top of page

کلامیدیا

کلامیدیا یکی از شایع‌ترین عفونت‌های مقاربتی (STIs) است.

این بیماری از طریق رابطه جنسی محافظت نشده (رابطه جنسی بدون کاندوم) منتقل می‌شود و به ویژه درمیان نوجوانان و جوانانی که از نظر جنسی خیلی فعال هستند شایع است.

اگر زن هستید، از نظر جنسی فعال هستید و زیر ۲۵ سال دارید، توصیه می‌شود سالانه یک بار آزمایش کلامیدیا بدهید. همچنین در صورت داشتن رابطه جنسی با شرکای جدید یا تصادفی، بهتر است دوباره آزمایش دهید.

اگر مرد هستید، از نظر جنسی فعال هستید و زیر ۲۵ سال دارید، و گاه به گاه با شریک جنسی جدید رابطه جنسی بدون کاندوم برقرار می‌کنید، توصیه می‌شود سالی یک بار آزمایش کلامیدیا بدهید.

علائم کلامیدیا

 بیشتر افراد مبتلا به کلامیدیا هیچ علامتی ندارند و نمی‌دانند که به آن مبتلا هستند.

در صورت بروز علائم، ممکن است این موارد را تجربه کنید:

  • درد هنگام ادرار کردن

  • ترشحات غیر معمول از واژن، آلت تناسلی یا مقعد

  • در زنان، درد در شکم، خونریزی بعد از رابطه جنسی و خونریزی بین قاعدگی

  • در مردان، درد و تورم در بیضه‌ها

اگر فکر می کنید در معرض خطر ابتلا به عفونت مقاربتی (STI) هستید یا علائم کلامیدیا دارید، برای آزمایش به پزشک عمومی، یا کلینیک سلامت جنسی مراجعه کنید.

کلامیدیا چگونه منتقل می‌شود؟

کلامیدیا یک عفونت باکتریایی است. این باکتری معمولاً از طریق رابطه جنسی یا تماس با مایعات تناسلی آلوده (منی یا مایع واژن) پخش می‌شود.

می‌توانید دچار کلامیدیا شوید اگر:

  • رابطه جنسی محافظت نشده واژینال، مقعدی یا دهانی داشته باشید

  • اسباب بازی‌ها  و وسایل جنسی که پس از هر بار استفاده شسته نشده یا با کاندوم جدید پوشانده نشده‌اند٬ را به اشتراک بگذارید

  • اندام تناسلی شما با اندام تناسلی شریک جنسی‌تان تماس پوستی داشته باشد - این بدان معناست که می‌توانید حتی بدون دخول، ارگاسم یا انزال از کسی کلامیدیا بگیرید

  • منی یا مایع واژینال آلوده وارد چشم شما شود

کلامیدیا همچنین می‌تواند توسط یک زن باردار به نوزادش منتقل شود.

کلامیدیا نمی‌تواند از طریق تماس‌های معمولی مانند بوسیدن و در آغوش گرفتن، یا از طریق حمام، حوله، استخر، صندلی توالت یا کارد و چنگال  مشترک منتقل شود.

آیا کلامیدیا جدی است؟

اگرچه کلامیدیا معمولاً هیچ علامتی ایجاد نمی‌کند و به طور معمول با یک دوره کوتاه آنتی بیوتیک قابل درمان است، اما اگر به موقع درمان نشود، می‌تواند جدی باشد.

 اگر درمان نشود، عفونت می‌تواند به سایر قسمت‌های بدن شما سرایت کند و منجر به مشکلات طولانی مدت سلامتی شود، به خصوص در زنان.

در زنان، کلامیدیا درمان نشده می‌تواند باعث بیماری التهابی لگن (PID)، حاملگی خارج رحمی و ناباروری شود.

در مردان، در موارد نادر، کلامیدیا می‌تواند به بیضه‌ها و اپیدیدیم (لوله‌هایی که اسپرم‌ها را از بیضه‌ها حمل می‌کنند) سرایت کند و باعث درد و تورم آن‌ها شود. این به عنوان اپیدیدیمیت یا اپیدیدیم اُرکیت (التهاب بیضه) شناخته می‌شود.

همچنین گاهی اوقات می‌تواند باعث آرتریت واکنشی در مردان و زنان شود.

به همین دلیل است که اگر فکر می‌کنید ممکن است کلامیدیا داشته باشید، مهم است که در اسرع وقت آزمایش و درمان شوید.

در مورد عوارض کلامیدیا بیشتر بدانید

آزمایش کلامیدیا

آزمایش کلامیدیا با آزمایش ادرار یا آزمایش سواب انجام می‌شود.

همیشه نیازی به معاینه فیزیکی توسط پرستار یا پزشک ندارید.

اگر از نظر جنسی فعال هستید و زیر ۲۵ سال دارید، و گاه به گاه با شریک جنسی جدید رابطه جنسی بدون کاندوم برقرار می‌کنید، سالی یک‌ بار آزمایش کلامیدیا بدهید.

در مورد تشخیص کلامیدیا بیشتر بدانید

کلامیدیا چگونه درمان می‌شود؟

کلامیدیا را می‌توان به راحتی با آنتی بیوتیک‌ها درمان کرد.

ممکن است یک دوره داکسی سایکلین به مدت یک هفته یا آزیترومایسین یک بار در روز به مدت ۳ روز به شما داده شود.

اگر داکسی سایکلین مصرف می‌کنید، تا زمانی که شما و شریک جنسی فعلی‌تان درمان را به پایان نرسانده‌اید، نباید رابطه جنسی (از جمله رابطه جنسی دهانی) داشته باشید.

اگر آزیترومایسین برای شما تجویز شده، باید ۷ روز پس از درمان صبر کنید٬ سپس رابطه جنسی (از جمله رابطه جنسی دهانی) داشته باشید. 

مهم است که شریک جنسی فعلی شما و هر شریک جنسی اخیری که داشته‌اید نیز برای جلوگیری از گسترش عفونت مورد آزمایش و درمان قرار گیرند.

افراد زیر ۲۵ سال که کلامیدیا دارند باید ۳ تا ۶ ماه پس از درمان آزمایش دیگری انجام دهند.

این به این دلیل است که بزرگسالان جوانی که آزمایش کلامیدیای آنها مثبت است در معرض خطر ابتلای مجدد به آن هستند.

پیشگیری از کلامیدیا

هر کسی که از نظر جنسی فعال است می‌تواند به کلامیدیا مبتلا شود.

اگر شریک جنسی جدیدی داشته باشید یا در هنگام رابطه جنسی از روش‌های پیشگیری از بارداری مانند کاندوم استفاده نکنید، بیشتر در معرض خطر هستید.

برای کمک به جلوگیری از انتشار کلامیدیا می‌توانید این اقدامات را انجام دهید:

  • هر بار که رابطه جنسی واژینال یا مقعدی دارید از کاندوم استفاده کنید

  • از کاندوم برای پوشاندن آلت تناسلی در طول رابطه جنسی دهانی استفاده کنید

  • از دَم (یک تکه پلاستیک نرم و نازک یا لاتکس) برای پوشاندن اندام تناسلی زنان در حین رابطه جنسی دهانی استفاده کنید

  • اسباب بازی‌های جنسی را به اشتراک نگذارید 

اگر اسباب‌بازی‌های جنسی را به اشتراک می‌گذارید، آن‌ها را بشویید یا بین هر فردی که از آن‌ها استفاده می‌کند، با یک کاندوم جدید بپوشانید.

سوالات رایج

پاسخ برخی از سوالات رایج در مورد کلامیدیا را بیابید:


علائم

بعدی

bottom of page