نارساخوانی (دیسلکسیا)
نارساخوانی (دیسلکسیا) یک مشکل رایج یادگیری است که عمدتاً باعث مشکلات خواندن، نوشتن و املا میشود.
این یک مشکل یادگیری خاص است، به این معنی که باعث ایجاد مشکل در برخی توانایی‌های مورد استفاده برای یادگیری مانند خواندن و نوشتن میشود.
بر خلاف ناتوانی یادگیری، هوش تحت تأثیر قرار نمی‌گیرد.
تخمین زده میشود که ۱ نفر از هر ۱۰ نفر دارای درجاتی از نارساخوانی است.
نارساخوانی یک مشکل مادام العمر است که می‌تواند روزانه چالش‌هایی ایجاد کند، اما حمایت‌هایی برای بهبود مهارت‌های خواندن و نوشتن و کمک به افراد در مدرسه و محل کار در دسترس است.
نشانه‌های نارساخوانی چیست؟
علائم نارساخوانی معمولاً زمانی آشکار میشود که کودک مدرسه را شروع می‌کند و شروع به تمرکز بیشتری روی یادگیری خواندن و نوشتن می‌کند.
فرد مبتلا به نارساخوانی ممکن است:
بسیار کُند بخواند و بنویسد
ترتیب حروف را در کلمات اشتباه بگیرد
حروفی که شبیه به هم به نظر می‌رسند را اشتباه بگیرد و حروف را اشتباه بنویسد (مانند «ذ» و «د»)
املا ضعیف یا ناسازگار داشته باشد
اطلاعات را زمانی که به صورت شفاهی گف ته میشود درک کند، اما با اطلاعاتی که نوشته شده مشکل داشته باشد
انجام یک مجموعه از دستورالعمل‌های نوشتاری برایش سخت باشد
در برنامه‌ریزی و سازماندهی مشکل داشته باشد
اما افراد مبتلا به نارساخوانی اغلب مهارت‌های خوبی در زمینه‌های دیگر مانند تفکر خلاق و حل مسئله دارند.
درباره علائم نارساخوانی بیشتر بخوانید.
کمک گرفتن
اگر فکر می‌کنید بچه‌تان ممکن است نارساخوانی داشته باشد، اولین قدم این است که با معلم او در مورد نگرانی‌های خود صحبت کنید.
آنها می‌توانند در صورت نیاز، حمایت بیشتری ارائه دهند.
اگر با وجود این حمایت، فرزندتان هنوز مشکل دارد، شما یا مدرسه می‌توانید درخواست ارزیابی از یک متخصص کنید.
متخصصان ممکن است شامل این افراد باشند:
متخصص یادگیری: برای ارزیابی مشکلات یادگیری خاص
روانشناس آموزشی: برای بررسی وضعیت تحصیلی و یادگیری
درمانگر گفتار و زبان: برای ارزیابی مشکلات گفتاری و زبانی
برای این ارزیابی‌ها می‌توانید از طریق مدرسه درخواست کنید یا به طور مستقیم ارتباط برقرار کنید با:
روانشناس آموزشی: از فهرست روانشناسان معتبر در وب‌سایت انجمن روانشناسی محلی
سازمان‌های داوطلبانه: مانند انجمن نارساخوانی محلی یا ملی، که می‌توانند ارزیابان واجد شرایط را معرفی کنند
درباره نحوه تشخیص نارساخوانی بیشتر بخوانید.
حمایت از افراد مبتلا به نارساخوانی
اگر بچه شما نارساخوانی دارد، ممکن است به حمایت آموزشی اضافی از مدرسه نیاز داشته باشد.
با حمایت مناسب، او می‌تواند در مدارس معمولی تحصیل کند، هرچند بعضی کودکان ممکن است از مدارس تخصصی نیز بهره‌مند شوند.
روش‌ها و حمایت‌هایی که می‌تواند به فرزندتان کمک کند عبارتند از:
تدریس فردی یا گروه‌های کوچک: دریافت آموزش یک به یک یا در گروه‌های کوچک از معلم متخصص
تکنیک‌های آموزشی: استفاده از روش‌های فونیک (شناسایی و پردازش صداها) و دیگر تکنیک‌های کمک‌آموزشی
فناوری‌های کمکی: استفاده از رایانه‌ها و نرم‌افزارهای تشخیص گفتار که می‌تواند خواندن و نوشتن را آسان‌تر کند
مدارس باید از دانش‌آموزان با نیازهای یادگیری خاص مانند نارساخوانی حمایت کنند و به کارکنان متخصص دسترسی داشته باشند.
برای بزرگسالان نیز، فناوری‌های کمکی مانند نرم‌افزارهای تشخیص گفتار و واژه‌پردازها می‌توانند مفید باشند.
کارفرمایان باید تنظیمات معقولی برای افراد مبتلا به نارساخوانی فراهم کنند، مثل دادن زمان اضافی برای برخی وظایف.
درباره نحوه مدیریت نارساخوانی بیشتر بخوانید.
گروه‌های پشتیبانی
علاوه بر سازمان‌های ملی که به نارساخوانی اختصاص دارند، تعدادی از انجمن‌های محلی نیز وجود دارند که می‌توانند کمک کنند. این انجمن‌ها به‌طور مستقل فعالیت می‌کنند و خدمات ویژه‌ای را ارائه می‌دهند.
خدمات این انجمن‌ها شامل:
کارگاه‌های آموزشی: برگزاری کارگاه‌ها و جلسات آموزشی برای ارتقاء آگاهی و مهارت‌ها در زمینه نارساخوانی
پشتیبانی محلی: ارائه مشاوره و پشتیبانی مستقیم به خانواده‌ها و افراد مبتلا به نارساخوانی در سطح محلی
دسترسی به اطلاعات: فراهم کردن اطلاعات و منابع مفید در مورد نارساخوانی و راه‌های مدیریت آن
چه چیزی باعث نارساخوانی میشود؟
افراد مبتلا به نارساخوانی ممکن است در تشخیص صداهای مختلف و ارتباط دادن آنها با حروف مشکل داشته باشند.
نارساخوانی هیچ ربطی به سطح کلی هوش فرد ندارد؛ یعنی کودکان و بزرگسالان با هر نوع توانایی فکری ممکن است از نارساخوانی رنج ببرند.
علت دقیق نارساخوانی هنوز به‌طور کامل مشخص نیست، اما به نظر می‌رسد که معمولاً به صورت ارثی از والدین به فرزندان منتقل میشود.
تصور میشود که ژن‌هایی که از والدین به ارث می‌رسند، ممکن است به‌طور خاص بر نحوه رشد برخی نواحی مغز در دوران کودکی تاثیر بگذارند و باعث بروز نارساخوانی شوند.
علائم
بعدی
