گلومرولونفریت
بررسی اجمالی
گلومرولونفریت آسیب به فیلترهای ریز داخل کلیه‌ها (گلومرول‌ها) است. این عارضه اغلب به دلیل حمله سیستم ایمنی بدن به بافت سالم بدن ایجاد می‌شود.
اگر گلومرولونفریت خفیف باشد، معمولاً هیچ علامت قابل توجهی ایجاد نمی‌کند. این بیماری بیشتر زمانی تشخیص داده می‌شود که آزمایش خون یا ادرار برای دلیل دیگری انجام شود.
اگرچه موارد خفیف گلومرولونفریت را می‌توان به طور موثر درمان کرد، اما برای برخی افراد این بیماری می‌تواند منجر به مشکلات کلیوی طولانی‌مدت شود.
علائم گلومرولونفریت
اگر گلومرولونفریت شدید دارید، ممکن است ادرار شما تیره باشد زیرا حاوی خون است. اما خون موجود در ادرار شما ممکن است فقط هنگام آزمایش نمونه قابل تشخیص باشد.
همچنین ادرار شما اگر حاوی مقدار زیادی پروتئین باشد، ممکن است کف آلود شود.
اگر مقدار زیادی پروتئین به ادرار شما نشت کند، ممکن است تورم پاها یا سایر قسمت‌های بدن نیز ایجاد شود. این به سندرم نفروتیک معروف است.
با توجه به علت گلومرولونفریت، سایر قسمت‌های بدن شما می‌توانند چنین علائمی داشته باشند:
راش‌های پوستی
درد مفاصل
دل درد
تب
تنگی نفس
زرد شدن سفیدی چشم یا زردی پوست (یرقان)
ادرار کردن بسیار کمتر از حد معمول
خستگی
کاهش اشتها و کاهش وزن
برخی از افراد مبتلا به گلومرولونفریت نیز فشار خون بالایی دارند.
چه زمانی مشاوره پزشکی دریافت کنید
در صورت مشاهده خون در ادرار به پزشک عمومی مراجعه کنید. این همیشه به این معنی نیست که شما گلومرولونفریت دارید، اما باید علت آن بررسی شود.
همچنین در صورت داشتن سایر علائم گلومرولونفریت، مانند درد در مفاصل، خستگی و تنگی نفس، به پزشک عمومی مراجعه کنید.
اگر پزشک عمومی به گلومرولونفریت مشکوک باشد، معمولا این آزمایش‌ها را تجویز می‌کند:
آزمایش خون - برای بررسی میزان پروتئین در خون و اندازه گیری مقدار کراتینین شما (کراتینین یک ماده زائد است که توسط عضلات شما تولید می‌شود)
آزمایش ادرار - برای بررسی خون یا پروتئین در ادرار شما
اگر به گلومرولونفریت مبتلا هستید، ممکن است برای کمک به یافتن علت به آزمایش‌های خون بیشتری نیاز داشته باشید.
اگر مشکل کلیه شما نیاز به بررسی بیشتر داشته باشد، ممکن است آزمایش‌های دیگری نیز توصیه شود، از جمله:
سونوگرافی - این برای بررسی اندازه کلیه‌ها، اطمینان از عدم وجود انسداد و بررسی هرگونه مشکل دیگری است.
بیوپسی - این برای برداشتن نمونه کوچکی از بافت کلیه است که با استفاده از بی‌حسی موضعی برای بی‌حس کردن ناحیه انجام می‌شود. یک دستگاه سونوگرافی محل کلیه‌های شما را مشخص می‌کند و از یک سوزن کوچک برای برداشتن نمونه استفاده می‌شود.
علل گلومرولونفریت
گلومرولونفریت اغلب زمانی اتفاق می‌افتد که مشکلی در سیستم ایمنی بدن شما وجود داشته باشد. این می‌تواند ناشی از بیماری‌های التهابی مانند لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) یا واسکولیت باشد.
در برخی موارد، ممکن است ناشی از عفونت باشد، مانند:
عفونت پوشش داخلی قلب (اندوکاردیت)
برخی از انواع سرطان و برخی داروها نیز می‌توانند باعث گلومرولونفریت شوند.
گاهی اوقات مشخص نیست که چه چیزی باعث آن می‌شود.
اگر به نوع ارثی گلومرولونفریت مبتلا شده‌اید، پزشک می‌تواند در مورد احتمال ابتلای فرد دیگری در خانواده شما به شما مشاوره دهد.
پزشک ممکن است غربالگری را توصیه کنند که می‌تواند افرادی را که ممکن است در معرض خطر ابتلا به این بیماری باشند شناسایی کند.
درمان گلومرولونفریت
درمان گلومرولونفریت به علت و شدت بیماری شما بستگی دارد. اگر یک بیماری زمینه‌ای قابل شناسایی باشد، درمان آن می تواند کمک کند.
درمان می‌تواند تنها ایجاد تغییراتی در رژیم غذایی شما باشد، مانند خوردن نمک کمتر برای کاهش فشار روی کلیه‌ها.
معمولاً داروهایی برای کاهش فشار خون، مانند مهارکننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE)،تجویز می‌شوند، زیرا به محافظت از کلیه‌ها کمک می‌کنند.
اگر این بیماری ناشی از مشکلی در سیستم ایمنی بدن شما باشد، ممکن است از دارویی به نام داروهای سرکوب‌کننده ایمنی استفاده شود.
درباره درمان گلومرولونفریت بخوانید
عوارض گلومرولونفریت
اگرچه درمان گلومرولونفریت در بسیاری از موارد موثر است، اما گاهی اوقات ممکن است مشکلات دیگری نیز ایجاد شود.
از جمله:
لخته شدن خون - از جمله ترومبوز ورید عمقی (DVT) یا آمبولی ریه
آسیب به سایر اندام‌ها
نارسایی کلیه
اگر پزشک تشخیص دهد که دچار گلومرولونفریت هستید، ممکن است دارویی برای کمک به کاهش فشار خون، کاهش کلسترول یا محافظت در برابر لخته شدن خون تجویز کند.
درمان
بعدی
