نوروپاتی محیطی
نوروپاتی محیطی زمانی ایجاد می‌شود که اعصاب در اندام‌های بدن مانند دست‌ها، پاها و بازوها آسیب می‌بینند. علائم با توجه به اینکه کدام اعصاب تحت تاثیر قرار گرفته‌اند متفاوت است.
تخمین زده می‌شود که تقریباً ۱ نفر از هر ۱۰ نفر بالای ۵۵ سال تحت تاثیر نوروپاتی محیطی قرار دارند.
سیستم عصبی محیطی
سیستم عصبی محیطی شبکه‌ای از اعصاب است که در خارج از سیستم عصبی مرکزی (مغز و نخاع) قرار دارد.
این شامل انواع مختلفی از اعصاب با عملکردهای خاص خود است، از جمله:
اعصاب حسی - مسئول انتقال احساسات مانند درد و لمس
اعصاب حرکتی - مسئول کنترل عضلات
اعصاب خودمختار - مسئول تنظیم عملکردهای خودکار بدن مانند فشار خون و عملکرد مثانه
علائم نوروپاتی محیطی
علائم اصلی نوروپاتی محیطی می‌تواند شامل این موارد باشد:
بی حسی و سوزن سوزن شدن در پاها یا دست‌ها
درد تیز و ناگهانی و سوزش در نواحی آسیب دیده
از دست دادن تعادل و هماهنگی
ضعف عضلانی به خصوص در پاها
این علائم معمولا ثابت هستند، اما ممکن است بیایند و بروند.
چه زمانی به پزشک عمومی مراجعه کنیم
اگر علائم اولیه نوروپاتی محیطی را دارید، مهم است که به پزشک عمومی مراجعه کنید.
از جمله:
درد، سوزن سوزن شدن یا از دست دادن احساس در پاها
از دست دادن تعادل یا ضعف
بریدگی یا زخم روی پای شما که بهتر نمی‌شود
همچنین توصیه می‌شود افرادی که در معرض خطر بالای نوروپاتی محیطی هستند، مانند افراد مبتلا به دیابت، معاینات منظم داشته باشند.
یک پزشک عمومی در مورد علائم شما سوال خواهد پرسید و ممکن است برای کمک به شناسایی علت اصلی برخی آزمایش‌ها را ترتیب دهد.
ممکن است به یک متخصص مغز و اعصاب ارجاع داده شوید.
به طور کلی، هر چه تشخیص نوروپاتی محیطی زودتر انجام شود، احتمال محدود کردن آسیب و جلوگیری از عوارض بیشتر بهتر است.
درباره تشخیص نوروپاتی محیطی بیشتر بدانید
علل نوروپاتی محیطی
دیابت (هم نوع ۱ و هم نوع ۲) شایع‌ترین علت نوروپاتی محیطی است.
با گذشت زمان، سطح بالای قند خون مرتبط با دیابت می‌تواند به اعصاب آسیب برساند.
این نوع آسیب عصبی به عنوان پلی نوروپاتی دیابتی شناخته می‌شود.
نوروپاتی محیطی همچنین می‌تواند علل متعدد دیگری داشته باشد.
به عنوان مثال، می‌تواند ناشی از این موارد باشد:
آسیب فیزیکی به اعصاب
عفونت ویروسی، مانند زونا
عارضه جانبی برخی داروها یا نوشیدن بیش از حد الکل
افرادی که در معرض افزایش خطر نوروپاتی محیطی هستند ممکن است معاینات منظم داشته باشند تا عملکرد عصبی آنها ارزیابی شود.
درمان نوروپاتی محیطی
درمان نوروپاتی محیطی به علائم و علت اصلی بستگی دارد.
همه علل اصلی نوروپاتی قابل درمان نیستند.
به عنوان مثال، اگر دیابت دارید، ممکن است کنترل بهتر سطح قند خون، ترک سیگار و کاهش مصرف الکل مفید باشد.
درد عصبی ممکن است با داروهای تجویزی به نام عوامل درد نوروپاتیک درمان شود، زیرا مسکن‌های استاندارد اغلب موثر نیستند.
اگر علائم دیگری مرتبط با نوروپاتی محیطی دارید، ممکن است نیاز به درمان جداگانه داشته باشند.
برای مثال، درمان ضعف عضلانی ممکن است شامل فیزیوتراپی و وسایل کمک حرکتی باشد.
عوارض نوروپاتی محیطی
چشم انداز نوروپاتی محیطی با توجه به علت زمینه‌ای و اعصابی که آسیب دیده است متفاوت است.
اگر علت زمینه‌ای درمان شود، برخی موارد ممکن است با گذشت زمان بهتر شود، در حالی که در برخی افراد آسیب ممکن است دائمی باشد یا با گذشت زمان به تدریج بدتر شود.
اگر علت اصلی نوروپاتی محیطی درمان نشود، ممکن است در معرض خطر ابتلا به عوارض بالقوه جدی مانند زخم پای عفونی باشید.
این در صورت عدم درمان می‌تواند منجر به قانقاریا شود و در موارد شدید ممکن است نیاز به قطع پا باشد.
نوروپاتی محیطی ممکن است بر اعصابی که عملکردهای خودکار قلب و سیستم گردش خون (نوروپات ی خودمختار قلبی عروقی) را کنترل می‌کنند تأثیر بگذارد.
ممکن است برای افزایش فشار خون خود به درمان یا در موارد نادر به ضربان ساز نیاز داشته باشید.
در مورد عوارض نوروپاتی محیطی بیشتر بدانید
انواع مختلف نوروپاتی محیطی
نوروپاتی محیطی ممکن است این اعصاب را تحت تأثیر قرار دهد:
فقط ۱ عصب (مونونوروپاتی)
چندین عصب (مونونوریت مولتی‌پلکس)
تمام اعصاب بدن (پلی نوروپاتی)
پلی نوروپاتی شایع ترین نوع است و ابتدا طولانی ترین اعصاب را تحت تأثیر قرار می‌دهد، بنابراین علائم معمولاً در پاها شروع می‌شود.
با گذشت زمان، به تدریج روی اعصاب کوتاه‌تر تأثیر می‌گذارد، بنابراین به نظر می‌رسد که به سمت بالا گسترش می‌یابد و بعداً روی دست‌ها تاثیر می‌گذارد.
