خطرات - پیوند ریه
پیوند ریه یک عمل پیچیده است و خطر عوارض آن بالاست.
برخی از عوارض مربوط به خود عمل است. برخی دیگر نتیجه داروی سرکوب کننده سیستم ایمنی هستند که برای جلوگیری از رد شدن ریههای جدید توسط بدن لازم است.
واکنش بازکاشت
واکنش بازکاشت عارضه شایعی است که تقریبا بر همه افراد دارای پیوند ریه تأثی ر میگذارد.
اثرات جراحی و قطع جریان خون باعث پر شدن ریهها از مایع میشود.
علائم عبارتند از:
علائم معمولاً ۵ روز پس از پیوند در بدترین حالت خود هستند.
این مشکلات به تدریج بهبود مییابند و اکثر افراد تا ۱۰ روز پس از پیوند بدون علائم هستند.
رد شدن پیوند
رد شدن یک واکنش طبیعی بدن است. هنگامی که یک اندام جدید پیوند زده میشود، سیستم ایمنی بدن شما آن را به عنوان یک تهدید در نظر میگیرد و آنتی بادیهایی علیه آن تولید میکند که میتواند مانع از عملکرد صحیح آن شود.
برخی از افراد، معمولا در طی ۳ تا ۶ ماه اول پس از پیوند، دچار رد پیوند میشوند.
تنگی نفس، خستگی مفرط و سرفه خشک همگی از علائم رد پیوند هستند، اگرچه موارد خفیف ممکن است همیشه علائم ایجاد نکنند.
رد پیوند حاد معمولاً به درمان با داروهای استروئیدی پاسخ میدهد.
سندرم برونشیولیت انسدادی
سندرم برونشیولیت انسدادی (BOS) شکل دیگری از رد پیوند است که معمولاً در سال اول پس از پیوند رخ میدهد، اما ممکن است تا یک دهه بعد نیز رخ دهد.
در این سندرم، سیستم ایمنی باعث التهاب مجرای هوایی داخل ریهها میشود که باعث انسداد جریان اکسیژن از طریق ریهها میشود.
علائم عبارتند از:
تنگی نفس
سرفه خشک
خس خس سینه
سندرم برونشیولیت انسدادی (BOS) ممکن است با داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی درمان شود.
اختلال لنفوپرولیفراتیو پس از پیوند
پس از انجام پیوند ریه، خطر ابتلا به لنفوم (معمولاً لنفوم غیر هوچکین) افزایش مییابد، اگرچه احتمال ابتلا به آن نادر ا ست. لنفوم نوعی سرطان است که گلبولهای سفید را تحت تاثیر قرار میدهد.
این عارضه به عنوان اختلال لنفوپرولیفراتیو پس از پیوند (PTLD) شناخته میشود.
این اختلال زمانی اتفاق میافتد که یک عفونت ویروسی (معمولاً ویروس اپشتین بار) در نتیجه استفاده از داروهای سرکوبکننده سیستم ایمنی بدن که برای جلوگیری از رد عضو جدید بدن شما استفاده میشوند، ایجاد میشود.
معمولاً میتوان با کاهش یا قطع درمان سرکوب کننده سیستم ایمنی آن را درمان کرد.
عفونت
خطر عفونت برای افرادی که پیوند ریه انجام دادهاند به دلایل متعددی بیشتر از حد متوسط است.
عفونتهای رایج پس از پیوند عبارتند از:
پنومونی (ذات الریه) باکتریایی یا ویروسی
آسپرژیلوزیس، نوعی عفونت قارچی ناشی از هاگ است
استفاده طولانی مدت از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی
مصرف داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی پس از هر نوع پیوند ضروری است، اگرچه آنها خطر ابتلا به سایر بیماریها را افزایش میدهند، از جمله:
برخی از سرطانها
سرطان
افرادی که پیوند ریه انجام داده اند در آینده خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان دارند.
این سرطان معمولا یکی از این موارد است:
لنفوم غیر هوچکین، سرطان سیستم لنفاوی
به دلیل این افزایش خطر، ممکن است معاینات منظم برای این نوع سرطانها توصیه شود.