درمان - ناباروری
درمان
درمان ناباروری به علت مشکل بستگی دارد.
ممکن است برخی از درمان‌ها در محل زندگی شما در دسترس نباشد و مجبور باشید نوع دیگری از درمان را انتخاب کنید یا برای دریافت درمان به جای دیگری مسافرت کنید.
همچنین ممکن است برخی از این درمان‌ها تحت پوشش بیمه‌های دولتی قرار گیرند٬ و یا شاید مجبور باشید هزینه آنها را پرداخت کنید.
۳ نوع اصلی درمان باروری وجود دارد:
داروها
عمل جراحی
باروری کمکی - از جمله لقاح داخل رحمی (IUI) و لقاح آزمایشگاهی (IVF)
داروها
داروهای رایج باروری عبارتند از:
کلومیفن - تشویق به آزادسازی ماهانه تخمک (تخمک گذاری) در زنانی که به طور منظم تخمک گذاری نمی‌کنند یا اصلا تخمک گذاری نمی‌کنند
تاموکسیفن - جایگزینی برای کلومیفن که ممکن است در صورت مشکلات تخمک گذاری به شما پیشنهاد شود
متفورمین - به ویژه برای زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) مفید است.
گنادوتروپین‌ها - می‌توانند به تحریک تخمک گذاری در زنان کمک کنند و همچنین ممکن است باروری را در مردان بهبود بخشند
هورمون آزاد کننده گنادوتروپین و آگونیست‌های دوپامین - انواع دیگر داروهای تجویز شده برای تحریک تخمک گذاری در زنان
برخی از این داروها ممکن است عوارض جانبی مانند تهوع، استفراغ، سردرد و گُر گرفتگی ایجاد کنند.
برای اطلاعات بیشتر در مورد عوارض جانبی احتمالی داروهای خاص با پزشک خود صحبت کنید.
داروهایی که تخمدان‌ها را تحریک می‌کنند برای زنان مبتلا به ناباروری غیرقابل توضیح توصیه نمی‌شود، زیرا مشخص نشده است که احتمال بارداری آنها را افزایش دهد.
عمل جراحی
انواع مختلفی از روش های جراحی وجود دارد که ممکن است برای بررسی مشکلات باروری و کمک به باروری مورد استفاده قرار گیرد.
جراحی لوله فالوپ
اگر لوله‌های فالوپ شما مسدود یا زخم شده است، ممکن است به جراحی برای ترمیم آنها نیاز داشته باشید.
جراحی می‌تواند برای برداشتن بافت زخم از لوله‌های فالوپ انجام شود تا عبور تخمک از آنها راحت‌تر شود.
موفقیت جراحی به میزان آسیب لوله‌های فالوپ شما بستگی دارد.
عوارض احتمالی جراحی لوله فالوپ شامل بارداری خارج رحمی است که در آن تخمک بارور شده خارج از رحم لانه می‌کند.
اندومتریوز، فیبروم و سندرم تخمدان پلی کیستیک
اندومتریوز وضعیتی است که در آن بافتی شبیه به پوشش رحم در مکان‌های دیگر خارج از رحم رشد می‌کند.
جراحی لاپاراسکوپی اغلب برای درمان اندومتریوز با از بین بردن یا برداشتن کیسه‌های پر از مایع به نام کیست استفاده می‌شود.
همچنین ممکن است برای برداشتن فیبروم‌های زیر مخاطی، که توده‌های کوچکی در رحم هستند، استفاده شود.
اگر سندرم تخمدان پلی کیستیک دارید٬ در صورتی که داروی تخمک گذاری جواب نداده باشد، ممکن است از یک عمل جراحی کوچک به نام سوراخکاری تخمدان لاپاراسکوپی استفاده کرد.
این شامل استفاده از گرما یا لیزر برای از بین بردن بخشی از تخمدان است.
درباره لاپاراسکوپی بیشتر بخوانید.
اصلاح انسداد اپیدیدیم و جراحی برای بازیابی اسپرم
اپیدیدیم ساختاری مارپیچی در بیضه‌ها است که به ذخیره و انتقال اسپرم کمک می‌کند.
گاهی اوقات اپیدیدیم مسدود می‌شود و از انزال طبیعی اسپرم جلوگیری می‌کند. اگر این باعث ناباروری شود، می‌توان از جراحی برای اصلاح انسداد استفاده کرد.
استخراج اسپرم از طریق جراحی ممکن است یک گزینه باشد اگر:
انسدادی دارید که مانع از انتشار اسپرم می‌شود
بدون لوله‌ای که اسپرم را از بیضه تخلیه می‌کند (واز دفران) به دنیا آمده‌اید.
عمل وازکتومی داشته‌اید یا عمل معکوس کردن وازکتومی شما ناموفق بوده است
جراحی استخراج معمولا ً تحت بی‌حسی موضعی انجام می‌شود، اما ممکن است با توجه به نوع عمل تحت بیهوشی عمومی انجام شود. معمولاً به عنوان یک عمل سرپایی انجام می‌شود.
در همان روز در مورد کیفیت بافت یا اسپرم جمع آوری شده به شما گفته می‌شود.
هر گونه اسپرم منجمد شده و برای استفاده در مرحله بعدی ذخیره می‌شود.
باروری کمکی
لقاح داخل رحمی (IUI)
لقاح داخل رحمی (IUI) که به عنوان لقاح مصنوعی نیز شناخته می‌شود، شامل وارد کردن اسپرم به داخل رحم از طریق یک لوله پلاستیکی نازک از طریق دهانه رحم است.
اسپرم ابتدا جمع آوری شده و در یک مایع شسته می‌شود. نمونه‌های با بهترین کیفیت (سریع‌ترین حرکت) انتخاب می‌شوند.
درباره لقاح داخل رحمی یا لقاح مصنوعی (IUI) بیشتر بخوانید.
لقاح آزمایشگاهی (IVF)
لقاح آزمایشگاهی (IVF)، زمانی است که یک تخمک در خارج از بدن بارور می‌شود. داروهای باروری برای تشویق تخمدان‌ها به تولید تخمک بیشتر از حد معمول مصرف می شود.
تخمک‌ها از تخمدان‌ها خارج شده و در آزمایشگاه با اسپرم بارور می‌شوند. سپس یک تخمک بارور شده (جنین) برای رشد و نمو به رحم بازگردانده می‌شود.
درباره لقاح آزمایشگاهی (IVF) بیشتر بخوانید.
تخمک و اسپرم اهدایی
اگر شما یا شریک زندگی‌تان مشکل ناباروری دارید، ممکن است بتوانید برای کمک به بارداری تخمک یا اسپرم اهدایی دریافت کنید. درمان با تخمک اهدایی معمولا با استفاده از لقاح آزمایشگاهی (IVF) انجام می‌شود.
در بسیاری از کشورها افرادی که برای اهدای تخمک یا اسپرم ثبت نام می‌کنند، دیگر نمی‌توانند ناشناس بمانند و باید اطلاعاتی درباره هویت خود ارائه دهند.
این به این دلیل است که بچه‌ای که در نتیجه تخمک یا اسپرم اهدایی به دنیا می‌آید، از نظر قانونی این حق را دارد که وقتی بالغ شد (در سن ۱۸ سالگی) هویت اهداکننده را پیدا کند.
خدمات درمانی
ممکن است برخی از درمان‌ها در منطقه شما در دسترس نباشند، بنابراین ممکن است نیاز باشد گزینه‌های دیگری را انتخاب کنید یا برای دریافت درمان به مکان دیگری سفر کنید.
همچنین، بعضی از این درمان‌ها ممکن است تحت پوشش بیمه‌های دولتی قرار گیرند، در حالی که برای برخی دیگر ممکن است مجبور باشید هزینه‌ها را به‌طور مستقیم پرداخت کنید.
انتخاب دقیق یک کلینیک خصوصی بسیار مهم است.
مهم است که یک کلینیک خصوصی را با دقت انتخاب کنید.
شما باید بدانید:
کدام کلینیک‌ها در دسترس هستند
چه درمان‌هایی ارائه می‌شود
میزان موفقیت درمان‌ها چقدر است
مدت لیست انتظار چقدر است
هزینه‌ها چه مقدار است
درخواست کنید که یک برنامه درمانی شخصی و کامل تهیه شود که به وضوح مشخص کند چه مواردی شامل آن است. این برنامه باید هزینه‌ها، نوع اسکن‌ها و داروهای ضروری را به طور دقیق توضیح دهد.
انتخاب یک کلینیک
اگر تصمیم به مراجعه به بخش خصوصی دارید، می‌توانید از پزشک عمومی مشاوره بگیرید. اطمینان حاصل کنید که کلینیکی را انتخاب می‌کنید که مجوز‌های مربوطه در محل زندگی شما را داشته باشد.
معمولا هر کشوری یک سازمان دولتی دارد که کلیه کلینیک‌های آن کشور را که درمان باروری از جمله ذخیره‌سازی تخمک، اسپرم یا جنین را ارائه می‌کنند، تنظیم و بازرسی می‌کند.
این سازمان را در محل زندگی خود پیدا کنید و در مورد کلینیک خود اطلاعات کسب کنید. تبلیغ‌های شبکه‌های اجتماعی قابل اعتماد نیستند.
درمان تکمیلی
هیچ مدرکی دال بر موثر بودن درمان‌های تکمیلی برای مشکلات ناباروری وجود ندارد.
تشخیص
قبلی