نارکولپسی
نارکولپسی (حمله خواب) یک بیماری مغزی نادر و طولانی مدت است که می‌تواند مانع از انتخاب زمان بیداری یا خواب فرد شود.
مغز قادر به تنظیم طبیعی الگوهای خواب و بیداری نیست که می‌تواند منجر به این موارد شود:
خواب آلودگی بیش از حد در طول روز - احساس خواب آلودگی شدید در طول روز و مشکل در تمرکز و بیدار ماندن
حملات خواب - به طور ناگهانی و بدون هشدار به خواب رفتن
کاتاپلکسی - از دست دادن موقت کنترل عضلات که منجر به ضعف و افتادن احتمالی می‌شود، اغلب در پاسخ به احساساتی مانند خنده و عصبانیت.
فلج خواب - ناتوانی موقت در حرکت یا صحبت هنگام بیدار شدن یا به خواب رفتن
رویای بیش از حد و بیدار شدن در شب - رویاها اغلب با به خواب رفتن شما (توهمات هیپناگوژیک) یا درست قبل یا در حین بیداری (توهمات هیپنوپامپیک) ظاهر می‌شوند.
نارکولپسی باعث مشکلات جدی یا طولانی مدت جسمی نمی‌شود، اما می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر زندگی روزمره داشته باشد و مقابله با آن از نظر عاطفی دشوار باشد.
در تلاش برای جلوگیری از حملات، برخی افراد ممکن است از نظر عاطفی منزوی و منزوی شوند.
درباره علائم نار کولپسی بیشتر بدانید.
چه چیزی باعث نارکولپسی می‌شود؟
نارکولپسی اغلب به دلیل کمبود نوعی ماده شیمیایی در مغز به نام هیپوکرتین (همچنین به عنوان اورکسین شناخته می‌شود) ایجاد می‌شود. این ماده شیمیایی بیداری را تنظیم می‌کند.
تصور می‌شود که کمبود هیپوکرتین ناشی از حمله اشتباه سیستم ایمنی به سلول‌های تولیدکننده آن یا گیرنده‌هایی است که به آن اجازه کار می‌دهند.
اما این همه موارد نارکولپسی را توضیح نمی‌دهد و علت دقیق این مشکل اغلب مشخص نیست.
عواملی که به عنوان محرک‌های احتمالی نارکولپسی پیشنهاد شده‌اند عبارتند از:
تغییرات هورمونی، که می‌تواند در دوران بلوغ یا یائسگی رخ دهد
استرس روانی عمده
عفونت، مانند آنفولانزای خوکی، یا دارویی که برای واکسیناسیون علیه آن استفاده می‌شود (پاندمریکس)
درباره علل نارکولپسی بیشتر بدانید.
چه کسانی تحت تأثیر قرار می‌گیرند؟
تشخیص دقیق تعداد افراد مبتلا به نارکولپسی دشوار است زیرا تصور می‌شود بسیاری از موارد گزارش نشده است.
تصور می شود که مردان و زنان به طور مساوی تحت تأثیر نارکولپسی قرار می‌گیرند، اگرچه برخی مطالعات نشان داده‌اند که این وضعیت ممکن است در مردان شایع تر باشد.
علائم نارکولپسی اغلب در دوران نوجوانی شروع می‌شود، اگرچه معمولاً بین سنین ۲۰ تا ۴۰ سالگی تشخیص داده می‌شود.
تشخیص نارکولپسی
اگر فکر می‌کنید ممکن است نارکولپسی داشته باشید به پزشک عمومی مراجعه کنید. پزشک ممکن است در مورد عادات خواب شما و سایر علائمی که دارید سوالاتی بپرسد.
آنها همچنین ممکن است آزمایش‌هایی برای کمک به رد سایر شرایط و بیماری‌هایی که می‌تواند باعث خواب آلودگی بیش از حد در طول روز شود، مانند آپنه خواب، پاهای بی‌قرار در رختخواب و لگد زدن در خواب، یا کم کاری تیروئید انجام دهد.
در صورت لزوم، به متخصص اختلالات خواب ارجاع داده می‌شوید که الگوهای خواب شما را تجزیه و تحلیل می‌کند.
بنابراین معمولاً باید یک شب در یک مرکز خواب تخصصی بمانید تا بتوان جنبه‌های مختلف خواب شما را تحت نظر داشت.
درباره تشخیص نارکولپسی بیشتر بدانید.
درمان نارکولپسی
در حال حاضر هیچ درمان قطعی برای نارکولپسی وجود ندارد، اما ایجاد تغییراتی برای بهبود عادات خواب و مصرف دارو می‌تواند به کاهش تأثیر این بیماری بر زندگی روزمره شما کمک کند.
چرت زدن‌های مکرر و کوتاه در طول روز یکی از بهترین راه‌ها برای کنترل خواب آلودگی بیش از حد در طول روز است.
این ممکن است در محل کار یا مدرسه دشوار باشد، اما مشاوره با پزشک یا متخصص می‌تواند به شما در تنظیم برنامه‌ای برای چرت زدن و خواب بهتر کمک کند.
همچنین، داشتن یک روال منظم برای زمان خواب، مانند هر شب به رختخواب رفتن در ساعات مشخص، می‌تواند به بهبود کیفیت خواب شما کمک کند.
اگر علائم شم ا به ویژه آزاردهنده است، ممکن است دارویی برای شما تجویز شود که می‌تواند به کاهش خواب آلودگی در طول روز، جلوگیری از حملات کاتاپلکسی و بهبود خواب شما در شب کمک کند.
این داروها معمولاً به صورت قرص، کپسول یا محلول نوشیدنی روزانه مصرف می‌شوند.
درباره درمان نارکولپسی بیشتر بدانید.
نارکولپسی و رانندگی
اگر به نارکولپسی مبتلا هستید، ممکن است توانایی رانندگی شما تحت تاثیر قرار گیرد.
در این صورت، باید بلافاصله رانندگی را متوقف کنید و به مقامات مربوطه اطلاع دهید.
با توجه به محل زندگی شما و قوانین راهنمایی و رانندگی آنجا٬ احتمالا باید یک فرم پزشکی پر کنید تا وضعیت شما بررسی شود. اگر نارکولپسی شما به خوبی کنترل شده باشد و به طور منظم تحت بررسی قرار بگیرید، معمولاً می‌توانید مجدداً اجازه رانندگی دریافت کنید.
علائم
بعدی
