بروگادا مبتلا می‌شوید؟

سندرم بروگادا معمولاً به دلیل ژن هایی است که از والدین خود به ارث می‌برید.

کمتر رایج است که ناشی از موارد زیر باشد:

  • مشکلات ساختاری قلب

  • مصرف برخی داروها

  • استفاده از مواد مخدری مانند کوکائین

این بیماری در مردان و افراد با اصالت آسیای جنوب شرقی شایع‌تر است.


bottom of page