Intensive care ICU
مراقبت ویژه (آی سی یو)
واحدهای مراقبت ویژه (ICU) بخش‌های تخصصی بیمارستان هستند که به درمان و مراقبت از افراد بسیار بیمار می‌پردازند.
این واحدها دارای متخصصان آموزش دیده ویژه و تجهیزات نظارتی پیچیده‌ای هستند.
آی سی یو همچنین گاهی اوقات واحد سی سی یو یا واحد درمان فشرده (ITU) نامیده می‌شود.
چه زمانی به آی سی یو نیاز است؟
در صورتی که فردی به شدت بیمار باشد و نیاز به درمان فشرده و مراقبت دقیق داشته باشد یا اگر تحت عمل جراحی قرار گرفته و مراقبت‌های ویژه می‌تواند به بهبودی او کمک کند، به آی سی یو نیاز است.
بیشتر افراد در آی سی یو در یک یا چند عضو دچار مشکل می‌شوند. به عنوان مثال، ممکن است نتوانند به تنهایی نفس بکشند.
شرایط و موقعیت‌های مختلفی وجود دارد که می‌تواند به معنای نیاز فرد به آی سی یو باشد.
برخی از دلایل رایج عبارتند از:
تصادف جدی - مانند تصادف رانندگی، آسیب شدید به سر، زمین خوردن جدی یا سوختگی شدید
عفونت شدید - مانند سپسیس یا ذات الریه شدید
جراحی بزرگ - این می‌تواند بخشی از برنامه بهبودی شما باشد یا به عنوان یک اقدام اضطراری در صورت بروز عوارض به کار رود
مراقبت‌های ویژه (آی سی یو) شامل چه چیزی می‌شود؟
بیماران بستری در آی سی یو توسط تیمی از کارکنان مراقبت‌های ویژه به طور دقیق تحت مراقبت قرار می‌گیرند و توسط تعدادی لوله، سیم و کابل به تجهیزات متصل می‌شوند.
معمولاً برای هر ۱ یا ۲ بیمار یک پرستار وجود دارد.
از این تجهیزات برای نظارت بر سلامت و حمایت از عملکردهای بدن آنها تا زمان بهبودی استفاده می‌شود.
تجهیزاتی که ممکن است در آی سی یو استفاده شوند عبارتند از:
دستگاه ونتیلاتور - دستگاهی که به تنفس کمک می‌کند. یک لوله در دهان، بینی یا از طریق برش کوچکی در گلو (تراکئوستومی) قرار می‌گیرد
تجهیزات نظارتی - برای اندازه‌گیری عملکردهای مهم بدن مانند ضربان قلب، فشار خون و سطح اکسیژن در خون استفاده می‌شود
خطوط و پمپ‌های درون رگی - لوله‌هایی که برای تامین مایعات، تغذیه و دارو وارد رگ می‌شوند.
لوله‌های تغذیه - که از طریق بینی، برشی کوچک در شکم، یا داخل رگ قرار می‌گیرند، زمانی استفاده می‌شوند که فرد نمی‌تواند به طور طبیعی غذا بخورد
تخلیه کننده و سوندها - تخلیه کننده‌ها لوله‌هایی هستند که برای حذف هرگونه تجمع خون یا مایع از بدن استفاده می‌شوند. سوندها لوله‌های نازکی هستند که برای تخلیه ادرار وارد مثانه می‌شوند
فردی که در بخش آی‌سی‌یو است، اغلب داروهای مسکن و داروهایی مصرف می‌کند که باعث خواب‌آلودگی او می‌شود (آرام‌بخش).
این به این دلیل است که برخی از تجهیزات مورد استفاده ممکن است ناراحت کننده باشند.
بازدید از آی سی یو
آی سی یو اغلب می‌تواند مکانی طاقت‌فرسا هم برای بیمار و هم برای عزیزانش باشد.
آگاهی از آنچه که ممکن است پیش رو باشد، می‌تواند مفید باشد.
ساعت‌های ملاقات معمولاً بسیار انعطاف‌پذیر است، اما ممکن است مواقعی وجود داشته باشد که بازدید توصیه نمی‌شود، بنابراین بهتر است قبل از ورود بررسی کنید. تعداد افرادی که می‌توانند در اطراف تخت فرد باشند ممکن است محدود باشد.
برای کاهش خطر شیوع عفونت، از شما خواسته می‌شود هنگام ورود و خروج از واحد دست‌های خود را بشویید و ممکن است نتوانید چیزهایی مانند گل را وارد کنید. اگر مریض هستید از ملاقات خودداری کنید.
ممکن است شخصی که به ملاقات او می‌روید خواب آلود و گیج به نظر برسد. ممکن است کمی متورم به نظر برسد یا آسیب‌هایی مانند کبودی یا زخم داشته باشد. دیدن این موارد ممکن است ناراحت‌کننده باشد، اما کارکنان از راحتی او اطمینان حاصل می‌کنند.
یک سری لوله، سیم و کابل به بیمار متصل می‌شود که ممکن است در ابتدا نگران‌کننده به نظر برسد. اگر می‌خواهید بدانید از کارکنان بخواهید توضیح دهند که اینها چیست.
ممکن است صدای زنگ و بوق از تجهیزات بشنوید. این به کارکنان کمک می‌کند تا بیماران خود را تحت نظر داشته باشند.
معمولاً می‌توانید فرد را لمس کنید، او آرام کنید و با او صحبت کنید. شنیدن و شناخت صداهای آشنا ممکن است به او کمک کند، حتی اگر به نظر می‌رسد که پاسخ نمی‌دهند.
ممکن است بخواهید در مورد روز خود به او بگویید یا برایش کتاب یا روزنامه بخوانید.
می‌توانید چیزهایی برای راحتی بیشتر آنها با خود ببرید، اما قبل از آن از کارکنان اطلاعات بیشتری بگیرید.
کارکنان آی سی یو در طول بازدید شما آماده پاسخگویی به سوالات شما خواهند بود.
بهبودی از مراقبت‌های ویژه
هنگامی که فرد دیگر نیازی به مراقبت‌های ویژه ندارد، می‌تواند برای ادامه بهبودی به بخش دیگری منتقل شود و در نهایت به خانه برود.
برخی از افراد ممکن است بعد از چند روز آی سی یو را ترک کنند. برخی دیگر ممکن است نیاز داشته باشند ماه‌ها در آی سی یو بمانند یا ممکن است در آنجا بدتر شوند.
بسیاری از افرادی که آی سی یو را ترک می‌کنند بهبودی خوبی خواهند داشت.
اما گاهی اوقات ممکن است مشکلات مداومی وجود داشته باشد، مانند:
ضعف و سفتی
خستگی شدید و کمبود انرژی
کاهش اشتها و کاهش وزن
مشکلات خواب
افسردگی، اضطراب یا اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
مشکلات مربوط به توانایی‌های ذهنی - به عنوان مثال، ناتوانی در تفکر واضح و فراموشی
این مشکلات می‌تواند چندین ماه طول بکشد. اگر مشکلی دائمی برای شما یا یکی از عزیزانتان بوجود آمده، توصیه‌های پزشکی دریافت کنید.
برخی از افراد ممکن است برای بهبودی به حمایت و درمان مداوم (توان‌بخشی) نیاز داشته باشند.
تصمیم گیری در مورد مراقبت
اگر عزیز شما در آی سی یو بستری شده و بیدار است و می‌تواند ارتباط برقرار کند، در تصمیم‌گیری در مورد مراقبت‌های خود مشارکت کامل خواهد داشت.
اما اگر بیهوش است یا تحت آرام‌بخش قرار دارد، ممکن است نتواند رضایت (اجازه) خود را برای درمان یا عمل خاصی بدهد.
اگر او می‌دانسته که به مراقبت‌های ویژه می‌رود، ممکن است کسی را برای تصمیم‌گیری در مورد درمان به نمایندگی از خود تعیین کرده باشد یا تصمیم خود را از قبل مکتوب کرده باشد.
اگر این کار در شرایط اضطراری امکان‌پذیر نبود، کارکنان آی سی یو که از او مراقبت می‌کنند معمولاً تصمیم می‌گیرند که چه چیزی به نفع او است.
آنها تا حد امکان در مورد مسائل با شما و خانواده فرد صحبت خواهند کرد.