top of page

کیست بیکر

کیست بیکر که کیست پوپلیتئال نیز نامیده می‌شود، تورمی پر از مایع است که در پشت زانو ایجاد می‌شود.

پایین پاهای فردی با پوست سفید، در زمینه سیاه. پای سمت چپ دارای یک توده بزرگ در پشت، زیر زانو است.
کیست بیکر روی پا

کیست بیکر زمانی ایجاد می‌شود که بافت پشت مفصل زانو متورم و ملتهب شود. تورم و التهاب می‌تواند باعث این عوارض شود:

  • درد در زانو و ساق پا

  • تجمع مایع در اطراف زانو

  • قفل شدن یا کلیک گاه به گاه در مفصل زانو

با این حال، گاهی اوقات کیست بیکر ممکن است علائم دیگری به جز تورم پر از مایع در پشت زانو ایجاد نکند.

کیست بیکر گاهی اوقات می‌تواند ترکیده (پاره شود) و در نتیجه مایع به داخل ساق پا نشت کند. این می‌تواند باعث درد شدید، تورم و قرمزی در ساق پا شود.

چه چیزی باعث کیست بیکر می‌شود؟

آسیب زانو ناشی از آسیب ورزشی یا ضربه به زانو می‌تواند منجر به ایجاد کیست بیکر شود.

کیست بیکر همچنین ممکن است گاهی اوقات در صورت داشتن شرایط و بیماری‌هایی ایجاد شود٬ مانند:

  • آرتروز - معمولاً به دلیل «ساییدگی و پارگی» مفاصل مرتبط با سن ایجاد می‌شود. به ویژه زانوها، باسن، دست‌ها و شست پا را تحت تاثیر قرار می‌دهد

  • آرتریت التهابی -از جمله آرتریت روماتوئید که یک نوع کمتر رایج آرتریت است و در اثر حمله سیستم ایمنی به مفاصل ایجاد می‌شود.

  • نقرس - نوعی آرتریت که معمولاً انگشت شست پا را درگیر می‌کند و به دلیل تجمع مواد زائد اسید اوریک در خون ایجاد می‌شود.

کیست بیکر معمولا در افراد ۳۰ تا ۷۰ ساله ایجاد می‌شود، اگرچه ممکن است افراد در هر سنی از جمله کودکان را درگیر کند.

چه زمانی به پزشک عمومی خود مراجعه کنید

اگر توده‌ای در پشت زانو دارید که باعث ایجاد مشکل می‌شود و خود به خود برطرف نمی‌شود، به پزشک عمومی مراجعه کنید. پزشک معمولاً با معاینه پشت زانوی شما و سؤال در مورد علائم شما می‌تواند کیست بیکر را تشخیص دهد.

پزشک عمومی از شما می‌پرسد که آیا بیماری‌های مرتبطی مانند آرتریت دارید یا خیر.

ممکن است آزمایش‌هایی برای رد سایر شرایط و بیماری‌های جدی‌تر مانند تومور، آنوریسم (برآمدگی در بخشی از رگ خونی) یا DVT (ترومبوز ورید عمقی) (لخته شدن خون در یکی از وریدهای عمیق بدن) توصیه شود. ممکن است به سونوگرافی یا اسکن ام آر آی نیاز داشته باشید.

درمان کیست بیکر

اگر کیست بیکر دارید که هیچ علامتی ایجاد نمی‌کند، معمولاً درمان لازم نیست.

برای کاهش تورم و تسکین هر گونه درد می‌توان از مسکن‌هایی مانند استامینوفن و ایبوپروفن استفاده کرد. تکیه گاه زانو یا کیسه یخ نیز ممکن است کمک کند.

اگر یک بیماری زمینه‌ای دارید که باعث ایجاد کیست شما شده است، مهم است که این بیماری به درستی مدیریت شود. ممکن است کیست پس از درمان بیماری ایجاد کننده آن از بین برود.

در برخی موارد، ممکن است تخلیه کیست امکان‌پدیر باشد. همچنین ممکن است برای ترمیم هر گونه آسیب جدی در اطراف مفصل زانو به جراحی نیاز باشد.

درباره‌ی درمان کیست بیکر بیشتر بخوانید.


درمان

بعدی

bottom of page