top of page

تشخیص- آرتریت روماتوئید (روماتیسم مفصلی)

تشخیص آرتریت روماتوئید (روماتیسم مفصلی) دشوار است زیرا شرایط و بیماری‌های بسیاری باعث خشکی و التهاب مفاصل می‌شوند و هیچ آزمایش قطعی برای این بیماری وجود ندارد.

اگر این علائم را دارید به پزشک عمومی مراجعه کنید تا ایشان بتواند علت را تعیین کند.

مراجعه به پزشک عمومی

پزشک عمومی یک معاینه فیزیکی انجام می‌دهد، مفاصل شما را از نظر وجود تورم بررسی می‌کند و حرکت آنها را ارزیابی می‌کند. پزشک عمومی همچنین از شما در مورد علائم شما می‌پرسد.

مهم است که همه علائم خود را به پزشک عمومی بگویید، نه فقط علائمی را که فکر می‌کنید مهم هستند، زیرا این کار به پزشک کمک می‌کند تا بطور صحیح بیماری را تشخیص دهد.

اگر پزشک عمومی فکر کند که مبتلا به آرتریت روماتوئید هستید، شما را به یک متخصص (روماتولوژیست) ارجاع می‌دهد.

آزمایش خون

پزشک عمومی ممکن است برای کمک به تأیید تشخیص٬ آزمایش خون را تجویز کند.

هیچ آزمایش خونی نمی‌تواند به طور قطعی ابتلا به آرتریت روماتوئید را ثابت یا رد کند، اما چندین آزمایش می‌توانند نشانه‌هایی از این بیماری را نشان دهند.

برخی از آزمایش‌های اصلی خون مورد استفاده عبارتند از:

  • نرخ رسوب گلبول قرمز (ESR) - که می‌تواند به ارزیابی میزان التهاب در بدن کمک کند

  • پروتئین واکنشی سی (CRP) - آزمایش دیگری که می‌تواند به اندازه‌گیری میزان التهاب کمک کند

  • شمارش کامل خون -  از این آزمایش می‌توان برای کمک به رد سایر علل احتمالی علائم شما و همچنین ارائه شاخصی از سلامت عمومی شما استفاده کرد.

آزمایش شمارش کامل خون همچنین می‌تواند برای بررسی کم خونی (آنمی) استفاده شود. کم خونی به این معنی است که خون به دلیل کمبود سلول‌های خونی قادر به حمل اکسیژن کافی نیست.

کم خونی در افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید شایع است، اگرچه کم خونی داشتن ثابت نمی‌کند که شما آرتریت روماتوئید دارید.

فاکتور روماتوئید و آنتی بادی‌های ضد CCP

یکی از آزمایش‌های خون، میزان فاکتورهای روماتوئید را در خون اندازه‌گیری می‌کند. فاکتورهای روماتوئید پروتئین‌هایی هستند که سیستم ایمنی بدن هنگام حمله به بافت سالم تولید می‌کند.

بیش از نیمی از افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید در شروع بیماری، سطح بالایی از فاکتورهای روماتوئید در خون دارند، اما حدود ۱ نفر از هر ۲۰ نفر بدون آرتریت روماتوئید نیز آزمایش مثبت دارند.

همچنین یک آزمایش خون مرتبط به نام آزمایش آنتی بادی‌های CCP در دسترس است. آنتی‌بادی‌های CCP نیز توسط سیستم ایمنی ساخته می‌شوند.

افرادی که آزمایش آن‌ها برای آنتی‌بادی‌های ضد CCP مثبت باشد، به احتمال زیاد دچار آرتریت روماتوئید می‌شوند، اما همه افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید این آنتی‌بادی را ندارند.

کسانی که آزمایش آن‌ها برای هر دو فاکتور روماتوئید و آنتی‌بادی ضد CCP مثبت باشد، ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به آرتریت روماتوئید شدید باشند که نیاز به سطوح بالاتری از درمان دارد.

اسکن‌های مفصلی

ممکن است برای بررسی التهاب و آسیب مفصل اسکن‌هایی انجام شود.

این اسکن‌ها می‌توانند به تمایز بین انواع آرتریت کمک کنند و برای بررسی روند پیشرفت بیماری در طول زمان مورد استفاده قرار گیرند.

اسکن‌هایی که ممکن است برای تشخیص و نظارت بر آرتریت روماتوئید انجام شود عبارتند از:

ارزیابی توانایی فیزیکی شما

اگر تشخیص داده شده است که مبتلا به آرتریت روماتوئید هستید، متخصص شما یک ارزیابی انجام می‌دهد تا ببیند چقدر خوب با کارهای روزمره کنار می‌آیید.

ممکن است از شما خواسته شود که پرسشنامه‌ای را در مورد اینکه چقدر می‌توانید کارهایی مانند لباس پوشیدن، راه رفتن و غذا خوردن را انجام دهید و قدرت گرفتن شما چقدر خوب است، تکمیل کنید.

این ارزیابی ممکن است پس از درمان شما تکرار شود تا ببینید آیا بهبودی داشته‌اید یا خیر.


درمان

بعدی

علل

قبلی

bottom of page