درمان - نورالژی پس از تبخال
درمان
کارهایی وجود دارد که خودتان میتوانید برای کاهش ناراحتی نورالژی پس از تبخال (دردهای پس از زونا) انجام دهید. همچنین میتوان از دارو برای کمک به تسکین درد استفاده کرد.
خودیاری
برای کمک به کاهش درد و تحریک نورالژی پس از تبخال:
لباسهای راحت بپوشید - لباسهای نخی یا ابریشمی معمولاً باعث تحریک کمتری میشوند
سعی کنید ناحیه دردناک را با چسب زخم یا یک پانسمان پلاستیکی زخم بپوشانید تا از آن محافظت شود
از کمپرس سرد استفاده کنید - برای برخی افراد پیچیدن کیسه یخ در حوله برای قرار دادن روی ناحیه آسیب دیده برای خنک کردن پوست مفید است، اما یخ را مستقیماً روی پوست نزنید
داروهایی برای نورالژی پس از تبخال
داروها ممکن است درد را به طور کامل متوقف نکنند، اما میتوانند به کاهش آن کمک کنند. ممکن است لازم باشد انواع مختلفی از داروها را امتحان کنید تا دارو یا ترکیبی از داروهایی را پیدا کنید که بهترین کارایی را برای شما دارد.
مسکنهای رایج معمولاً برای نورالژی پس از تبخال مؤثر نیستند. اما پزشک عمومی شما ممکن است استفاده از استامینوفن یا استامینوفن کدئین را در ابتدا تجویز کند تا ببیند آیا تاثیری دارد یا خیر.
برخی از داروهایی که برای درمان افسردگی استفاده میشوند برای درد عصبی نیز موثر هستند، بنابراین ممکن است به شما توصیه شود یکی از اینها را امتحان کنید.
داروهای ضد افسردگی
آمی تریپتیلین و دولوکستین دو داروی اصلی ضد افسردگی هستند که برای نورالژی پس از هرپس تجویز میشوند.
معمولاً با دوز کم شروع میکنید که با توجه به مزایا و عوارض جانبی ممکن است افزایش یابد. ممکن است چند هفته طول بکشد تا اثرات کامل را احساس کنید.
عوارض جانبی رایج شامل خشکی دهان، یبوست، سرگیجه و خواب آلودگی است. همه دچار عوارض جانبی نمیشوند.
اگر این داروها پس از چند هفته همچنان موثر نبودند یا عوارض جانبی قابل توجهی داشتند، برای جلوگیری از عوارض قطع مصرف، دوز شما باید به تدریج کاهش یابد.
داروهای ضد تشنج
گاباپنتین و پرهگابالین دو ضد تشنج اصلی هستند که برای نورالژی پس از تبخال تجویز میشوند.
مانند داروهای ضدافسردگی که برای نورالژی پس از تبخال استفاده میشوند، باید با دوز کم شروع شوند که به تدریج طی چند روز یا چند هفته افزایش مییابد. آنها همچنین معمولاً باید چند هفته قبل از شروع اثر مصرف شوند.
همه افراد هنگام مصرف گاباپنتین و پرهگابالین دچار عوارض جانبی نمیشوند. عوارض جانبی احتمالی میتواند شامل سرگیجه، خواب آلودگی، ضعف حافظه، افزایش اشتها و افزایش وزن باشد.
اگر این داروها پس از چند هفته همچنان موثر نبودند یا عوارض جانبی قابل توجهی داشتند، باید دوز شما به تدریج کاهش یابد.
کرم و چسبهای پوستی برای نورالژی پس از تبخال
پزشک عمومی شما میتواند درمانهایی را تجویز کند که به طور مستقیم روی ناحیه دردناک اعمال میکنید.
اگر درد شما خفیف است یا نمیتوانید از داروهای ضد افسردگی یا ضد تشنج استفاده کنید، پزشک شما ممکن است این درمانها را توصیه کند. یا اگر درد شما شدید باشد، پزشک عمومی شما ممکن است آنها را برای استفاده با داروهای دیگر تجویز کند.
چسبهای لیدوکائین
چسبهای لیدوکائین٬ چسبهای پوستی مشابه چسب زخم هستند که حاوی بیحسی موضعی هستند. آنها زمانی که درد بر خواب یا فعالیت روزانه تأثیر میگذارد میتوانند مفید باشند. نباید آنها را بیش از ۱۲ ساعت متوالی استفاده کرد.
کرم کپسایسین
پزشک عمومی شما میتواند کپسایسین را به عنوان یک کرم با دوز کم برای دردهای عصبی تجویز کند. میتواند از ارسال پیامهای درد توسط اعصاب به مغز جلوگیری کند.
آن را چند بار در روز روی ناحیه آسیب دیده استفاده کنید، اما فقط زمانی که راشهای زونا خوب شده است. این کرم با تغییر نحوه عملکرد پایانههای عصبی کار میکند.
از چسبهای کپسایسین با مقاومت بالا نیز میتوان برای درمان نورالژی پس از تبخال استفاده کرد.
آنها در کلینیکهای تخصصی درد در دسترس هستند و به عنوان یک درمان واحد در کلینیک یا بیمارستان اعمال میشوند. در صورت موثر بودن، درمان را میتوان تکرار کرد. با توجه به بهبود علائم شما این معمولاً هر چند ماه یکبار خواهد بود.
سایر درمانها
اگر درد شما با وجود درمان بدتر شد، ممکن است برای درمان نورالژی پس از تبخال به یک کلینیک تخصصی درد ارجاع شوید. در حالی که منتظر قرار ملاقات خود هستید، ممکن است دارویی به نام ترامادول به شما پیشنهاد شود.
ترامادول در صورت مصرف طولانیمدت میتواند اعتیاد آور باشد، بنابراین باید در کوتاهترین زمان ممکن تجویز شود و اگر اثری ندارد باید مصرف آن را متوقف کنید.
اگر داروهای دیگر کمکی نکردهاند، ممکن است مسکنهای قویتری مانند داروهای مبتنی بر مورفین توصیه شود. این داروها را می توان توسط پزشک عمومی شروع کرد اما ممکن است نیاز به بررسی توسط متخصص درد داشته باشد. اگر این داروها کمکی نکرد، باید متوقف شوند.