علل - پره اکلامپسی
تصور می‌شود پره اکلامپسی به دلیل رشد نامناسب جفت به علت مشکل در رگ‌های خونی که آن را تغذیه می‌کنند، ایجاد می‌شود. علت دقیق آن به طور کامل شناخته نشده است.
جفت جنین
جفت جنین عضوی است که منبع خون مادر را به خون نوزاد متولد نشده‌اش (جنین) مرتبط می‌کند.
غذا و اکسیژن از طریق جفت از مادر به جنین منتقل می‌شود. مواد زائد می‌توانند از جنین به مادر بازگردند.
برای حمایت از رشد جنین، جفت به خون‌رسانی زیاد و دائمی از مادر نیاز دارد.
در پره اکلامپسی، جفت خون کافی دریافت نمی‌کند. این ممکن است به این دلیل باشد که جفت در نیمه اول بارداری به درستی رشد نکرده است.
مشکل جفت به این معنی است که خون‌رسانی بین مادر و جنین مختل می‌شود.
سیگنال‌ها یا مواد ناشی از جفت آسیب دیده بر رگ‌های خونی مادر تأثیر می‌گذارد و باعث فشار خون بالا می‌شود.
در همین زمان، مشکلات کلیوی ممکن است باعث شود پروتئین‌های مهمی که باید در خون مادر باقی بمانند، به ادرار او نشت کنند و در نتیجه پروتئین در ادرار (پروتئینوری) ایجاد شود.
چه عواملی باعث مشکلات جفت می‌شود؟
در مراحل اولیه بارداری، تخمک بارور شده در دیواره رحم (لایه داخلی رحم) لانه‌گزینی می‌کند. رحم عضوی است که جنین در دوران بارداری در آن رشد می‌کند.
تخمک بارور شده٬ رشدهای ریشه-مانندی به نام ویلوس تولید می‌کند که به چسبیدن آن به دیواره رحم کمک می‌کند.
ویلوس‌ها از طریق رگ‌های خونی در رحم تغذیه می‌شوند و در نهایت به جفت تبدیل می‌شوند.
در مراحل اولیه بارداری، این رگ‌های خونی تغییر شکل می‌دهند و پهن‌تر می‌شوند.
اگر رگ‌های خونی به طور کامل تغییر شکل ندهند، احتمالاً جفت به دلیل اینکه مواد مغذی کافی دریافت نمی‌کند، به درستی رشد نمی‌کند. این ممکن است منجر به پره اکلامپسی شود.
هنوز مشخص نیست که چرا رگ‌های خونی آنطور که باید تغییر شکل نمی‌دهند.
احتمالاً تغییرات وراثتی در ژن‌های شما نقش دارند، زیرا این وضعیت اغلب در اعضای یک خانواده دیده می‌شود. اما این فقط برخی موارد را توضیح می‌دهد.
چه کسانی بیشتر در معرض خطر هستند؟
برخی از عوامل شناسایی شده‌اند که می‌توانند احتمال ابتلا به پره اکلامپسی را افزایش دهند.
از جمله:
داشتن یک مشکل پزشکی موجود - مانند دیابت، بیماری کلیوی، فشار خون بالا، لوپوس یا سندرم آنتی فسفولیپید
سابقه پره اکلامپسی
همچنین برخی عوامل٬ خطر را به میزان کمی افزایش می‌دهند.
اگر ۲ مورد یا بیشتر از این موارد را با هم داشته باشید، احتمال دچار شدن شما به این عارضه بیشتر است:
این اولین بارداری شما است - پره اکلامپسی در اولین بارداری نسبت به بارداری‌های بعدی بیشتر احتمال دارد اتفاق بیفتد
حداقل ۱۰ سال از آخرین بارداری شما گذشته است
سابقه خانوادگی این عارضه را دارید - برای مثال، مادر یا خواهر شما دچار پره اکلامپسی شده است
سن شما بالای ۴۰ سال است
در شروع بارداری چاق بوده اید - به این معنی که شاخص توده بدنی (بی ام آی) ۳۵ یا بیشتر داشتید.
شما منتظر دوقلو یا بیشتر هستید، مانند دوقلو یا سه قلو
اگر شما در معرض خطر بالای ابتلا به پره اکلامپسی هستید، ممکن است به شما توصیه شود که از هفته دوازدهم بارداری تا زمان تولد نوزاد، روزانه ۷۵ تا ۱۵۰ میلی‌گرم آسپرین مصرف کنید.
شواهد نشان می‌دهد که این می‌تواند احتمال ابتلا به این عارضه را کاهش دهد.
تشخیص
بعدی
علائم
قبلی