علائم - پره اکلامپسی
پره اکلامپسی به ندرت قبل از هفته بیستم بارداری اتفاق میافتد.
اگرچه کمتر رایج است، این عارضه همچنین میتواند برای اولین بار در ۴ هفته اول پس از زایمان ایجاد شود.
اکثر افراد فقط علائم خفیفی را تجربه میکنند، اما در صورت بروز علائم شدید یا عوارض، مدیریت این عارضه مهم است.
به طور کلی، هر چه زودتر پره اکلامپسی ایجاد شود، وضعیت شدیدتر خواهد بود.
علائم و نشانههای اولیه
در ابتدا، پره اکلامپسی باعث این عوارض میشود:
پروتئین در ادرار (پروتئینوری)
احتمالاً متوجه هیچ یک از این علائم نخواهید شد، اما پزشک عمومی یا مامای شما باید آنها را در طول معاینات معمول دوران بارداری تشخیص دهد.
فشار خون بالا به تنهایی نشان دهنده پره اکلامپسی نیست.
اما اگر در همان زمانی که فشار خون بالا است، پروتئین در ادرار نیز یافت شود، نشانگر خوبی برای این بیماری است.
درباره تشخیص پره اکلامپسی بیشتر بخوانید.
علائم بیشتر
با پیشرفت پره اکلامپسی، ممکن است این علائم ایجاد شوند:
سردردهای شدید
مشکلات بینایی، مانند تاری یا دیدن نورهای چشمک زن
درد زیر دندهها
استفراغ
تورم ناگهانی پاها، مچ پا، صورت و دستها
اگر متوجه علائم پره اکلامپسی شدید، فوراً از طریق تماس با پزشک عمومی یا اورژانس محلی مشاوره پزشکی دریافت کنید.
بدون درمان فوری، پره اکلامپسی ممکن است منجر به تعدادی از عوارض جدی شود، از جمله:
تشنج (اکلامپسی)
سندرم هلپ HELLP (اختلال ترکیبی کبد و لخته شدن خون)
اما این عوارض نادر هستند.
درباره عوارض پره اکلامپسی بیشتر بخوانید.
علائم در جنین
علامت اصلی پره اکلامپسی در جنین، رشد آهسته است. این به دلیل کمبود خونرسانی از طریق جفت به جنین ایجاد میشود.
جنین در حال رشد اکسیژن و مواد مغذی کمتری نسبت به نیاز خود دریافت میکند که میتواند بر رشد او تأثیر بگذارد. این به محدودیت رشد داخل رحمی یا جنینی معروف است.
اگر رشد جنین شما کندتر از حد معمول باشد، این موضوع معمولاً در طول معاینات روتین دوران بارداری شما مشخص میشود.