لکنت زبان
لکنت زبان بر گفتار تأثیر میگذارد و در دوران کودکی نسبتاً رایج است. همچنین میتواند تا بزرگسالی ادامه یابد.
لکنت زبان چیست؟
لکنت زبان هنگامی است که:
صداها یا هجاها را تکرار میکنید - برای مثال، گفتن "ما ما ما در"
صداها را طولانیتر میکنید - به عنوان مثال، "ممممممممممادر"
یک کلمه گیر میکند یا اصلاً بیرون نمیآید
شدت لکنت زبان از فردی به فرد دیگر و از موقعیتی به موقعیت دیگر متفاوت است. ممکن است فردی دورههایی از لکنت زبان داشته باشد و به دنبال آن زمانهایی باشد که نسبتاً روان صحبت میکند.
درباره اینکه چگونه لکنت زبان میتواند بر شما تأثیر بگذارد بیشتر بخوانید.
انواع لکنت زبان
۲ نوع اصلی لکنت زبان وجود دارد:
لکنت زبان رشدی - رایج ترین نوع لکنت زبان که در اوایل کودکی اتفاق میافتد، زمانی که مهارتهای گفتاری و زبانی به سرعت در حال رشد هستند.
لکنت زبان اکتسابی یا دیررس - نسبتاً نادر است و در کودکان بزرگتر و بزرگسالان در نتیجه آسیب سر، سکته مغزی یا عارضه عصبی پیشرونده رخ میدهد. همچنین میتواند در اثر برخی داروها، داروها یا آسیبهای روانی یا عاطفی ایجاد شود
اطلاعات اینجا بر روی لکنت رشدی تمرکز دارد.
چه چیزی باعث لکنت زبان میشود؟
به طور قطع نمیتوان گفت چرا کودک دچار لکنت زبان میشود.
عوامل رشد و ارثی، به همراه تفاوتهای کوچک در عملکرد مناطق گفتاری مغز، ممکن است باعث لکنت زبان شوند.
توسعه گفتار
توسعه گفتار یک فرآیند پیچیده است که شامل ارتباط بین مناطق مختلف مغز و بین مغز و عضلات مسئول تنفس و صحبت کردن است.
هنگامی که هر قسمت از این سیستم به خوبی کار میکند، کلمات مناسب به ترتیب درست، با ریتم، مکث و تاکید صحیح بیان میشوند.
کودکی که جملات ساده میسازد، نیاز به تمرین دارد تا بخشهای مختلف مغز که به گفتار مربوط هستند٬ به خوبی با هم کار کنند و مسیرهای عصبی لازم ایجاد شود.
اگر برخی از بخشهای این سیستم در حال توسعه هماهنگ نباشند، لکنت زبان میتواند اتفاق بیفتد. این میتواند باعث تکرار و توقف شود، به ویژه زمانی که کودک حرفهای زیادی برای گفتن دارد، هیجان زده است یا احساس میکند تحت فشار است.
با ادامه رشد مغز، لکنت ممکن است برطرف شود یا مغز بتواند جبران کند، به همین دلیل است که لکنت بسیاری از کودکان با بزرگتر شدن متوقف میشود.
تفاوتهای جنسیتی و ژنها
لکنت در پسران بیشتر از دختران شایع است. مشخص نیست که چرا اینطور است.
همچنین تصور میشود که ژنها نقش دارند. حدود ۲ نفر از هر ۳ نفری که لکنت دارند سابقه خانوادگی لکنت دارند، که نشان میدهد ژنهایی که کودک از والدین خود به ارث میبرد ممکن است احتمال دچار شدن به لکنت را در آنها افزایش دهد.
چه زمانی باید کمک بگیرید
اگر نگران رشد گفتاری یا زبانی بچه خود هستید باید مشاوره بگیرید.
درمان لکنت در کودکان پیش دبستانی اغلب موفقیتآمیز است، بنابراین مهم است که در اسرع وقت مشاوره بگیرید.
در مورد نگرانیهای خود با یک پزشک عمومی صحبت کنید. در صورت لزوم، پزشک ممکن است بچه شما را برای ارزیابی به گفتاردرمانی (SLT) ارجاع دهند.
اگر بزرگسالی هستید که دچار لکنت زبان هستید و این تأثیر قابل توجهی بر زندگی اجتماعی و کاری شما دارد، ممکن است بخواهید از پزشک عمومی درخواست کنید که شما را به یک گفتاردرمانگر معرفی کند.
درمانهای لکنت زبان
روشهای مختلف گفتار درمانی وجود دارد که میتواند به افرادی که لکنت دارند کمک کند تا راحتتر صحبت کنند.
شما با یک درمانگر همکاری خواهید کرد تا برنامهای مناسب و متناسب با نیازهای خود یا فرزندتان انتخاب کنید.
این ممکن است شامل این موارد باشد:
ایجاد محیطی که در آن بچه شما احساس آرامش و اعتماد به نفس بیشتری برای صحبت کردن داشته باشد
ایجاد استراتژیهایی برای افزایش مهارت زبانی و توسعه مهارتهای ارتباطی
کار کردن روی احساسات مرتبط با لکنت، مانند ترس و اضطراب
دستگاه های الکترونیکی برای کاهش لکنت زبان نیز در دسترس هستند و میتوانند به برخی از کودکان بزرگتر و بزرگسالان کمک کنند.
درباره درمان لکنت زبان بیشتر بدانید.