عوارض - سرطان مثانه
برخی از درمان‌های سرطان مثانه می‌تواند تاثیر قابل توجهی بر زندگی شما داشته باشد.
تاثیر عاطفی
تأثیر عاطفی زندگی با سرطان مثانه می‌تواند بسیار زیاد باشد. بسیاری از افراد گزارش می دهند که دچار نوعی «تلاطم احساسی» شده‌اند.
برای مثال، ممکن است در هنگام دریافت تشخیص احساس ناراحتی کنید، زمانی که سرطان برداشته می‌شود، کمی بهتر شوید، و زمانی که سعی می‌کنید با عوارض بعدی درمان خود کنار بیایید، دوباره احساس ناراحتی کنید.
این نوع اختلال عاطفی گاهی اوقات می‌تواند باعث ایجاد احساس افسردگی شود.
علائمی که نشان می‌دهد ممکن است شما افسرده باشید عبارتند از:
داشتن احساسات مداوم غمگینی یا ناامیدی
لذت نبردن از چیزهایی که قبلاً از آنها لذت می‌بردید
اگر فکر می‌کنید ممکن است افسرده باشید، برای مشاوره با پزشک عمومی خود تماس بگیرید. طیف وسیعی از درمان‌ها برای افسردگی، از جمله داروهای ضد افسردگی و درمان‌هایی مانند درمان شناختی رفتاری (CBT) وجود دارد.
تغییر مسیر ادرار
اگر مثانه شما برداشته شود، یک راه جایگزین برای دفع ادرار از بدن شما در طول عمل ایجاد می‌شود. به این حالت تغییر مسیر ادرار می‌گویند.
انواع مختلفی از تغییر مسیر ادرار وجود دارد. ممکن است بتوانید بر اساس ترجیحات شخصی خود انتخاب کنید. با این حال، گزینه‌های درمانی خاص برای همه مناسب نخواهد بود.
تیم پزشکی شما می‌تواند در مورد مناسب‌ترین گزینه‌ها به شما اطلاعاتی ارائه دهد.
اروستومی
اوروستومی در طی سیستکتومی رادیکال انجام می‌شود. بخش کوچکی از روده کوچک برداشته می‌شود و به حالب‌های شما (دو لوله‌ای که به طور طبیعی ادرار را از کلیه‌ها خارج می‌کنند) وصل می‌شود.
سپس جراح یک سوراخ کوچک در سطح شکم شما ایجاد می‌کند و انتهای باز روده برداشته شده را در این سوراخ قرار داده و سوراخی به نام استوما ایجاد می‌کند.
یک کیسه ضد آب مخصوص روی استوما قرار می‌گیرد تا ادرار را جمع آوری کند. یک پرستار به شما یاد می‌دهد که چگونه از استومای خود مراقبت کنید و چگونه و چه زمانی کیسه را تعویض کنید.
تغییر مسیر ادرار کانتیننت
تغییر مسیر ادرار کانتیننت شبیه اوروستومی است، اما بدون کیسه خارجی. در عوض، بخشی از روده شما برای ایجاد کیسه‌ای در داخل بدن شما استفاده می‌شود که ادرار را ذخیره می‌کند.
حالب‌ها به کیسه و سپس کیسه به روزنه‌ای در دیواره شکم متصل است. دریچه‌ای در دهانه (استوما) از نشت ادرار به بیرون جلوگیری می کند.
کیسه با استفاده از یک لوله نازک و انعطاف پذیر (کاتتر) خالی می‌شود. اکثر افراد نیاز دارند کیسه را حدود ۴ یا ۵ بار در روز خالی کنند.
بازسازی مثانه
گاهی اوقات ممکن است امکان ایجاد مثانه جدیدی به نام نئوبلادر (Neobladder) وجود داشته باشد.
این کار شامل برداشتن بخشی از روده شما برای ایجاد یک کیسه بالون مانند است. سپس این کیسه در یک انتها به مجرای ادرار (لوله‌ای که ادرار را از بدن خارج می‌کند) وصل شده و در انتهای دیگر به حالب‌های شما متصل می‌شود. با این حال، بازسازی مثانه برای همه مناسب نیست.
به شما آموزش داده می‌شود که چگونه با شل کردن ماهیچه‌های لگن خود مثانه جدید خود را تخلیه کنید و در عین حال عضلات شکم خود را سفت کنید.
مثانه جدید شما دارای پایانه‌های عصبی مشابه مثانه واقعی نخواهد بود، بنابراین شما آن حس متمایز را که به شما دستور دفع ادرار می‌دهد، دریافت نخواهید کرد. برخی از افراد احساس پری در داخل شکم خود را تجربه می‌کنند، در حالی که برخی دیگر گزارش داده اند که احساس می‌کنند نیاز دارند بگوزند.
به دلیل از دست دادن عملکرد طبیعی اعصاب، اکثر افراد با مثانه جدید، برخی از دوره‌های بی‌اختیاری ادرار را تجربه می‌کنند که معمولاً در طول شب هنگام خواب اتفاق می‌افتد.
ممکن است برای شما مفید باشد که مثانه خود را در ساعات مشخصی در طول روز از جمله قبل از رفتن به رختخواب تخلیه کنید تا از بی اختیاری جلوگیری شود.
مشکلات جنسی
اختلال نعوظ (ناتوانی جنسی)
اگر بعد از سیستکتومی رادیکال توانایی نعوظ یا حفظ نعوظ را از دست دادید با پزشک عمومی یا پرستار سرطان خود تماس بگیرید. ممکن است برای شما یک نوع دارویی به نام مهارکننده های فسفودی استراز نوع ۵ (PDE5) تجویز شود. PDE5 ها با افزایش خون رسانی به آلت تناسلی شما کار می‌کنند. ویاگرا نمونه‌ای از این داروها است.
این داروها گاهی اوقات با دستگاهی به نام پمپ خلاء ترکیب می‌شوند که از یک سیلندر متصل به پمپ تشکیل شده است.
آلت تناسلی داخل سیلندر قرار می‌گیرد و هوا به بیرون پمپاژ می‌شود. این کار خلاء ایجاد می‌کند که باعث می‌شود خون به آلت تناسلی وارد شود. سپس یک حلقه لاستیکی در اطراف قاعده آلت تناسلی قرار می‌گیرد که اجازه می‌دهد نعوظ حدود ۳۰ دقیقه حفظ شود.
درباره اختلال نعوظ (ناتوانی جنسی) بیشتر بخوانید.
تنگ شدن واژن
هم رادیوتراپی (پرتودرمانی) و هم سیستکتومی می‌توانند باعث کوتاه شدن و باریک شدن واژن زنان شوند که می‌تواند رابطه جنسی را دردناک یا دشوار کند.
دو گزینه درمانی اصلی در دسترس است. اولین مورد استفاده از کرم هورمونی در ناحیه‌ی مورد نظر است که به افزایش رطوبت داخل واژن کمک می‌کند.
مورد دوم استفاده از گشادکننده واژن است. اینها دستگاه‌های مخروطی شکل پلاستیکی با اندازه‌های مختلف هستند که برای کشش ملایم واژن و انعطاف‌پذیری بیشتر آن طراحی شده‌اند.
معمولاً توصیه می‌شود که هر روز به مدت ۵ تا ۱۰ دقیقه از گشادکننده‌ها استفاده کنید، از گشاد کننده‌ای که راحت‌تر است شروع کنید و به تدریج اندازه آن را افزایش دهید، زیرا واژن شما در هفته‌های بعد کشیده می‌شود.
بسیاری از زنان صحبت در مورد این موضوع را شرم آور می‌دانند، اما استفاده از گشادکننده‌ها یک درمان شناخته شده برای تنگ شدن واژن است. پرستار متخصص سرطان شما باید بتواند اطلاعات و مشاوره بیشتری به شما بدهد.
ممکن است متوجه شوید که هر چه بیشتر رابطه جنسی داشته باشید، درد آن کمتر می‌شود. با این حال، ممکن است چندین ماه طول بکشد تا از نظر عاطفی برای صمیمی شدن با شریک جنسی خود احساس آمادگی کنید.
درمان
قبلی