درمان - سنگ مثانه
درمان
معمولاً برای خارج کردن سنگهای مثانه به جراحی نیاز است.
ممکن است با نوشیدن آب زیاد، بتوانید سنگهای کوچک را از مثانه خارج کنید، اما اگر نتوانید مثانه خود را به طور کامل از ادرار خالی کنید، ممکن است این کار موثر نباشد.
سیستولیتولاپکسی ترانس اورترال (خرد کردن و خارج کردن سنگ از راه مجرای ادرار)
سیستولیتولاپاکسی از راه مجرای ادرار شایع ترین روش برای درمان بزرگسالان مبتلا به سنگ مثانه است.
جراح یک لوله سفت و کوچک با دوربین در انتها (سیستوسکوپ) را از طریق مجرای ادرار وارد مثانه میکند. از دوربین برای کمک به شناسایی سنگ مثانه استفاده میشود.
از یک دستگاه خرد کننده، لیزر یا امواج فراصوت که از سیستوسکوپ منتقل میشود، میتوان برای شکستن سنگها به قطعات کوچکتر استفاده کرد. سپس این قطعات کوچکتر با مایعات از مثانه خارج میشوند.
این عمل تحت بی حسی موضعی یا بیهوشی عمومی انجام میشود، بنابراین در طول عمل نباید دردی احساس کنید.
در طول عمل، خطر ابتلا به عفونت وجود دارد، بنابراین ممکن است به عنوان یک اقدام پیشگیرانه آنتی بیوتیک برای شما تجویز شود. همچنین خطر کمی برای آسیب به مثانه وجود دارد.
سیستولیتولاپاکسی سوپراپوبیک از راه پوست
«سیستولیتولاپاکسی سوپراپوبیک از راه پوست» عمدتاً برای درمان کودکان به منظور جلوگیری از آسیب رساندن به مجرای ادرار آنها استفاده میشود. همچنین گاهی اوقات برای بزرگسالان مبتلا به سنگ مثانه بزرگ استفاده میشود.
جراح به جای وارد کردن لوله به مجرای ادرار، برش کوچکی در پوست پایین شکم ایجاد میکند.
سپس برش دیگری در مثانه ایجاد میشود تا بتوان سنگها را خارج کرد. این کار با استفاده از بیهوشی عمومی انجام خواهد شد.
سیستوستومی باز
سیستوستومی باز اغلب برای برداشتن سنگ مثانه در مردانی که پروستات بسیار بزرگی دارند یا در صورتی که خود سنگ بسیار بزرگ باشد، استفاده میشود.
این عمل مشابه سیستولیتولاپاکسی سوپراپوبیک از راه پوست است، با این تفاوت که جراح یک برش بسیار بزرگتر در شکم و مثانه ایجاد میکند.
این عمل ممکن است با سایر انواع جراحی، مانند برداشتن تمام یا قسمتی از پروستات یا دیورتیکولهای مثانه (کیسههایی که در دیواره مثانه ایجاد میشوند) ترکیب شود.
عیب سیستوستومی باز این است که بعد از عمل باعث درد بیشتری میشود و زمان بهبودی آن نسبت به سایر انواع جراحی طولانی تر است. اما در صورت بزرگ بودن سنگ مثانه، به سیستوستومی باز نیاز است.
برای یک یا دو روز بعد از عمل باید از سوند ادراری استفاده کنید.
عوارض جراحی
شایعترین عارضه جراحی سنگ مثانه٬ عفونت مثانه یا مجرای ادرار است که به عنوان عفونت دستگاه ادراری شناخته میشود.
عفونت های ادراری تقریبا در ۱ نفر از هر ۱۰ نفری که جراحی مثانه انجام میدهند رخ میدهد و معمولاً با آنتی بیوتیک قابل درمان است.
بهبودی و پیگیری
پس از انجام «سیستولیتولاپکسی از راه مجرای ادرار» یا «سیستو لیتولاپاکسی سوپراپوبیک از راه پوست»، معمولاً برای بهبودی باید چند روز در بیمارستان بمانید.
اگر سیستوستومی باز انجام دادهاید، ممکن است چندین روز طول بکشد تا بتوانید از بیمارستان مرخص شوید.
پس از جراحی، ممکن است از شما خواسته شود در یک قرار ملاقات بعدی شرکت کنید که در آن میتوان از اشعه ایکس یا سی تی اسکن برای بررسی اینکه آیا تمام قطعات سنگهای مثانه از مثانه خارج شدهاند استفاده کرد.
درمان علت زمینهای
هنگامی که سنگهای مثانه خارج شدند، برای جلوگیری از تشکیل سنگهای مثانه جدید، باید علت زمینهای آن درمان شود.
بزرگ شدن پروستات
بزرگ شدن پروستات را میتوان با استفاده از داروهایی برای کمک به کاهش اندازه پروستات درمان کرد. این کار فشار روی مثانه را کاهش میدهد و ادرار کردن را برای شما آسانتر میکند.
اگر دارو جواب نداد، ممکن است برای برداشتن تمام یا قسمتی از پروستات به جراحی نیاز باشد.
درباره درمان بزرگی پروستات بیشتر بخوانید.
مثانه نوروژنیک
مثانه نوروژنیک٬ ناتوانی در کنترل مثانه به دلیل آسیب عصبی است.
اگر دچار سنگ مثانه شدهاید و مثانه نوروژنیک دارید، اغلب نشانه این است که باید روش تخلیه مثانه خود را تغییر دهید.
ممکن است برای نصب سوند به آموزش بیشتری نیاز داشته باشید، یا ممکن است لازم باشد نوع سوندی را که استفاده میکنید تغییر دهید و از دارو برای کمک به کنترل مثانه استفاده کنید.
در مورد سوند ادراری بیشتر بخوانید.
افتادگی مثانه (سیستوسل)
برخی از افراد مبتلا به افتادگی مثانه (وقتی که دیوارههای مثانه ضعیف شده و به داخل واژن فرو میریزد) را میتوان با استفاده از وسیلهای به نام پساری درمان کرد.
پساری جوری طراحی شده است تا در داخل واژن قرار گیرد و مثانه را در موقعیت صحیح خود نگه دارد.
موارد شدیدتر سیستوسل ممکن است به جراحی برای تقویت و حمایت از دیوارههای مثانه نیاز داشته باشد.
دیورتیکول مثانه
اگر دیورتیکولهای مثانه (کیسههایی که در دیواره مثانه ایجاد میشوند) دارید، ممکن است برای برداشتن آنها به جراحی نیاز باشد.