top of page

عوارض - کلامیدیا

اگر کلامیدیا درمان نشود، می‌تواند گسترش یافته و باعث مشکلات بالقوه جدی شود.

عوارض در زنان

بیماری التهابی لگن (PID)

در زنان، کلامیدیا می‌تواند به رحم، تخمدان‌ها یا لوله‌های فالوپ گسترش یابد. این می‌تواند باعث بیماری به نام بیماری التهابی لگن (PID) شود.

بیماری التهابی لگن (PID) می‌تواند باعث تعدادی از مشکلات جدی شود، مانند:

علائم بیماری التهابی لگن (PID) به طور کلی شبیه علائم کلامیدیا است، از جمله ناراحتی یا درد در حین رابطه جنسی، درد در هنگام ادرار و خونریزی بین قاعدگی و بعد از رابطه جنسی.

بیماری التهابی لگن (PID) معمولاً با یک دوره ۲ هفته‌ای آنتی بیوتیک درمان می‌شود. در صورت درمان زودهنگام، خطر ابتلا به مشکلاتی مانند ناباروری کمتر است، بنابراین در صورت داشتن علائم این بیماری مهم است که در اسرع وقت به دنبال مشاوره پزشکی باشید.

عوارض بارداری

اگر در دوران بارداری به کلامیدیا مبتلا هستید و درمان نشده است، احتمال انتقال عفونت به نوزادتان وجود دارد. در این صورت، نوزاد شما ممکن است دچار عفونت چشم (کنژنکتیویت یا ورم ملتحمه) و عفونت ریه (ذات الریه) شود. 

اگر نوزاد شما علائم این بیماری‌ها را داشت، ماما یا پزشک عمومی شما می‌تواند برای بررسی کلامیدیا آزمایش ترتیب دهد و از آنتی‌بیوتیک برای درمان عفونت استفاده کند.

کلامیدیا درمان نشده در دوران بارداری همچنین می‌تواند خطر مشکلاتی مانند زایمان زودرس (قبل از هفته ۳۷ بارداری) یا تولد نوزاد با وزن کم هنگام تولد را افزایش دهد.

عوارض در مردان

التهاب بیضه ها

در مردان، کلامیدیا می‌تواند به بیضه‌ها و اپیدیدیم (لوله‌هایی که اسپرم‌ها را از بیضه‌ها حمل می‌کنند)گسترش یافته و باعث درد و تورم آن‌ها شود. این به عنوان اپیدیدیمیت یا اپیدیدیم اُرکیت شناخته می‌شود. این بسیار نادر است.

التهاب معمولا با آنتی بیوتیک درمان می‌شود. اگر درمان نشود، این احتمال وجود دارد که بر باروری شما تأثیر بگذارد.

آرتریت واکنشی

کلامیدیا شایع ترین علت آرتریت واکنشی اکتسابی از طریق رابطه جنسی است. این وضعیتی است که در آن مفاصل، چشم‌ها یا مجرای ادرار معمولاً طی چند هفته اول پس از ابتلا به کلامیدیا ملتهب می‌شوند.

این وضعیت می‌تواند زنان مبتلا به کلامیدیا را تحت تأثیر قرار دهد اما در مردان شایع‌تر است.

در حال حاضر هیچ درمان قطعی برای آرتریت واکنشی اکتسابی از طریق رابطه جنسی وجود ندارد، اما بیشتر افراد در عرض چند ماه بهبود می‌یابند. در این بین، درمان با داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن می‌تواند به تسکین علائم کمک کند.


درمان

قبلی

bottom of page