تشخیص - فیبروز ریوی ایدیوپاتیک
تشخیص
تشخیص فیبروز ریوی ایدیوپاتیک (IPF) می‌تواند دشوار باشد زیرا علائم آن شبیه به سایر بیماری‌های ریوی مانند بیماری انسدادی ریوی مزمن (COPD) است.
پزشک عمومی می‌تواند شما را به متخصصان بیمارستان ارجاع دهد تا تعدادی آزمایش انجام دهید. این آزمایش‌ها به رد سایر شرایط و تأیید تشخیص کمک می‌کنند.
سابقه پزشکی و معاینه
پزشک شما در مورد سابقه پزشکی شما و اینکه آیا عوامل دیگری وجود دارد که می‌تواند باعث ایجاد مشکل در ریه‌های شما شود، سوال خواهد کرد، مانند اینکه آیا شما:
سیگار می‌کشید یا قبلا سیگار می‌کشیدید
در معرض مواد مضر در محل کار مانند آزبست بوده‌اید
شرایط و بیمای پزشکی دیگری دارید
ایشان همچنین ممکن است:
صدای تنفس شما را از طریق گوشی پزشکی بررسی کند - صدای ترک خوردن می‌تواند نش ان دهنده اسکار ریه (فیبروز) باشد
به انگشتان شما نگاه کند تا ببیند انتهای آن‌ها متورم شده است یا نه
از شما بخواهد چند دقیقه راه بروید تا ببیند آیا نفس نفس می‌زنید یا خیر
آزمایش‌های تنفسی و خون
تست‌های عملکرد ریه (که به آن تست‌های عملکرد ریوی نیز گفته می‌شود) میزان عملکرد ریه‌های شما را ارزیابی می‌کنند و می‌توانند نشان دهند که مشکل ممکن از چیست.
این تست‌ها این موارد را اندازه‌گیری می‌کنند:
چقدر سریع می‌توانید هوا را به داخل و خارج از ریه‌های خود منتقل کنید
ریه‌های شما چقدر هوا را می‌توانند نگه دارند
ریه‌های شما چقدر اکسیژن را به خون شما منتقل کرده و چقدر دی اکسید کربن را از آن خارج می‌کند (این را می‌توان با آزمایش خون بررسی کرد)
یک آزمایش عملکرد ریه رایج اسپیرومتری است. در طول آزمایش، شما در دهانه‌ای که به یک مانیتور متصل است نفس می‌کشید.
رادیوگرافی قفسه سینه و سی تی اسکن
عکسبرد اری با اشعه ایکس قفسه سینه، جزئیات زیادی از ریه‌ها را نشان نمی‌دهد، اما می‌تواند به پزشکان کمک کند تا برخی مشکلات واضح‌تر که می‌توانند باعث علائم شما شوند، مانند سرطان یا تجمع مایع را شناسایی کنند.
اگر پزشک به فیبروز ریوی ایدیوپاتیک مشکوک باشد، پس از اشعه ایکس قفسه سینه٬ سی تی اسکن انجام می‌شود.
سی تی اسکن شبیه به اشعه ایکس است، اما تصاویر بسیار بیشتری گرفته می‌شود و این تصاویر توسط کامپیوتر کنار هم قرار می‌گیرند تا تصویر دقیق‌تری از ریه‌های شما ایجاد کنند.
این می‌تواند به پزشک کمک کند تا علائم زخم شدن ریه‌ها را تشخیص دهد.
برونکوسکوپی
اگر پزشکان پس از این آزمایش‌ها همچنان مطمئن نباشند که مشکل چیست، ممکن است انجام برونکوسکوپی را پیشنهاد کنند.
این آزمایشی است که در آن یک لوله باریک و انعطاف‌پذیر با دوربین (برونکوسکوپ) به داخل راه‌های هوایی شما وارد می‌شود.
پزشک شما به دنبال هر چیز غیر طبیعی خواهد بود و ممکن است نمونه‌های کوچک بافت را برای آزمایش بردارد.
معمولاً در طول برونکوسکوپی بیدار خواهید بود و ممکن است باعث سرفه شود.
از بی‌حسی موضعی برای بی‌حس کردن گلو استفاده می‌شود تا درد نداشته باشد، همچنین ممکن است به شما آرام‌بخشی تزریق شود که در طول عمل احساس خواب‌آلودگی در شما ایجاد می‌کند.
بیوپسی ریه
اگر آزمایشات دیگر قطعی نباشد، ممکن است نیاز به انجام بیوپسی ریه باشد.
این شامل جراحی سوراخ کلید برای برداشتن نمونه کوچکی از بافت ریه است تا بتوان آن را برای علائم زخم در ریه آنالیز کرد.
این عمل تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود.
جراح شما چندین برش کوچک در پهلوهای شما ایجاد می‌کند و یک آندوسکوپ (یک لوله نازک با دوربین و یک چراغ در انتهای آن) وارد ناحیه بین ریه‌ها و دیواره قفسه سینه می‌شود.
جراح می‌تواند بافت ریه را از طریق آندوسکوپ ببیند و نمونه کوچکی بردارد.
درمان
بعدی
فیبروز ریوی ایدیوپاتیک
قبلی