سندرم درد مثانه (سیستیت بینابینی)

سندرم درد مثانه یک وضعیت ناشناخته است که در آن شما دچار درد لگن و مشکلات ادرار کردن می‌شوید.

گاهی اوقات به آن سیستیت بینابینی (IC) یا سندرم درد مثانه دردناک (PBS) می‌گویند.

تشخیص سندرم درد مثانه دشوار است زیرا هیچ آزمایش خاصی وجود ندارد که وضعیت را تأیید کند.

علائم سندرم درد مثانه

علائم اصلی سندرم درد مثانه عبارتند از:

• درد لگن شدید (در قسمت تحتانی شکم احساس می‌شود)

• احساس ناگهانی و شدید برای دفع ادرار

• نیاز به دفع ادرار بیشتر از حد معمول

• درد در قسمت پایین شکم هنگام پر شدن مثانه که با دفع ادرار برطرف می‌شود

• چند بار بیدار شدن در طول شب برای ادرار کردن

علائم دیگر می‌تواند شامل مشکل در دفع ادرار، بی‌اختیاری ادرار و وجود خون در ادرار (هماچوری) باشد.

این علائم گاهی اوقات می‌توانند توسط شرایط دیگری مانند سرطان مثانه ایجاد شوند. به همین دلیل است که قبل از تشخیص سندرم درد مثانه، برای رد سایر علل احتمالی به مجموعه‌ای از آزمایشات نیاز خواهید داشت.

چه کسانی به سندرم درد مثانه مبتلا می‌شوند؟

اگرچه سندرم درد مثانه می‌تواند افراد در هر سنی را تحت تاثیر قرار دهد، اما در زنان بسیار شایع تر از مردان است، معمولاً در سنین بالای ۳۰ سال.

علائم اغلب به مرور زمان ظاهر و ناپدید می‌شوند. ممکن است دوره‌هایی به مدت چند روز، هفته یا ماه وجود داشته باشد که علائم شما بهبود یابد، به دنبال آن دوره‌هایی که علائم بدتر می‌شوند.

همچنین ممکن است متوجه شوید که درد در دوران قاعدگی یا بعد از مصرف برخی غذاها یا نوشیدنی‌ها بیشتر می‌شود.

این سندرم می‌تواند تأثیر زیادی بر زندگی روزمره شما، از جمله کار، سلامت روان و روابط داشته باشد. اما با تایید تشخیص، درمان‌های مختلفی وجود دارد که می‌تواند به شما کمک کند.

چه چیزی باعث سندرم درد مثانه (سیستیت بینابینی) می‌شود؟

علت دقیق سندرم درد مثانه مشخص نیست. با این حال، چندین ایده در مورد علت احتمالی آن وجود دارد.

از جمله:

• آسیب به پوشش داخلی مثانه، که ممکن است به این معنی باشد که ادرار می‌تواند مثانه و اعصاب اطراف آن را تحریک کند

• مشکل در عضلات کف لگن که برای کنترل ادرار استفاده می‌شود

• سیستم ایمنی بدن شما باعث واکنش التهابی می‌شود

برخی از افرادی که مبتلا به سندرم درد مثانه تشخیص داده شده‌اند، ممکن است یک عفونت ادراری طولانی مدت در مثانه داشته باشند که با آزمایش‌های فعلی ادرار مشخص نشده است.

سندرم درد مثانه همچنین ممکن است با شرایط و بیماری‌های مزمنی مانند فیبرومیالژیا، سندرم خستگی مزمن و سندرم روده تحریک پذیر (IBS) همراه باشد.

وقتی به پزشک عمومی مراجعه می‌کنید چه اتفاقی می‌افتد؟

سندرم درد مثانه می‌تواند علائمی مشابه با عفونت‌های ادراری طولانی مدت یا مکرر داشته باشد، بنابراین پزشک عمومی ممکن است برای بررسی عفونت ادراری، آزمایش ادرار تجویز کند.

آزمایش‌های ادرار معمولی که در بیمارستان‌ها استفاده می‌شوند، ممکن است تمام عفونت‌های مثانه را تشخیص ندهند. ممکن است برای شما آنتی بیوتیک تجویز شود تا مشخص شود آیا کمک می‌کند یا خیر.

پزشک عمومی همچنین ممکن است درمان‌های ساده‌ای را پیشنهاد دهد٬ از جمله:

• نگهداری یک دفترچه یادداشت غذایی و اجتناب از غذاها و نوشیدنی‌هایی که باعث بدتر شدن علائم شما می‌شوند

• ترک سیگار - مواد شیمیایی موجود در دخانیات می‌تواند مثانه شما را تحریک کند.

ارجاع به متخصص 

درمان‌های پزشک عمومی ممکن است همیشه مؤثر نباشد. اگر علائم شما دوباره عود کرد یا از بین نرفت، پزشک عمومی شما را به یک متخصص مجاری ادراری یا متخصص اندام تناسلی ارجاع می‌دهد.

سندرم درد مثانه چگونه تشخیص داده می‌شود؟

هیچ آزمایش خاصی برای تشخیص سندرم درد مثانه وجود ندارد. ممکن است چندین آزمایش برای رد سایر علل احتمالی علائم شما قبل از تایید تشخیص انجام شود.

تست‌های ارائه شده ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• سیستوسکوپی - روشی برای مشاهده داخل مثانه با استفاده از یک دوربین نازک به نام سیستوسکوپ

• آزمایشات ادرار

• سونوگرافی، ام آر آی یا سی تی اسکن از دستگاه ادراری و گاهی اوقات کلیه‌ها 

• اورودینامیک - مجموعه‌ای از آزمایشات برای بررسی عملکرد مثانه و مجرای ادرار

• سواب واژینال

از پزشک خود بخواهید آزمایشاتی را که برای شما تجویز شده و هدف از انجام آنها را توضیح دهد.

درمان سندرم درد مثانه

پس از تشخیص سندرم درد مثانه توسط متخصص، درمان‌های متعددی وجود دارد که ممکن است به شما کمک کند.

هیچ درمان واحدی برای همه افراد موثر نیست و هیچ مدرک قطعی دال بر اثربخشی آنها وجود ندارد. برای یافتن درمانی که برای شما مناسب است، ممکن است نیاز باشد تا چندین درمان را امتحان کنید.

از متخصص بیمارستان خود بخواهید که درمان‌های ارائه شده به شما و دلیل آن را توضیح دهد.

داروها

ممکن است از قرص یا کپسول برای درمان افراد مبتلا به سندرم درد مثانه استفاده شود.

از جمله:

• مسکن‌های بدون نسخه مانند استامینوفن و ایبوپروفن

• داروهایی برای دردهای عصبی - مانند آمی تریپتیلین ، گاباپنتین و پره گابالین

• تولترودین، سولیفناسین یا میرابگرون - این داروها می‌توانند تکرر ادرار را کاهش دهند.

• آنتی هیستامین

• پنتوسان پلی سولفات سدیم (المیرون) - ممکن است درد را کاهش دهد (این فقط می‌تواند توسط متخصص تجویز شود زیرا فقط برای برخی افراد مناسب است)

تزریقات داخل مثانه

همچنین برخی از داروها را می‌توان با استفاده از لوله نازکی به نام سوند به طور مستقیم وارد مثانه کرد.

این درمان‌ها به عنوان داروهای داخل مثانه یا تزریقات داخل مثانه شناخته می‌شوند.

نمونه‌هایی از داروهای داخل مثانه عبارتند از:

• لیگنوکائین - یک بی حس کننده موضعی که مثانه را بی حس می‌کند

• مخلوطی از ترکیبات شامل استروئیدها، بی کربنات سدیم و هپارین استفاده می‌شود

• اسید هیالورونیک یا کندرویتین سولفات - این دارو به بازسازی پوشش داخلی مثانه کمک کند

• آنتی بیوتیک به تنهایی یا همراه با یک بی حس کننده موضعی و استروئید - این ترکیب می‌تواند التهاب را کاهش داده و عفونت را کم کند

مانند داروهای خوراکی، شواهد قطعی برای تزریقات داخل مثانه وجود ندارد. از متخصص بیمارستان خود بخواهید گزینه‌های مختلف را توضیح دهد.

درمان‌ها و درمان‌های حمایتی

برخی از افراد ممکن است درمان ها و مراقبت های حمایتی زیر را نیز مفید بدانند:

• فیزیوتراپی - فیزیوتراپیست متخصص کف لگن می‌تواند به شما کمک کند تا عضلات خود را شل کنید تا درد کمتر شود

• طب سوزنی - ممکن است به کاهش درد کمک کند

• گفتار درمانی و مشاوره - برای کمک به مقابله با علائم و تأثیر آنها بر زندگی شما

• تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست (TENS) - دستگاه کوچک باتری داری که با ارسال تکانه‌‌‌‌های الکتریکی به بدن شما برای تسکین درد استفاده می‌شود

• مدیریت درد - از پزشک عمومی بخواهید که شما را به متخصص درد ارجاع دهد

جراحی و عمل‌های جزئی

در صورتی که نواحی غیرطبیعی (ضایعات) در مثانه شما به طور واضح وجود داشته باشد یا سایر درمان‌ها موثر نباشند، ممکن است جراحی و سایر اقدامات پزشکی توصیه شود.

اقداماتی که ممکن است انجام شود عبارتند از:

• سوزاندن - زخم‌های داخل مثانه با استفاده از جریان الکتریکی یا لیزر بسته می‌شوند

• اتساع مثانه - مثانه با مایع کشیده می‌شود که می‌تواند به تشخیص کمک کند و ممکن است به طور موقت علائم را تسکین دهد

• تزریق سم بوتولینوم (مانند بوتاکس) -  به طور مستقیم به دیواره مثانه تزریق می‌شود تا به طور موقت علائم تکرر ادرار و درد را تسکین دهد

• تحریک عصبی - ایمپلنتی که اعصاب شما را با الکتریسیته تحریک می‌کند در بدن شما قرار می گیرد تا درد را تسکین دهد و نیاز ناگهانی برای ادرار کردن را کاهش دهد

در موارد بسیار نادر و تنها به عنوان آخرین راه حل، ممکن است برداشتن کامل مثانه (سیستکتومی) ضروری باشد.

اگر این کار انجام شود، ممکن است جراح شما نیاز داشته باشد تا راهی جایگزین برای خروج ادرار از بدن شما ایجاد کند.

برای کمک به سندرم درد مثانه چه کارهایی می‌توانید انجام دهید