تشخیص - سندرم آنتی فسفولیپید
تشخیص دقیق سندرم آنتی فسفولیپید (APS) مهم است زیرا لخته شدن خون می‌تواند عواقب جدی داشته باشد.
تشخیص سندرم آنتی فسفولیپید (APS) بر اساس نتایج آزمایش خون خاص و ارزیابی پزشکی است.
اگر پزشک به وجود سندرم آنتی فسفولیپید (APS) مشکوک باشد، معمولاً به یکی از این متخصص‌ها ارجاع داده می‌شوید:
هماتولوژیست (متخصص شرایط و بیماری‌هایی که خون را تحت تاثیر قرار می‌دهد)
روماتولوژیست (متخصص در شرایط و بیماری‌هایی که بر سیستم ایمنی بدن تاثیر می‌گذارد)
آزمایش خون خاص
برای تشخیص سندرم آنتی فسفولیپید (APS)، خون باید از نظر آنتی بادی‌های غیر طبیعی آنتی فسفولیپید که خطر لخته شدن خون را افزایش می‌دهند، آزمایش شود.
این نیاز به آزمایش خونی دارد که به طور خاص برای جستجوی این آنتی بادی‌ها طراحی شده است.
تشخیص این سندرم تنها پس از ۲ نتیجه غیرطبیعی آزمایش خون، با حداقل فاصله ۱۲ هفته بین آنها امکان پذیر است.
این به این دلیل است که آنتی بادی‌های بی ضرر آنتی فسفولیپید گاهی اوقات می‌توانند برای مدت کوتاهی در بدن ایجاد شوند.
معمولاً این نتیجه یک عفونت یا یک عارضه جانبی داروهایی مانند آنتی بیوتیک است.
اگر در اولین آزمایش خون، آنتی بادی‌های آنتی فسفولیپید شناسایی شوند، برای تأیید اینکه آیا آنتی بادی‌های غیرطبیعی همچنان وجود دارند، در تاریخ بعدی به آزمایش دیگری نیاز است.
ارزیابی پزشکی
اگر آزمایش‌های خون تأیید کنند که شما به سندرم آنتی فسفولیپید (APS) مبتلا هستید، تاریخچه پزشکی شما به دقت ارزیابی خواهد شد تا مشخص شود آیا قبلا دچار علائمی شده‌اید که ممکن است ناشی از APS بوده باشد.
تشخیص این سندرم معمولا در صورتی قابل تایید است که ۱ یا چند مورد لخته شدن خون تایید شده داشته باشید و این عوارض برای شما اتفاق بیفتد:
یک یا چند مورد سقط جنین دیررس بدون دلیل در هفته ۱۰ بارداری یا بعد از آن
یک یا چند مورد زایمان زودرس در هفته ۳۴ بارداری یا قبل از آن
سه یا چند مورد س قط جنین زودرس بدون دلیل قبل از هفته ۱۰ بارداری
درمان
بعدی
علل
قبلی