سندرم آنتی فسفولیپید
سندرم آنتی فسفولیپید (APS) که گاهی به عنوان سندرم هیوز شناخته می‌شود، یک اختلال در سیستم ایمنی است که باعث افزایش خطر لخته شدن خون می‌شود.
یعنی افراد مبتلا به این سندرم در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این شرایط و بیماری‌ها هستند:
(ترومبوز ورید عمقی (DVT) - لخته خون که معمولاً در ساق پا ایجاد می‌شود
ترومبوز شریانی (لخته خون در شریان)، که می‌تواند باعث سکته مغزی یا حمله قلبی شود
لخته شدن خون در مغز، منجر به مشکلاتی در تعادل، تحرک، بینایی، گفتار و حافظه می‌شود
زنان باردار مبتلا به سندرم آنتی فسفولیپید (APS) نیز در معرض افزایش خطر سقط جنین هستند، اگرچه دلایل دقیق آن نامشخص است.
سندرم آنتی فسفولیپید (APS) همیشه مشکلات قابل توجهی ایجاد نمی‌کند. برخی از افراد علائم عمومی دارند که می‌تواند شبیه علائم مولتیپل اسکلروزیس (ام اس) باشد، مانند خستگی یا بی حسی و گزگز در قسمت‌های مختلف بدن. ام اس یک بیماری شایع است که بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر می‌گذارد.
در مورد علائم و نشانه‌های سندرم آنتی فسفولیپید (APS) بیشتر بدانید
علت سندرم آنتی فسفولیپید چیست؟
سندرم آنتی فسفولیپید (APS) یک بیماری خود ایمنی است. یعنی سیستم ایمنی که معمولا از بدن در برابر عفونت و بیماری محافظت می‌کند، به اشتباه به بافت سالم حمله می‌کند.
در سندرم آنتی فسفولیپید (APS)، سیستم ایمنی آنتی بادی‌های غیر طبیعی به نام آنتی بادی‌های آنتی فسفولیپید تولید می‌کند.
این آنتی بادی‌ها به پروتئین‌های متصل به مولکول‌های چربی (فسفولیپیدها) حمله می‌کنند که باعث افزایش احتمال لخته شدن خون می‌شود.
هنوز مشخص نیست چه عام لی باعث می‌شود سیستم ایمنی بدن٬ آنتی بادی‌های غیرطبیعی تولید کند.
مانند سایر بیماری‌های خودایمنی، تصور می‌شود که عوامل ژنتیکی، هورمونی و محیطی در آن نقش دارند.
در مورد علل سندرم آنتی فسفولیپید (APS) بیشتر بدانید
چه کسانی تحت تاثیر قرار می‌گیرند؟
سندرم آنتی فسفولیپید (APS) می‌تواند افراد در هر سنی از جمله کودکان و نوزادان را تحت تاثیر قرار دهد.
اما در اکثر افراد، سندرم آنتی فسفولیپید بین ۲۰ تا ۵۰ سالگی تشخیص داده می‌شود و زنان ۳ تا ۵ برابر بیشتر از مردان به این بیماری مبتلا می‌شوند.
مشخص نیست که چند نفر به این بیماری مبتلا هستند.
تشخیص سندرم آنتی فسفولیپید (APS)
تشخیص سندرم آنتی فسفولیپید (APS) گاهی اوقات می‌تواند دشوار باشد، زیرا برخی از علائم شبیه به مولتیپل اسکلروزیس (ام اس) هستند.
یعنی آزمایش خون برای شناسایی آنتی بادی‌های مسئول این سندرم در تشخیص این بیماری ضروری است.
درباره تشخیص سندرم آنتی فسفولیپید (APS) بیشتر بدانید
سندرم آنتی فسفولیپید چگونه درمان؟ می‌شود
اگرچه برای سندرم آنتی فسفولیپید درمانی قطعی وجود ندارد، اما اگر به درستی تشخیص داده شود، خطر ایجاد لخته خون می‌تواند تا حد زیادی کاهش یابد.
معمولا یک داروی ضد انعقاد مانند وارفارین یا یک ضد پلاکت مانند آسپرین با دوز پایین تجویز می‌شود.
این داروها احتمال تشکیل لخته‌های خون غیرضروری را کاهش می‌دهند، اما همچنان به لخته شدن خون در صورت بریدگی کمک می‌کنند.
درمان با این داروها همچنین می‌تواند شانس بارداری موفق را در زنان باردار بهبود بخشد.
با درمان، احتمال داشتن یک بارداری موفق حدود ۸۰ درصد تخمین زده می‌شود.
اکثر افراد به درمان به خوبی پاسخ می‌دهند و می‌توانند زندگی عادی و سالمی داشته باشند.
اما تعداد کمی از افراد مبتلا به سندرم آنتی فسفولیپید با وجود درمان گسترده همچنان دچار لخته شدن خون می شوند.
درباره درمان سندرم آنتی فسفولیپید (APS) بیشتر بدانید
سندرم آنتی فسفولیپید فاجعه آمیز
در موارد بسیار نادر، لخته های خون می‌توانند به طور ناگهانی در سراسر بدن ایجاد شوند که منجر به نارسایی چند اندام می‌شود. این به عنوان «سندرم آنتی فسفولیپید فاجعه آمیز (CAPS)» شناخته می‌شود.
سندرم آنتی فسفولیپید فاجعه آمیز (CAPS) نیاز به درمان اورژانسی فوری در بیمارستان با دوزهای بالای داروهای ضد انعقاد دارد.
در مورد عوارض سندرم آنتی فسفولیپید (APS) بیشتر بخوانید
علائم
بعدی
