top of page

چگونه انجام می‌شود - جراحی رفع فشار کمر

در طول جراحی رفع فشار کمر، شما معمولاً به روی شکم٬ روی یک تشک منحنی مخصوص دراز می‌کشید تا جراح دسترسی بهتری به قسمت آسیب دیده ستون فقرات شما داشته باشد و فشار روی قفسه سینه، شکم و لگن شما را کاهش دهد.

قبل از عمل

برای کمک به بهبودی بعد از عمل و کاهش خطر عوارض، بهتر است تا حد امکان قبل از جراحی آمادگی جسمانی داشته باشید.

به محض اینکه فهمیدید قرار است تحت عمل جراحی دیسک کمر قرار بگیرید، توصیه می‌شود سیگار را ترک کنید (اگر سیگاری هستید)، غذای سالم بخورید و به طور مرتب ورزش کنید.

ارزیابی قبل از عمل

احتمالا از شما خواسته می‌شود چند روز یا چند هفته قبل از عمل در یک جلسه ارزیابی قبل از عمل شرکت کنید.

در طی این جلسه، ممکن است برای اطمینان از آمادگی شما برای جراحی، آزمایش خون و معاینه عمومی سلامت داشته باشید و  همچنین اشعه ایکس یا اسکن ام آر آی از ستون فقرات شما عکسبرداری شود.

این ارزیابی فرصت خوبی برای بحث در مورد هر گونه نگرانی شما یا پرسیدن سؤال در مورد عمل جراحی است.

جراحی رفع فشار کمر توسط جراح مغز و اعصاب یا جراح ارتوپد با تجربه در جراحی ستون فقرات انجام می‌شود.

درباره انجام عمل (جراحی) بیشتر بخوانید.

عمل جراحی

شما در روز عمل یا روز قبل در بیمارستان بستری خواهید شد. جراح و متخصص بیهوشی شما توضیح خواهند داد که در طول عمل چه اتفاقی خواهد افتاد. این به شما این فرصت را می‌دهد که هر سوالی دارید بپرسید.

قبل از عمل، از شما خواسته می شود فرم رضایت نامه‌ای را امضا کنید تا تأیید کنید که از جزئیات و خطرات احتمالی آن مطلع هستید.

معمولاً از شما خواسته می‌شود که حدود ۶ ساعت قبل از عمل چیزی نخورید یا ننوشید.

در طول جراحی رفع فشار کمر، شما معمولاً به روی شکم٬ روی یک تشک منحنی مخصوص دراز می‌کشید تا جراح دسترسی بهتری به قسمت آسیب دیده ستون فقرات شما داشته باشد و فشار روی قفسه سینه، شکم و لگن شما را کاهش دهد.

حین عمل بیهوشی عمومی انجام می‌شود، به این معنی که شما در طول عمل خواب خواهید بود و هیچ دردی احساس نمی‌کنید. کل عمل حداقل ۱ ساعت طول می‌کشد، اما با توجه به پیچیدگی آن ممکن است زمان بیشتری طول بکشد.

سطح دقیق مورد نیاز برای کاهش فشار با استفاده از اشعه ایکس تعیین می‌شود. برشی در وسط کمر شما ایجاد می‌شود که به صورت عمودی در امتداد ستون فقرات شما کشیده می‌شود. طول برش به این موارد بستگی دارد:

  • چند مهره و/یا دیسک نیاز به درمان دارند

  • پیچیدگی جراحی

  • آیا همجوشی در نظر گرفته شده است

عضلات کمر شما از استخوان پشت بلند می‌شود تا پشت ستون فقرات در معرض دید قرار گیرد. بافت‌ها یا اعصاب آسیب دیده به تدریج برداشته می‌شوند تا فشار از روی نخاع یا اعصاب برداشته شود. پس از اینکه فشار به اندازه کافی رفع شد، عضلات دوباره بخیه زده می‌شوند و برش بسته و بخیه زده می‌شود.

روش‌های جراحی

هدف از جراحی رفع فشار کمر، کاهش فشار روی نخاع یا اعصاب شما، در عین حال حفظ حداکثر استحکام و انعطاف پذیری ستون فقرات شما است.

با توجه به دلیل خاص جراحی شما، ممکن است برای دستیابی به این هدف، چندین روش مختلف در طول عمل شما انجام شود.

سه روش اصلی مورد استفاده عبارتند از:

  • لامینکتومی - برداشتن قسمتی از استخوان از یکی از مهره‌های شما (استخوان های ستون فقرات) برای کاهش فشار روی عصب آسیب دیده

  • دیسککتومی - برداشتن قسمتی از دیسک آسیب دیده

  • همجوشی ستون فقرات (فیوژن نخاع) - وقتی که ۲ یا چند مهره با یک پیوند استخوان به هم متصل می‌شوند

لامینکتومی

لامینکتومی ناحیه هایی از استخوان یا بافت را که به نخاع شما فشار وارد می‌کنند، برمی‌دارد.

جراح برای دسترسی به عصب تحت فشار، برشی روی ناحیه آسیب دیده ستون فقرات تا لامینا (قوس استخوانی مهره شما) ایجاد می‌کند. عصب به سمت مرکز ستون فقرات کشیده می‌شود و قسمتی از استخوان یا رباطی که روی عصب فشار وارد می‌کند برداشته می‌شود.

برای تکمیل عمل، جراح برش را با بخیه یا منگنه جراحی می‌بندد.

دیسککتومی

دیسککتومی عمل جراحی برای کاهش فشار بر روی اعصاب ستون فقرات است که به دلیل بیرون زدگی یا لغزش دیسک ایجاد شده‌ است.

مانند لامینکتومی، جراح برشی بر روی ناحیه آسیب دیده ستون فقرات شما تا لامینا ایجاد می‌کند.

جراح به آرامی عصب را کنار می‌کشد تا دیسک بیرون زده یا برآمده را که باعث فشار روی اعصاب می‌شوند را در معرض دید قرار دهد و فقط به اندازه‌ای که فشار روی اعصاب را کاهش دهد، آن را برمی‌دارد. بزرگ‌ترين قسمت دیسک برای اینکه همچنان به عنوان ضربه گیر عمل کند، باقی خواهد ماند.

برای تکمیل عمل، جراح برش را با بخیه یا منگنه‌های جراحی می‌بندد.

همجوشی ستون فقرات (فیوژن نخاع)

همجوشی ستون فقرات برای اتصال دو یا چند مهره به یکدیگر استفاده می‌شود. در فضای بین مهره‌ها یک بخش اضافی از استخوان قرار داده می‌شود.

این کار:

  •  به جلوگیری از حرکات بیش از حد بین ۲ مهره مجاور کمک می‌کند

  • خطر تحریک یا فشار بیشتر روی اعصاب مجاور را کاهش می‌دهد

  • باعث کاهش درد و علائم مرتبط با آن می‌شود

بخش اضافی استخوان را می‌توان از جای دیگری در بدن شما (معمولاً لگن) یا از استخوان اهدایی گرفت. اخیراً از جایگزین‌های استخوانی مصنوعی (ساخته شده) استفاده شده است.

برای افزایش احتمال موفقیت این عمل، برخی از جراحان ممکن است از پیچ ​​و میله‌های اتصال برای محکم کردن استخوان‌ها استفاده کنند.

پس از آن، جراح برش را با بخیه یا منگنه‌های جراحی می‌بندد.

جراح شما می‌تواند اطلاعات بیشتری در مورد اینکه کدام روش‌ها قرار است در طول جراحی شما انجام شوند به شما بدهد.

جراحی سوراخ کلید

جراحی رفع فشار ستون فقرات معمولاً از طریق یک برش بزرگ در کمر انجام می‌شود. این جراحی به عنوان جراحی «باز» شناخته می‌شود.

در برخی موارد، ممکن است همجوشی ستون فقرات (فیوژن نخاع) با استفاده از تکنیک «سوراخ کلید» معروف به جراحی «میکرو آندوسکوپی» انجام شود.

این عمل با استفاده از یک دوربین بسیار کوچک و ابزارهای جراحی که از طریق یک برش کوچک در کمر شما وارد می‌شود، انجام می‌شود. جراح با مشاهده عمل بر روی مانیتور ویدیویی جراحی را انجام می‌دهد.

جراحی میکرو آندوسکوپی پیچیده است و برای همه مناسب نیست. اینکه آیا برای شما مناسب است یا خیر بستگی به مشکل دقیق کمر شما دارد. همچنین خطر آسیب تصادفی در طول این عمل کمی بیشتر از یک عمل باز است.

برخی از تکنیک‌های مورد استفاده در جراحی میکرو آندوسکوپی، مانند استفاده از لیزر یا کاوشگر گرم‌شده برای سوزاندن قسمتی از دیسک آسیب‌دیده، نسبتاً جدید هستند. بنابراین، هنوز مشخص نیست که آنها در درازمدت چقدر مؤثر یا ایمن باشند.

یکی از مزایای جراحی میکروسکوپی اندوسکوپی این است که معمولاً زمان بهبودی آن بسیار کوتاهتر است. در بسیاری از موارد، افراد می‌توانند روز بعد از جراحی بیمارستان را ترک کنند.

ایجاد فاصله بین مهره‌ای (دیستراکسیون بین نخاعی)

ایجاد فاصله بین مهره ای نوعی جراحی کمر برای تنگی کانال نخاع است. این تکنیک شامل ایجاد یک برش کوچک بالای ستون فقرات و قرار دادن یک دستگاه به نام فاصله انداز (اسپیسر) بین ۲ مهره است تا آنها نتوانند روی عصب زیرین حرکت کنند.

به نظر می‌رسد این عمل در کوتاه مدت ایمن باشد، اما از آنجایی که این یک تکنیک جدید است، مشخص نیست که در دراز مدت چگونه خواهد بود.

یکی از خطرات احتمالی این است که فاصله انداز ممکن است از جای خود خارج شود و نیاز به جراحی بیشتر برای اصلاح آن داشته باشد.

بهبودی

بعدی

چرا انجام می‌شود

قبلی

bottom of page