top of page

جراحی فتق اینگوینال (مغبنی)

فتق زمانی اتفاق می‌افتد که یک قسمت داخلی بدن از طریق ضعف عضله یا دیواره بافت اطراف بیرون می‌زند.

عضلات شما به طور معمول به اندازه کافی قوی و سفت هستند که روده‌ها و اندام‌های شما را در جای خود نگه دارند، اما در صورت وجود هرگونه نقطه ضعف، فتق می‌تواند ایجاد شود.

فتق اینگوینال (مغبنی) چیست؟

فتق اینگوینال شایع‌ترین نوع فتق است.

این عارضه می‌تواند به صورت تورم یا توده در کشاله ران شما یا به صورت بزرگ شدن اسکروتوم (کیسه بیضه‌) ظاهر شود. تورم ممکن است دردناک باشد.

این توده اغلب زمانی که چیزی را بلند می‌کنید ظاهر می‌شود و هنگام دراز کشیدن ناپدید می‌شود.

برای اطلاعات در مورد سایر انواع فتق، به موارد زیر مراجعه کنید:

علت فتق اینگوینال چیست؟

فتق اینگوینال (مغبنی) معمولاً زمانی اتفاق می‌افتد که بافت چربی یا بخشی از روده شما، مانند روده کوچک، از طریق کشاله ران در بالای ران داخلی بیرون می‌زند.

از طریق یک نقطه ضعیف در دیواره عضلانی اطراف (دیواره شکم) به ناحیه‌ای به نام کانال اینگوینال فشار می‌آورد. 

فتق اینگوینال عمدتاً مردان را مبتلا می‌کند. تصور می‌شود که بیشتر آنها به دلیل افزایش سن ایجاد می‌شوند، اگرچه ممکن است در هر سنی رخ دهند.

این به این دلیل است که با افزایش سن، عضلات اطراف شکم ضعیف‌تر می‌شوند.

فتق اینگوینال گاهی اوقات به طور ناگهانی بعد از فشار روی شکم ظاهر می‌شوند، مانند زور زدن در توالت در صورت یبوست یا حمل و فشار دادن اجسام سنگین.

آنها همچنین با داشتن سرفه مداوم و شدید مرتبط هستند.

چه زمانی جراحی لازم است؟

فتق اینگوینال (مغبنی) را می‌توان با جراحی برای برگرداندن برآمدگی به محل خود و تقویت ضعف در دیواره شکم ترمیم کرد.

این عمل جراحی معمولاً در صورتی توصیه می‌شود که فتق باعث درد، علائم شدید یا مداوم یا بروز هرگونه عوارض جدی شود.

عوارضی که ممکن است در نتیجه فتق اینگوینال رخ دهد عبارتند از:

  • انسداد - وقتی که بخشی از روده در کانال اینگوینال گیر می‌کند و باعث تهوع، استفراغ و درد معده و همچنین یک توده دردناک در کشاله ران می‌شود.

  • خفگی - وقتی که بخشی از روده به دام می‌افتد و جریان خون آن قطع می‌شود. این به جراحی اورژانسی در عرض چند ساعت نیاز دارد تا بافت به دام افتاده آزاد شده و خون‌رسانی آن بازگردانده شود تا از بین نرود

عمل جراحی٬ فتق را از بین می‌برد و از هر گونه عارضه جدی جلوگیری می‌کند، اگرچه احتمال بازگشت آن پس از عمل وجود دارد.

در حین جراحی چه اتفاقی می‌افتد؟

دو راه برای ترمیم فتق مغبنی وجود دارد:

  • جراحی باز - وقتی که برشی ایجاد می‌شود تا جراح بتواند توده را به داخل شکم برگرداند

  • جراحی لاپاراسکوپی (سوراخ کلید) - عملی کمتر تهاجمی، اما دشوارتر، که در آن چندین برش کوچکتر ایجاد می‌شود تا جراح بتواند از ابزارهای جراحی برای ترمیم فتق استفاده کند.

هر دو روش مزایا و معایبی دارند. نوع جراحی شما بستگی به روشی که برای شما مناسب است و تجربه جراح شما دارد.

شما باید بتوانید در همان روز یا روز بعد از جراحی به خانه بروید. مهم است که دستورالعمل‌هایی را که در بیمارستان در مورد نحوه مراقبت از خود دریافت می‌کنید، دنبال کنید.

این موارد شامل داشتن رژیم غذایی مناسب برای جلوگیری از یبوست، مراقبت از زخم و فشار نیاوردن بیش از حد به خود است.

اکثر افراد پس از ترمیم فتق مغبنی ظرف ۶ هفته بهبودی کامل پیدا می‌کنند و بسیاری از آنها می‌توانند در عرض ۲ هفته به سر کار و فعالیت‌های سبک بازگردند.

برای اینکه بدانید چه زمانی رانندگی برای شما بی‌خطر است، از جراح یا پزشک عمومی خود راهنمایی بخواهید. همچنین قبل از اینکه دوباره بعد از جراحی رانندگی کنید، باید با شرکت بیمه خود صحبت کنید.

بیشتر بخوانید در مورد:

آیا عمل جراحی خطری دارد؟

ترمیم فتق اینگوینال یک عمل معمولی با خطرات بسیار کم است. اما تعداد کمی از فتق‌ها ممکن است در برخی مواقع پس از جراحی برگردند.

سایر عوارض بالقوه ترمیم فتق اینگوینال عبارتند از:

  • تجمع خون یا مایع در فضایی که فتق از آنجا خارج شده است (این معمولا بدون درمان بهتر می‌شود)

  • تورم دردناک و کبودی بیضه‌ها یا قاعده آلت تناسلی

  • درد و بی حسی در ناحیه کشاله ران ناشی از آسیب یا گیر افتادن عصب در حین جراحی

  • آسیب به خون رسانی به بیضه‌ها

  • آسیب به مجرای دفران (لوله‌ای که اسپرم را به بیضه‌ها می‌رساند)

اگر بالای ۵۰ سال سن دارید، سیگار می‌کشید یا عارضه دیگری مانند بیماری قلبی یا مشکلات تنفسی دارید، احتمال بروز عوارض بیشتر است.


چگونه انجام می‌شود

بعدی

bottom of page