علل - نارکولپسی
تصور می‌شود بسیاری از موارد نارکولپسی ناشی از کمبود یک ماده شیمیایی مغز به نام هیپوکرتین (همچنین به نام اورکسین) است که خواب را تنظیم می‌کند.
تصور می‌شود این کمبود نتیجه حمله اشتباه سیستم ایمنی به قسمت‌هایی از مغز است که هیپوکرتین تولید می‌کنند.
اما کمبود هیپوکرتین در همه موارد علت آن نیست.
مشکل سیستم ایمنی
به طور معمول، آنتی بادی‌ها توسط بدن برای از بین بردن ارگانیسم‌ها و سموم حامل بیماری آزاد می‌شوند.
هنگامی که آنتی بادی‌ها به اشتباه به سلول‌ها و بافت‌های سالم حمله می‌کنند، به آن پاسخ خود ایمنی می‌گویند.
در سال ۲۰۱۰، دانشمندان سوئیسی کشف کردند که برخی از افراد مبتلا به نارکولپسی، آنتی بادی‌هایی علیه پروتئینی به نام تریب ۲ (trib 2) تولید می‌کنند.
«تریب ۲» توسط ناحیه‌ای از مغز تولید می‌شود که هیپوکرتین نیز تولید می‌کند. این منجر به کمبود هیپوکرتین می‌شود که باعث می‌شود مغز کمتر قادر به تنظیم چرخه‌های خواب باشد.
نتایج این تحقیقات ممکن است به توضیح علت نارکولپسی در بسیاری از موارد کمک کند، اما توضیح نمی‌دهد که چرا برخی از افراد مبتلا به این بیماری هنوز سطح تقریباً طبیعی هیپوکرتین تولید می‌کنند.
محرک‌های احتمالی
یک سری عوامل ممکن است خطر ابتلا به نارکولپسی یا ایجاد مشکل خود ایمنی را افزایش دهند.
از جمله:
یک نقص ژنتیکی ارثی
تغییرات هورمونی، از جمله تغییراتی که در دوران بلوغ یا یائسگی رخ می‌دهد
استرس روانی عمده
تغییر ناگهانی در الگوهای خواب
عفونت، مانند آنفولانزای خوکی یا عفونت استرپتوکوکی
دریافت نوعی واکسن آنفولانزا به نام پاندمریکس (Pandemrix)
تحقیقات هنوز تایید نکرده است که آیا همه اینها در نارکولپسی نقش دارند یا خیر.
واکسن پاندمریکس
تحقیقات انجام شده در سال ۲۰۱۳ نشان داد که واکسن آنفولانزای پاندمریکس، که در اپیدمی آنفولانزای خوکی در سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۰ استفاده شد، با بروز نارکولپسی در کودکان مرتبط است.
این خطر بسیار اندک است و احتمال ابتلا به نارکولپسی پس از تزریق دوز واکسن حدود ۱ در ۵۲ هزار تخمین زده می‌شود.
این واکسن دیگر در بسیاری از کشورها استفاده نمی‌شود.
تاثیر نارکولپسی بر خواب
مدت زمانی که فرد مبتلا به نارکولپسی صرف خواب می‌کند لزوماً با افرادی که دچار این عارضه نیستند٬ متفاوت نیست.
اما نارکولپسی می‌تواند چرخه خواب را به شدت تحت تاثیر قرار دهد و کیفیت خواب را کاهش دهد.
خواب از چرخه‌های فعالیت مغزی مختلفی تشکیل شده است که به عنوان حرکت سریع چشم (REM) و حرکت غیر سریع چشم (NREM) شناخته می‌شود.
در طول خواب حرکت سریع چشم (REM)، فعالیت مغز شما افزایش می‌یابد و ممکن است خواب ببینید.
خواب طبیعی ابتدا با ۳ مرحله خواب حرکت غیر سریع چشم (NREM) شروع می‌شود و به دنبال آن یک دوره کوتاه خواب حرکت سریع چشم (REM) شروع می‌شود.
سپس به طور متناوب چرخه خواب NREM و REM در طول شب انجام می‌شود. در اواخر شب، خواب REM برجسته‌تر است.
اگر نارکولپسی دارید، این الگو بسیار پراکنده تر است و ممکن است چندین بار در طول شب از خواب بیدار شوید.
همچنین ممکن است بعد از به خواب رفتن، خواب REM (حرکت سریع چشم) را زودتر از معمول تجربه کنید و در حالی که هنوز بیدار هستید، اثرات خواب REM مانند خواب دیدن و فلج خواب را احساس کنید.
نارکولپسی ثانویه
نارکولپسی گاهی اوقات می‌تواند نتیجه یک وضعیت یا بیماری زمینه‌ای باشد که به نواحی از مغز که هیپوکرتین تولید می‌کنند آسیب می‌رساند.
به عنوان مثال، نارکولپسی می‌تواند بعد از این موارد اتفاق بیوفتد:
نارکولپسی ناشی از یک بیماری زمینه‌ای قابل شناسایی، نارکولپسی ثانویه نامیده می‌شود.
تشخیص
بعدی
علائم
قبلی