فیستول مقعدی
بررسی اجمالی
فیستول مقعدی یک تونل کوچک است که بین انتهای روده و پوست نزدیک دهانه‌ی مقعد ایجاد می‌شود.
معمولاً به دلیل عفونت نزدیک مقعد ایجاد می‌شود که منجر به جمع شدن چرک (آبسه) در بافت مجاور می‌شود.
زمانی که چرک تخلیه می‌شود، می‌تواند یک کانال کوچک از خود به جای بگذارد.
فیستول مقعدی می‌تواند علائم ناخوشایندی مانند ناراحتی و تحریک پوست ایجاد کند و معمولاً خود به خود بهبود نمی‌یابد.
در بیشتر موارد جراحی توصیه می‌شود.
علائم فیستول مقعدی
علائم فیستول مقعدی عبارتند از:
تحریک پوست در اطراف مقعد
یک درد ثابت و ضربان دار که ممکن است هنگام نشستن، حرکت کردن، مدفوع یا سرفه بدتر شود
ترشحات بدبو از نزدیک مقعد
دفع چرک یا خون هنگام مدفوع
تورم و قرمزی اطراف مقعد و تب در صورت داشتن آبسه
در برخی موارد مشکل در کنترل حرکات روده (بی‌اختیاری روده)
انتهای فیستول ممکن است به صورت سوراخی در پوست نزدیک مقعد شما قابل مشاهده باشد، اگرچه ممکن است دیدن آن برای شما دشوار باشد.
چه زمانی مشاوره پزشکی دریافت کنید
اگر علائم مداوم فیستول مقعدی دارید، به پزشک عمومی مراجعه کنید. ایشان در مورد علائم شما و اینکه آیا نوعی بیماری روده‌ای دارید از شما سوال خواهد کرد.
ایشان همچنین ممکن است بخواهد مقعد شما را معاینه کرده و انگشت خود را به آرامی وارد آن کند (معاینه مقعدی) تا علائم فیستول را بررسی کند.
اگر پزشک عمومی فکر می‌کند که ممکن است فیستول داشته باشید، می‌تواند شما را به متخصصی به نام جراح کولورکتال ارجاع دهد تا آزمایش‌های بیشتری برای تأیید تشخیص و تعیین مناسب‌ترین درمان انجام شود.
آزمایش‌هایی که ممکن است داشته باشید عبارتند از:
معاینه فیزیکی و مقعدی بیشتر
پروکتوسکوپی، که در آن از یک تلسکوپ ویژه با یک نور در انتهای آن برای نگاه کردن به داخل مقعد شما استفاده می‌شود
علل فیستول مقعدی
اکثر فیستول‌های مقعدی بعد از آبسه مقعد ایجاد می‌شوند. اگر پس از تخلیه چرک، آبسه به درستی بهبود نیابد، می‌توانید به فیستول مقعدی دچار شوید.
علل کمتر شایع فیستول مقعدی عبارتند از:
بیماری کرون - یک بیماری طولانی مدت که در آن سیستم گوارش ملتهب می‌شود
دیورتیکولیت - عفونت کیسه‌های کوچک که می‌تواند از کنار روده بزرگ (کولون) بیرون بزند.
هیدرادنیت چرکی - یک بیماری پوستی طولانی مدت که باعث آبسه و زخم می‌شود
عارضه جراحی در نزدیکی مقعد
درمان فیستول مقعدی
فیستول مقعدی معمولاً نیاز به جراحی دارد زیرا اگر درمان نشود به ندرت بهبود می‌یابد.
گزینه‌های اصلی عبارتند از:
فیستولوتومی - عملی که شامل بریدن تمام طول فیستول است تا به صورت اسکار (جای زخم) صاف بهبود یابد.
روش‌های سیتون (seton) - زمانی که یک تکه نخ جراحی به نام سیتون در فیستول قرار داده می‌شود و به مدت چند هفته در آنجا باقی می‌ماند تا به بهبود آن کمک کند. سپس یک عمل جراحی دیگر برای درمان آن انجام می‌شود.
همه عمل‌ها مزایا و خطرات مختلفی دارند. می‌توانید این موضوع را با جراح در میان بگذارید.
بسیاری از افراد پس از جراحی می‌توانند به خانه بازگردند٬ و نیازی نیست که شب را در بیمارستان بمانند. اگرچه برخی ممکن است نیاز داشته باشند چند روز در بیمارستان بستری شوند.
درباره درمان فیستول مقعدی بیشتر بدانید
درمان
بعدی
